Artur Szyk – polityczna ocena, poloniki

Moja polityczna ocena artysty

[in preparation]

Statut kaliski 1264 r.

 

Polska rozbiorowa

 

Okres międzywojenny

Pomoc II RP syjonistom

Okupacja hitlerowska

 

Wojsko Polskie w ZSRR

 

‘Wyzwolenie” przez Armię Czerwoną

Dla Polonii

 

 

 

 

Król Jagiełło

 

 

 

 

 

 

Wilson i Paderewski

 

 

 

 

 

 

Tadeusz Kościuszko

 

 

O Autorze

 

 

[en] Rys biograficzny

[pl] Artur Szyk

[en] Wywiad z Irvinem Ungarem

 

 

Wewn. okładka baśni Andersena (Nowy York, 1944) ilustrowanych przez Artura Szyka

 

 

Obrazowa historia narodów: Stany Zjednoczone

 

 

 

 

Apel o zjednoczoną Palestynę

 

 

 

 

Irvin Ungar z egzemplarzami pierwszej, luksusowej edycji The Szyk Haggadah (Historicana, 2008)

 

 

 

 

 

 

Psychopatyczne i strategiczne uwarunkowania paktu Stalin – Hitler

Nie widzę dla nas innego wyjścia, jak czwarty rozbiór Polski. — Władimir Potiomkin, z-ca ludowego komisarza spraw zagranicznych ZSRR, 4.10.1938

Zarys II RP na mapie rozbiorów. Większość terytoriów Rzeczypospolitej Obojga Narodów przyłączonych przez Imperium Rosyjskiedo 1793 (odcienie zieleni) po rewolucji bolszewickiej pozostała w składzie ZSRR(zob. traktat ryski)

 

IV rozbiór Polski. Ziemie II RP anektowane przez III Rzeszę i ZSRR. Linie podziału w okresie 21.10.1939 do 22.6.1939 (Operacja Barbarossa). W “worku” Tatr ciemniejszy kolor oznacza słowacką aneksję 770 km2 terytorium II RP, skoordynowaną z niemieckim napadem na Polskę 1.9.1939 r. Czy Putin odnotował to jako agresję we współpracy z Hitlerem?

 

Spis treści

Plusy i minusy dla ZSRR z paktu z Hitlerem

Niedopowiedziane wersje

Wersja 1 — współczesna historiografia rosyjska: ZSRR chciał uniknąć wojny z Niemcami

Wersja 2 –ekspansjonistyczne motywy Stalina

Wersja 3 — imperialne  motywy Stalina

Psychopata paranoik Stalin

Wersja 4 — współzawodnictwo psychopatów żądnych panowania nad światem

Anatomia dyktatorskiej psychopatii

Żydowskie połączenie

Kazus psychopaty: próba sowietyzacji Hiszpanii

Wnioski 

         

 

Piotr Bein, 16.1.2020

Ponad 90% parlamentarzystów UE przyjęło we wrześniu 2019 r. rezolucję O ważności zachowania pamięci historycznej dla przyszłej Europy, która osądziła podpisanie paktu Mołotow – Ribbentrop: podział Europy i terytoriów niepodległych państw między dwoma totalitarnymi reżimami, co utorowało drogę początkowi II wś.

Prezydent Putin na spotkaniu z przywódcami państw Wspólnoty Niepodległych Państw (20.12.2019) oznajmił, że pakt o nieagresji ZSRR – III Rzesza był ostatnim w serii podobnych umów i istotne przyczyny wojny leżą w polityce państw Europy, zachęcającej Niemcy do militaryzacji (anglo-niemiecka umowa z 1935 r. pozwoliła im zbudować flotę wojenną) i realizacji ekspansji (układ monachijski).^[89][90]

Retoryka Putina nakłada się na oficjalną wersję  propagandy sowieckiej, utrzymywaną dla mitu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, dla manipulacji obywatelami ZSRR pod politykę zewn. i wewn. psychopaty Stalina

Plusy i minusy dla ZSRR z paktu z Hitlerem

Klęskę Hitlera w ZSRR wspomogła Anglia, która go tam wpuściła, folgując niemieckiemu ekspansjonizmowi w Europie. Z “antyfaszystowską” ofensywą sowiecką, Anglia (z USA) natychmiast stała się sojusznikiem w propagandzie stalinowskiej

Hasło na ru.Wiki o znaczeniu zawarcia paktu o nieagresji (sic) przez Hitlera i Stalina zawiera opinie współczesnych rosyjskich historyków, odzwierciedlające tezy oficjalnej radzieckiej wersji nt. korzyści ZSRR z paktu:

• odzyskał terytoria wcześniej przynależne imperium rosyjskiemu, poszerzakąc w ten sposób swoje granice. Z geograficznego punktu widzenia powiększanie terytorium uważano za jeden z głównych celów dowolnego rządu;
• opóźnił o dwa lata początek wojny i oddalił zagrożenie wojny na dwa fronty dzięki pogorszeniu stosunków niemiecko-japońskich;
• zapobiegł utworzeniu wrogiej koalicji Niemiec, Anglii i Francji.

Najpierw “drogi sojusznik”, wkrótce  “potwór faszystowski”, który zerwał się z paktu Stalin – Hitler, śmiertelnie zagroził ZSRR

 

Na minus dla sowieckich racji w ojczyźnianej historiografii wymieniono:

• dezorientację antyfaszystowskich sił i umocnienie antysowieckich tendencji na Zachodzie,
• przeszkodę anyfaszystowskiej propagandzie i osłabienie jedynego frontu antyfaszystowskiego,
• zapewnienie Niemcom wolności manewru w Europie,
• zaopatrzenie Niemiec w radzieckie surowce  i żywność,
• stępienie czujności wobec Niemiec,
• spadek międzynarodowego prestiżu ZSRR.

G. А. Кumanjow uważa, że pakt był dla ZSRR tylko tymczasowym osiągnięciem niestabilnej neutralności i Stalin świetnie o tym wiedział: w przeddzień podpisania umowy przyznawał, że tо wybór niełatwy i nawet trudny, niemniej jednak “plusów” dla ZSRR było więcej. Pakt dawał czas przed zwycięstwem, gdy Hitler rozpoczął działania wojskowe na dużą skalę przeciw wielu państwom. В. М. Кulisz i W. J. Sipołs kwestionują jakoby pakt odroczył wojnę z Niemcami, wskazując, że  w 1939 r. Niemcy nie zamierzały napaść na ZSRR i skupiły się na zajmowaniu Europy, co nie pozwala wnioskować o odroczeniu wojny.

Spadek prestiżu to jakiś wymysl kremlowskiej propagandy ojczyźnianej. Prestiż ZSRR był wtedy niski w świecie zach. Chodzi o jakie zapewnienie wolności manewru Niemcom? Francja  stanowiła siłę niewartą uwagi Hitlera, jak się okazało po realizacji paktu Stalin – Hitler. Gdyby III Rzesza zaatakowała ZSRR bez uprzedniego paktu ze Stalinem, żadne z mocarstw zach. mogłoby nie pójść w sukurs Polsce ani ZSRR. Wykazały się użyteczne banksterii, folgując ekspansji III Rzeszy. Banksteria oczekiwała określonego efektu z II wś. w grafiku realizacji NWO. Z dwoma szaleńcami i pozostałymi mocarstwani również sterowalnymi, miała dużą szansę powodzenia i w drugiej z kolei wojnie światowej.

Stalin wiedział, że do Drang nach Osten Hitler potrzebował czasu i surowców, w czym przeszkadzała blokada brytyjska. Po wyskokach inwazji Europy Zach. — to przez terytorium II RP w wojnie polsko-bolszewickiej, to znów “w obronie” Czechosłowacji przed Hitlerem, Stalin stanął twarzą w twarz z równym sobie psychopatą-dyktatorem. Balansował ryzykownie własne przygotowania do wojny równolegle z niemieckimi.

“Klejem” obu stron dojrzewającego konfliktu były umowy handlowe zapewniające Stalinowi strategiczną broń i sprzęt, w zamian za niezbędne Hitlerowi surowce strategiczne i żywność. W ekscytacji apetytem na Europę Zach. (i z nieudolności razwiedki?) Stalin przepuścił możliwość wcześniejszego ataku i wykantowania na broni strategicznej przez Hitlera. Wygląda na to, że Hitler zastosował psycho-wojnę na patologicznej duszy Stalina: parady zwycięstwa i przyjaźni na linii Mołotow – Ribbentrop, wzruszające życzenia urodzinowe od Ribbentropa i Hitlera, na które odpowiedział równie tkliwie i bogożyczeniowo na długotrwałe stosunki w sielance 1000-letniej Rzeszy i Niezwyciężonego Związku Robotników i Chłopów:

Berlin. Do Ministra Spraw Zagranicznych Niemiec Pana Joachima von Ribbentropa

Dziękuję Panu, Panie Ministrze za życzenia .Przypieczętowana krwią przyjaźń narodów Niemiec i Związku Radzieckiego ma podstawy do tego by być długotrwałą i mocną. — J. Stalin

“Krew przyjaźni” była polską krwią.

Więc o jakim stępieniu czujności mowa? Hitler potrzebował uzbrojenia i mięsa armatniego na atak na ZSRR. Już Blitzkrieg wrześniowy nadwyrężył III Rzeszę militarnie. “Wojna” z zach. Europą była łatwa, wykpiona siedzącą przez historyków z niem. Sitzkrieg. Bo taka była w porównaniu z obroną II RP, nazwaną kłamliwie przez stalinowską (a teraz putinowską) propagandę ucieczką. Mimo nieudolności dowództwa, polski żołnierz walczyl dzielnie, podczas gdy szarża na czołgi była propagandą sfilmowaną przez hitlerowców w scenach odgrywanych przez ich sojusznika, Słowację, w ataku na II RP.

Wojna III Rzeszy z Zachodem po napaści na II RP nazywa się też dziwną z ang. Phony War. No bo jakie mocarstwa wypowiadają wojnę napastnikowi niby w obronie  napadniętego, lecz zupełnie bez planu kontr-ataku. Rosjanie lubią zaczynać narrację o II wś.od jjei rzekomego początku 3.9.1939 r. Nie trzeba wtedy poruszać naoadu Hitlera w ramach paktu ze Stalinem, który dołączył od Wschodu 16 dni później.

Putin podchwycił agitki stalinowskiej propagandy. Czy zamiarem jest obrzydzić się Polakom i po co?

Hitler był świadom ryzyka zagłodzenia swej armii i narodu, gdyby nie nagromadził zapasów żywności i nie udałoby się podbić żyznej Ukrainy. Gdyby nie te zaopatrzeniowe komplikacje, III Rzesza zaatakowałaby ZSRR rok wcześniej, gdyż Hitler wiedział, że jego handel z ZSRR wzmacnia imperium Stalina militarnie, na korzyść obrony przed  Drang nach Osten. Więc zamiast pluć na Polaków, Panie Putin, niech Pan dziękuje, że pomogli odwlec atak Hitlera być może tak znacząco dla ocalenia ZSRR, jak w Bitwie Warszawskiej odparli atak ZSRR dla ocalenia zach. Europy.

“Akt oskarżenia ws. organizacji kontrrewolucyjnej Prompartija” (partia przemysłowa) — pierwszy stalinowski proces pokazowy w 1930 r., gdzie oskarżeni ivywatele ZSRR, “szpiedzy i dywersanci” (później uniewinnieni) “przyznali się do winy”.  Na plakacie, oskarżeni o interwencję w gospodarkę ZSRR:  Polska, Rumunia i kapitalista zachodni. Polska i Rumunia stały na drodze wejścia Armii Czerwonej z komunizmem do Europy. Zachód ociągał się z poskromieniem Hitlera zagrażającego Drang nach Osten, parciem na Wschód, tj. na ZSRR.

 

W żonglerce indoktrynacji, Stalin musiał zmienić retorykę z zacieśnianiem stosunków z “faszystowskimi” Niemcami. Zatem osłabienie jedynego frontu antyfaszystowskiego — ZSRR, zaniepokoiło propagandystów Kominternu. Umowa gospodarcza kilka dni przed umową Mołotow – Ribbentrop zaczęła poprawę stosunków między obu agresorami. Niemcy nawiązali uprzednią wzajemną wrogość i obecne wspólne stanowisko: jest wspólny element ideologii Niemiec, Italii i Związku Radzieckiego — opozycja demokracjom kapitalizmu […] ani my ani Italia nie mamy nic wspólnego z kapitalistycznym Zachodem […] wydaje się nam dość nienaturalnym, że państwo socjalistyczne stałoby po stronie zachodnich demokracji. Wyjaśnili sowietom, że niemiecka wrogość bolszewizmowi ustała ze zmianami w Kominternie i sowiecką rezygnacją ze światowej rewolucji. Reprezentant ZSRR ocenił to stanowisko jako niezmiernie ważne. 

Dezorientacja antyfaszystowskich sił nie przeszkadzala Stalinowi, gdyż miał pod kontrolą propagandowe i osobowe manipulacje agenturą komunistyczną za granicą, a wewnętrznie całym narodem sowieckim, pod groźbą represji i śmierci. Pokazał to np. pod koniec II wś. ściśle kontrolując retorykę następcy Kominternu, OMI, w kierunku faworyzującym ekspansję ZSRR na przyszłe demoludy. Po rozpoczęciu Operacji Barbarossa, Stalin zmienił z dnia na dzień retorykę na niemieccy faszyści. Jako przeciwnikom komunizmu, przypiął tę łatę patriotom polskim, gdy doszło do tworzenia sowieckiego “buforu” demoludami Europy Śr.-Wsch. Dalej, ru.Wiki podaje na ten temat:

Rosyjski historyk О. B. Моzochin uważa, że zawarcie układu z Hitlerem, jak i wynikły konflikt z Finlandią oraz wykluczenie ZSRR z Ligii Narodów, podważyło międzynarodową wiarygodność ZSRR jako realnej siły zdolnej przeciwstawiać się nazizmowi i skomplikowało uczestnictwo zagranicznych partii komunistycznych w ruchu antyfaszystowskim, ponieważ  wg Kominternu, ZSRR naruszyło polityczną i propagandową pracę przeciw Niemcon=m nazistowskim. 

Do negatywnych następstw dla narodów Europy Wsch. należy utrata niepodległości przez Polskę, Litwę, Łotwę i Estonię.

Pochwała dla ru. Wiki za to ostatnie zdanie. Ale brakuje wśród minusów wzmianki o śmierci i cierpieniach Polaków wskutek paktu z Hitlerem prawnego poprzednika Putina. To świadczy o nastawieniu reżimu stalinowskiego do nas– patriotyzm i lojalność ojczyźniana wyłącznie sowieckiemu krajowi i ideologii. Putin wymienia ww. sowieckie usprawiedliwienia paktu, ale nie wspomni o utracie niepodległości Polski wskutek najazdu III Rzeszy i ZSRR i znów po wojnie, gdy Polskę wchłonął sowiecki blok decyzją ZSRR, USA i W. Brytanii. Brak współczucia i egoizm charakteryzują psychopatów.

Tu dygresja o poniżaniu waleczności obrońców Polski, także przez Putina. Ponad miesiąc zabrało siłom III Rzeszy zająć II RP do linii Mołotow – Ribbentrop. Po drugiej stronie sowieci pomagali Niemcom neutralizować polskie siły zbrojne. Takiej pomocy Niemcy nie mieli po napaści Hitlera na ZSRR. A jednak dotrzeć do Stalingradu, punktu przełomowego napaści hitlerowskiej na ZSRR, zabrało Niemcom 11 miesięcy. Powierzchnia ZSRR jaką przedtem zawojowali jest  kilkanaście razy większa od tej, jaką mieli Niemcy w II RP do opanowania. Z tego punktu, Polacy nieźle bronili Ojczyzny.

Niedopowiedziane wersje

Na ru.Wiki jest zestawienie wersji przyczyn sowieckiego wstąpienia w pakt z Hitlerem, obrzydzanym przedtem w sowieckiej agit-propagandzie jako agresor i faszysta. Wpis opiera się na analizie М. Мieltjuchowa paru wersji — od zwolenników narracji sowieckiej o wymuszeniu paktu na ZSRR, po badaczy za świadomym wyborem dla realizacji celów Stalina. ZSRR wykorzystało przeciwieństwa między in. mocarstwami, by wzmocnić własny wpływ w świecie. Napięcia W. Brytania – Niemcy wywołały obopólną życzliwość dla ZSRR, co narzuciło ZSRR ostrożność reakcji na zmienną sytuację międzynarodową, aby zachować własny interes.^[2].

• Wersja 1 — współczesna historiografia rosyjska: ZSRR chciał uniknąć wojny z Niemcami

Za podstawę wersji służy fiasko pertraktacji w Moskwie wiosną – latem 1939 r. z Anglią i Francją ku zawarciu trójstronnego układu z ZSRR o współpracy wojennej wobec hitlerowskiego zagrożenia Europy. Brytyjczycy równolegle rozmawiali z Niemcami o podziale stref wpływu,^[73] wzmacniając obawy rządu ZSRR o agresję Niemiec, pokazaną w umowie monachijskiej i podziale Czechosłowacji.^[74]  Fiasko rozmów moskiewskich, zniweczyło nadzieję na utworzenie koalicji wojennej  z Zachodem i ZSRR stanął wobec wrogiego okrążenia przez kraje “kordonu sanitarnego” i Niemcy, а na Wschodzie — militarystyczna Japonia.^[75]Wobec tego ZSRR był zmuszony zgodzić się na niemieckie propozycje rozmów о zawarcie umowy o nieagresji.[14] [76]

• Wersja 2 — ekspansjonistyczne motywy Stalina

Plakat sowiecki po rozpoczęciu niemieckiej Operacji Barbarossa — z dnia na dzień zmiana propagandy z pro-hitlerowskiej na anty-

Wg tej wersji, Stalin starał się antagonizować Niemcy z zachodnimi demokracjami, а po ich wzajemnym osłabieniu, wprowadzić sowietyzm w Europie Zach.^[77][78] Siergiej Słucz interpretuje pakt, wierząc że Stalin widział w Niemczech naturalnego sojusznika przeciw kapitalizmowi: W zasadzie Europa kontynentalna jeszcze do początku II wś.podzielona była między dwóch dyktatorów, będących na arenie międzynarodowej modelami o bardzo podobnym zachowaniu — polityczni gangsterzy nowego typu, różniący się jedynie skalą i stopniem hipokryzji.^[24].

.

• Wersja 3 — imperialne  motywy Stalina

Postępowanie Stalina wg tej wersji było wyłącznie pragmatyczne.^[78] Raz Stalin wybierał między Niemcami a W. Brytanią i Francją, lecz w obliczu ich złej wiary postanowił pozostać z dala od wojny i skorzystać z zalet “przyjaźni” z Niemcami, przede wszystkim poprzez potwierdzenie interesów politycznych ZSRR w Europie Wsch. Opinię taką wyraził Churchill zaraz po podpisaniu paktu Stalin – Hitler.

Plakat sowiecki jw.

Wg historyka irlandzkiego, polityka ZSRR polegała na tym, żeby na podst. porozumienia z Niemcami osiągnąć ograniczoną sferę wpływów, jaka pozwoliłaby gwarantować priorytetowe potrzeby bezpieczeństwa ZSRR, głównie zapobiegać wciąganiu go w wojnę i ograniczać ekspansję Niemiec na wschód.^[80]

Post-sowiecka krytyka wersji 2 wskazuje, że sam pakt o nieagresji nie przewidywał zmian terytorialnych u stron trzecich, a ingerencja ZSRR w wojnę w II RP mogła wypływać z dążenia do zapobieżenia zajęciu przez Niemcy całego terytorium Polski i dotarciu do granicy ZSRR, przechodzącej przez środek Białorusi.^[79]  Źródło jest agitką neo-stalinowską z 2009 r. Czytamy tam we wstępie:

Czego tam tylko nie mówią o “pakcie”!  Rzekomo była to złowieszcza zmowa dwu totalitarnych reżimów dzieląc Europę, rozbierając i niszcząc Polskę, pozbawiając niepodległości państwa bałtyckie. Właśnie począwszy od umowy radziecko-niemieckiej proponują nam liczyć początek II wś.. Właśnie ten dokument jakoby wyznaczył początek “radzieckiego genocydu” narodom Europy Wsch. I oczywiście “pakt Mołotow – Ribbentrop” był absolutnie nielegalny.

Agitka ma rację, że pakt nie stanowił o podziale Europy, gdyż zrobił to tajny protokół do tegoż paktu. Co do reszty, szkoda słów — prawni następcy ZSRR kpią z cierpień, śmierci i zniszczeń w wymienionym regionie wskutek sowiecko-niemieckiej agresji. O porozumieniu NKWD – Gestapo nt. współpracy w likwidacji polskich elit i patriotów, agitka pisze: fałszywka dobrze znana historykom. Po raz pierwszy opublikowano ją w wychodzącej w Moskwie antysemickiej gazecie Память w 1999 r.

Opinia Słucza, że Stalin uważał Niemcy za naturalnego sojusznika  nie zgadza się z polityką ZSRR w l. 1930. przeciw III Rzeszy. Dopiero po układzie monachijskim ZSRR odszedł od wspólnego z Anglią i Francją odstraszania Niemiec. Co do państw buforowych, to uważano, że one (Polska w pierwszym rzędzie), przyłączą się do III Rzeszy w przypadku jej agresji wobec ZSRR — wg ww. agitki.

Tymczasem Stalin był elastyczny, wyrachowany i przebiegły wzgl. pozycji mocarstw, aby tylko zrealizować swój plan, w którym Polska figurowała jako znienawidzony anty-komunistyczny cel do zniszczenia, czego próbował bez skutku w wojnie polsko-bolszewickiej. Po takich doświadczeniach biegły kremlowski psycholog doradeziłby Stalinowi, że Polska nie pójdzie na pakt z Hitlerem, czego dowiodła podczas II wś. Psychopta myślał, że polscy przywódcy myślą jak jego chory umysł.

Wielki Stalin — sztandar przyjaźni Narodów ZSRR!

W sumie ww.  interpretacje motywacji Stalina pomijają psychopatologię sowieckiego lidera i jego ambicje opanowania świata komunistyczną rewolucją robotniczo-chłopską. Dowody swej psychopatii i opętania żądzą władzy kontynentalnej Stalin dał Polakom:

• prześladując i mordując etnicznych Polaków w więzieniu narodówZSRR w okresie międzywojennym, np. ok. milion etnicznych Polaków zagłodzonych na śmierć podczas Hołodomoru (1932-1933) na Ukrainie), operacja polska NKWD (1937–1938) w okresie wielkiego terroru największą z popełnionych na narodach i grupach etnicznych ZSRR,
• próbą najazdu na Europę Zach. przez terytorium II RP w wojnie polsko-bolszewickiej (1919-1920),
• w powitalnym “pochodzie Armii Czerwonej” naprzeciw hitlerowcom na linii Ribbentrop – Mołotow,
• w tajnym protokole do paktu z Hitlerem (28.9.1939) nt. współpracy nad zwalczaniem polskiego ruchu oporu oraz likwidacji polskich elit i inteligencji
• represyjnym i wycieńczającym (Powstanie Warszawskie) działaniom przeciw Podziemiu w końcówce II wś.
• terror w PRL za żydokomuny, który kontynuowali ideologiczni spadkobiercy Stalina do lat 1960. tępiąc i prześladując “faszystów” broniących Ojczyzny okupowanej przez sowietów.

Psychopata paranoik Stalin

Zasadniczy cel polityki zagr. Stalina — ciągłe dążenie do bezpieczeństwa ZSRR poprzez ekspansję granic sowieckiego państwa, by dominowało jako mocarstwo Euroazji, zabezpieczone od Zachodu państwami buforowymi. Sformułowanie wskazuje na żądzę władzy, globalnej jeśli możliwe do osiągnięcia. Stalin przed i podczas wojny stosował na potrzebę chwili pragmatyzm i ideologię lecz niezmiennie wobec polityki Zachodu, jego paranoja sprowadzała na czoło względy bezpieczeństwa, choć przy różnych metodach realizacji. 

Przyjedź do ZSRR zobaczyć piramidy 

Obsesja Stalina granicami państwa pochodziła z jego wiary, że bez ich ekspansji ZSRR znów uległoby najazdom. Jego osobowość i paranoja rzutowały na warunki stawiane mocarstwom zach. Stalin nie ufał nikomu: kliniczny opis paranoika niemal doskonale przedstawia osobowość Stalina — pisze jeden z badaczy. Przez cały okres wojny Stalin posądzał Aliantów o zabiegi pokojowe z Niemcami. Dlatego tak usilnie potrzebował drugiego frontu wojny — by uzyskać od nich zobowiązania. Wydarzenia wzmacniały jego paranoję — a może intuicyjnie czuł w tym manipulacje banksterskie?. Po Operacjo Barbarossa obawiał się, że polityką brytyjską będzie wyczekiwanie na wzajemne wykrwawienie się Niemiec i ZSRR.

Paranoja Stalina wyjaśnia też, czemu bezpieczeństwo było dlań priorytetem i czemu wytrwale dążył do dyplomacji “terytorialnej”, tj. państw buforowych przy zach. granicy ZSRR oraz odbicia Chinom i Japonii strategicznych portów i wysp na Wschodzie. Jego ambicje w dłuższej perspektywie, po pokonaniu III Rzeszy z Aliantami i utworzeniu ONZ m.in. do zaradzania konfliktom, zadowalało też osiąganie sfer wpływu.

Karykatura angielska po aneksji przez Stalina państw bałtyckich i części Finlandii. Od fotela odchodzi ogolona, ostrzyżona Estonia, w kolejce Łotwa, Litwa i Finlandia

Lojalnością Hitlerowi do 1941 r. Stalin zabiegał o bezpieczeństwo, wierząc że to najlepiej zachowuje równowagę sił w Europie i zapobiega atakowi III Rzeszy spodziewanemu w niekreślonej przyszłości. Stalin podpisał pakt z Hitlerem, gdyż był podejrzliwy wobec W. Brytanii i Francji, a także obawiał się, że Brytyjczycy sprzeciwią się jego aneksjim w Finlandii. i państwach bałtyckich. Gdy Hitler przysporzył Moskwie konsternacji w 1936 r. przyłączając się do Anty-kominternu i wojny w Hiszpanii, a w 1938 r. W. Brytania zignorowała politykę ZSRR, opowiadając się za samostanowieniu Niemców Sudeckich kosztem Czechosłowacji, Stalin wybrał krótkotrwały pokój z III Rzeszą, by utworzyć ościenne państwa buforowe.

.

Hitler: “Wybacz towarzyszu, ale to tak dobra okazja!”. Stalin wypuszcza z dłoni rolkę paktu z Hitlerem

 

Za pokojem przemawiała też słabość Armii Czerwonej; mocarstwa zach. mogłyby obalić reżim komunistyczny. To ideologicznie motywowało podejrzliwość Stalina; W. Brytania była anty-bolszewicka, a III Rzesza anty-komineternowska. Stalin wyjawił później Churchillowi, że uważał negocjacje z Francuzami i Brytyjczykami za nieszczere i miały na celu zastraszyć Hitlera, z którym [Alianci] ułożyliby się później. Pakr z Hitlerem podzielił Zachód. Umożliwił aneksje w Europie Wsch. i zdefiniował strefy wpływu, bufor i nową granicę ZSRR oraz rozłamał państwa kapitalizmu.

Po Barbarossie, Stalin chciał zniszczyć Niemcy z pomocą Zachodu, a po zwycięstwie przywrócił granicę z 1941 r. z buforem w postaci demoludów. Żądaniem jej Stalin uwarunkował podpisanie paktu alianckiego, gdy Wehrmacht był już pod Moskwą w grudniu 1942 r. Przed Jałtą 1944, gdy Armia Czerwona podchodziła do Berlina,  Stalin nie omieszkał wyjaśnić swej pozycji: Polska zawsze była korytarzem, przez który wróg przychodził atakować Rosję […] bo Polska była słaba. A jeszcze w desperacji 1942 r. Mołotow w Londynie popuścił temat granic powojennych i podpisał jedynie układ sojuszniczy, może z pilnej sowieckiej potrzeby drugiego frontu dla ocalenia egzystencji ZSRR, w reakcji na politykę Aliantów niedyskutowania granic przed osiągnięciem pokoju.

.

Plan Marshalla a plan Marszałka Stalina

.

Z paranoi bezpieczeństwa ZSRR, Stalin po Jałcie zamknął Polskę za żelazną kurtyną. Kluczem do bezpieczeństwa ZSRR w nowej, buforowej Europie Śr.-Wsch., Polską nie mogli kierować Polacy z rządu w Londynie. Stalin miał tam konsekwentny plan. o czym świadczy, aktywność Kominternu, zwiększona od 1943 r. w europejskich partiach komunistycznych.  PPR otrzymała (4.4.1943) wiadomość: Struktury polityczne Polski trzeba zdefiniować wg decyzji platformy partyjnej, tzn. jako porządek demokratyczny, a nie radziecki. W lutym 1944 r. PPR dostała instrukcję, że najważniejsze jest, aby nie wytworzyć fałszywego wrażenia, że PPR jest źródłem sowietyzacji Polski, co w obecnym stanie spraw zagranicznych może tylko zachęcić wszelkiego rodzaju prowokatorów i każdego wroga polskiego narodu.

.

Taktyka podobna do tej w Hiszpanii — patrz niżej. Następca Kominternu, OMI instruowało PPR (18.71944): radykalizm zrobiłby z Polski kość niezgody między mocarstwami teherańskimi, więc PPR powinna  wytworzyć sytuację sprzyjającą naszym długoterminowym planom. Podobną korespondencję otrzymywały partie komunistyczne w całej Europie — wschodniej jak i zachodniej.

.

Podejrzliwy paranoik Stalin sam dawał Aliantom powody do niechęci. W tymże czasie co instruując partie komunistyczne w Europie, by nie były antagonistyczne, Stalin zerwał relacje z rządem londyńskim w 1943 r. Przez cały okres wojny prowadził się podobnie, np. odmowił pomocy Powstaniu Warszawskiemu, skazując Polaków na niemiecką rzeź (lipiec-październik 1944). Armia Czerwona stała 10 km od stolicy. Stalin twierdził, że nie była ona w stanie zdobyć Warszawy. Odmówił również lotnictwu alianckiemu działań wspierających znad terytorium ZSRR. Ambasador USA, Harriman napisał, że odmowa wsparcia Warszawy oparła się nie na problemach operacyjnych tylko na bezwzględnych politycznych rozmysłach.

.

Stalin uważał takie poczynania za prawidłowe i, jak to psychopata, nie widział w tym przeszkody w powojennym pokoju. W projekcji własnych cech na ofiarę, typowej dla psychopaty, paranoik Stalin był przekonany, że AK to żądni władzy kryminaliści […]  wystawiający nieuzbrojonych ludzi na ostrzał niemiecki […] hitlerowcy okrutnie likwidujący ludność cywilną. Churchillowi powiedzial: Wojska radzieckie robią wszystko co mogą. W mniemaniu psychopaty Stalina, Polacy byli od dawna wrogiem, bo nienawidzieli bolszewizmu.

.

Czerwony terror psychopaty Trockiego

• Wersja 4 — współzawodnictwo psychopatów żądnych panowania nad światem

Wzajemne stosunki ZSRR – Niemcy pokazał rok 1940, kiedy po obu stronach linii oddzielającej w b. II RP obaj dyktatorzy przygotowywali się do wojny. Czemu rzekomy nie-agresor ZSRR — zgadza się wielu badaczy —  przygotowywał wojnę ofensywną? Wzdłuż linii demarkacyjnej między pozycjami Wehrmachtu i Armii Czerwonej nie było obronnych pól minowych. Nie było min w magazynach ani w produkcji ZSRR. Podobnie składy paliw i smarów, amunicji i żywności dla wojska znajdowały się niedaleko ich pozycji, jak w kampanii ofensywnej, zamiast na dalszych tyłach.

“Marzenie szaleńca” (1940) — jedno z najsłynniejszych dzieł Arthura Szyka, Żyda z Polski. Uncle Sam i John Bull błagają skuci łańcuchem,  Hitler na tronie z napisem “Ja jestem Duch Święty” postawionym na dywanie “Untermensch”  z  (od prawej strony): Tojo, niemiecki marszałek polowy, Mussolini (z wahlarzem), Göring, Himmler, Laval (z marionetką Pétain’em) i Goebbels. 

 

Rok wcześniej strony zapewniały się nawzajem o nieagresji. W rozmowie z Ribbentropem (28.9.1939) Stalin zaoferował pomoc wojskową Niemcom, twierdząc, że zależało mu na silnym sojuszniku-gwarantorze pokoju w Europie, który wtedy uwikłany był w wojnę siedzącą z Polakami, Francuzami i Anglikami. Rząd Niemiec odparł, że nie oczekuje pomocy wojskowej od ZSRR ani jej nie potrzebuje, natomiast znacznie ceni pomoc gospodarczą od ZSRR. Tę ostatnią, jak wiemy na dość dużą skalę i rozległle, wykonywały obie strony skrupulatnie. W takich warunkach od 1939 r. zwiększały one swe zdolności wojskowe.

W takich warunkach od 1939 r. obie strony zwiększały swe zdolności wojskowe, do poziomu potrzebnego na atak rozstrzygający, w ich mniemaniu. Wg Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej, od roku 1939 do lata 1941 r. sowiecki przemysł wyprodukował 17 tys. samolotów, stale rosła produkcja czołgów, artylerii i broni strzeleckiej — słowem, stale rosły spore zdolności wojskowe ZSRR.
Niemcy nie pozostawały w tyle. Prężeniu mięśni towarzyszyły zapewnienia o nieskończonej wzajemnej miłości… do czasu Operacji Barbarossa 22.6.1941  r.

Kimon Marengo “Postęp rosyjsko-niemieckiej współpracy” (1939). “We wspólnym bucie, trzy-nożny wyścig Hitlera i Stalina wygląda na z góry skazany na zgubę: jeden pokazuje naprzód, a drugi odwraca się do tyłu, ich broń jest bardziej ciężarem niż groźbą, a ich brykanie kłóci się z żałosnym stanem mundurów. Ta nieszczęsna, śmieszna, licha para streszcza sposób, w jaki [Kimon Marengo] karykaturował dyktatorów i wskazuje, dlaczego już Hitler i Mussolini wpisali go na czarną listę.”

Anatomia dyktatorskiej psychopatii

Okres 1936-1938 wyróżnił się największą brutalnością: 85% egzekucji zliczonych do 1955 r. Terror wynikał z jednopartyjnej dyktatury, opartej na tajnej policji, narzuconej Rosji przez bolszewików Lenina w l. 1917–1921. Stalin udoskonalił system budując w pełni totalitarne państwo drogą masowego terroru i likwidacji dotychczasowej bolszewickiej elity władzy. Ofiara psychopaty-uwodziciela, Claudia Moscovici z Rumunii dyktatora Caucescu, pisze: mając wybór między rządzeniem narodem silnych jednostek, a narodem niewolników,  liderzy-psychopaci wolą wybrać ten ostatni. O strasznych kosztach ludzkich ery Stalin – Hitler, Rumunka cytuje z książki Allana Bullocka pt. Hitler and Stalin: Parallel Lives: Nie licząc milionów rannych lub na stałe okaleczonych, szacowana liczba przedwczesnych śmierci w l. 1930 – 1953 dosięgła 40 do 50 mln mężczyzn, kobiet i dzieci. Cierpienia tej skali nie da się ogarnąć siłą wyobraźni, by je zrozumieć czy zareagować na nie.

.

Z moralnego punktu widzenia, masowe zbrodnie były odrażające — przemyślane, zadane celowo i niepotrzebne, nie tak jak np. w klęskach żywiołowych, — zauważa Rumunka. Psychopatyczny dyktator potrzebuje wielu pomocników, jak wykazuje Hannah Arendt w The Origins of Totalitarianism. Ale bez liderów-psychopatów jak Hitler, Stalin, Ceausescu,  mniejszego kalibru psycho- i socjo-paci (tzw. szabas goje w przypadku zboczonej władzy judeocentrycznej) nie mieliby stworzonych przez system warunków bezkarnego współdziałania w zacieśnieniu śruby totalitarnej władzy. Nie byłoby aż tak horrendalnych cierpień na masową skalę.

.

 

Arthur Szyk “Anty-Chryst” (1942)

 

Pozbawieni przekonań i lojalności, psychopaci wybierają dojście do władzy i jej utrzymanie dosłownie po trupach. Wg Bullocka, Stalin miał pozorne lojalności bolszewizmowi i i spadkowi po Leninie, a naprawdę używał komunistycznej retoryki do zapanowania nad Rosją, później nad narodami i terytoriami ZSRR i w końcu nad całą Europą Śr.-Wsch. Zmienna lojalność, masowa indoktrynacja, procesy pokazowe, wymuszone zeznania, tortury i morderstwa na niespotykaną skalę usprawiedliwały mu środki osiągnięcia absolutnej władzy. Koronnym dowodem instrumentalizmu tego psychopaty jest tymczasowy układ z przedtem ideologicznie wrogim Hitlerem.

Podobnie Stalin postępował z przyjaciółmi i sojusznikami, oportunistycznie zmieniając lojalność. Biograf Simon Sebag Montefiore opisuje Stalina: rujnował w swym życiu każdą relację i przyjaźń. Stalin miał wiele romansów, afer i kilka partnerek, lecz z żadną nie osiągnął dojrzałej relacji. W polityce, najpierw Stalin odwrócił się przeciw lewemu skrzydłu komunistów (Trocki, Zinowiew, Kamieniew), następnie przeciw prawemu (Bucharin, Rykow, Tomski). Tworzył sojusze, żeby je łamać. Więził, torturował i mordował poprzednich sprzymierzeńcow. W dogodnej chwili szedł do przodu, sprytnie zmieniwszy pozycję. Psychopata Stalin był bardziej gibki ideologicznie niż dogmatyczni rywale. Zaskakiwał zakresem dwulicowości i bezwzględności.

Bullock kojarzy materializm dyktatorów (odrzucenie religii) z ich bezdusznością wobec ludzkości; wyłącznie oni byli dla siebie samych istotami ludzkimi, nikt inny nie liczył się. Dla Hitlera i Stalina inni ludzie byli narzędziami do wzmacniania swej władzy lub przeszkodami na drodze do niej, wymagającymi likwidacji. Poza niezwyklą rolą lidera, prywatne ich życie było ubogie, mało istotne. Każdy z nich miał nieludzką wizję świata, gdzie całe populacje można przesiedlać, całe klasy społeczne likwidować, rasy niewolić lub eksterminować, miliony istnień poświęcać wojnie i nawet pokojowi. Stalin powiedział kiedyś: jedna śmierć to tragedia, jeden milion to statystyka.

Hitler i Stalin na kopcach z czaszek ofiar ich czystek — “Wspólne poglądy” ang. Common Ground, dosł. wspólny grunt

Stalin wybrał władzę nad niewolnikami. Jego Rządy Terroru podważyły duchowość i wolnomyślność poddanych, pociągając za sobą miliony istnień. Z analizy cech i zachowania Stalina, Marina Stal wnioskuje na podst. psychiatrycznej diagnostyki: Paranoidalna osobowość w kombinacji z nadużywania alkoholu, inteligencji i okrucieństwa utworzyły fundament pod Stalina niesławne mordowanie. Rządził on terrorem strachu — o śmierć, tortury, wygnanie. Jego wiara w wszechobecne spiski przeciw niemu dołożyły się do wymuszania “zeznań” z wielu niewinnych; wierzył, że mając kozła ofiarnego bliżej był eliminacji perspektywy własnej porażki. “Rusyfikacja” narodów ZSRR włączyła de-christianizację w zakres działań tajnej policji, gdyż Stalin niecierpiał konkurencji Boga wobec własnej “boskości”.

.

Psychopatia Stalina, jak u in. dyktatorów, wzięła się z traumatycznego dzieciństwa w patologicznej rodzinie. Ospa pozostawiła mu wgłębienia na twarzy, co przy niskim wzroście i zdeformowanym ramieniu wzmocniłoby kompleksy i poczucie niższości. Dały o sobie znać, gdy Stalin uczestniczył we władzy przy boku Lenina. Z początku, wzajemnie pożyteczne stosunki z Leninem układały się, bo obaj skrywali motywy. Podczas gdy Stalin używał pozycji przy Leninie do propagowania swych idei, Lenina niepokoiły niektóre aspekty charakteru i osobowości Stalina.

Arthur Szyk “Pokój z tobą” (1939). Joseph Darracott  pisze (1989): “Gorzki komentarz Arthura Szyka o Rosyjsko-Niemieckim Pakcie to wspaniały przykład jego drobiazgowego rysownictwa […] Hitler i Stalin trzymają palmy pokoju: za nimi żołnierz powieszony na krzyżu z napisem Polska.”  

.

Pod zimną fasadą władzy, Stalin cierpiał, wg samodiagnozy, na przygnębienie. Mając poczucie niższości i rzekomego zagrożenia wielkości, szukał pomocy u słynnego psychiatry, Władimira Michajłowicza Bechterewa. Nie wiadomo, co się wydarzyło podczas badania, lecz psychiatra podsumował je osobom trzecim: paranoik.  Gdy Stalin dowiedział się, być może zgładził Bechterewa, a jego jego nazwisko i prace wymazano. W 1929 r. ws. swych domniemanych ciągot tyrana, Stalin przekonał KC, że osobowość nie ma znaczenie. Tak to KC niechcący wzmocniło marsz psychopaty po władzę absolutną.

.

Sporo wysiłku wlożył Stalin w żywienie swej paranoi i pielęgnację wizerunku osobistego. Reagował impulsywnie i likwidował każdego, kto  psuł ideę  ekspansji ZSRR (R. Conquest The great terror: A reassessment, 1991). Nie kwestionował jednak własnych zachowań i idei, co nie było zwykłą cechą ludzką, gdyż nietolerował niczego, co ujęłoby mu choć nieznacznie. Dlatego zastraszaniem i zmianami oryginału trzymał rękę nad informacją otrzymywaną przez innych o nim i reżimie. Nawet zdjęcia korygowano, by usunąć fizyczne skazy Stalina. Surowe konsekwencje przekraczania wyznaczonych przezeń granic nauczyły ludzi przyjąć dodatnią o nim opinię.

.

Paranoja Stalina rozciągała się na niego samego, gdy podejrzewał własną ułomność wobec samo-wyobrażeń. Uzależnił się tym od opinii innych o sobie — jeśli nie widzą go wielkim to tak jest. Conquest w Stalin: Breaker of nations (1990) uważa, że była to jedna z przyczyn kontroli mediów, literatury i praw obywateli. Stalin niedopuszczał myśli, że może skłaniał ludzi myśleć o nim w superlatywach i nurzał się w kulcie jego jednostki.

.

Arthur Szyk “Za totalną przestrzeń życiową, towarzysze broni” (1939).  Po podpisaniu przez Rosję  Traktatu w Brześciu Litewskim Szyk walczył w armii polskiej przeciw Armii Czerwonej.

.

Żydowskie połączenie

W Wielkim Terrorze Robert Conquest opisuje nasilenie okrutnej perwersji, kiedy to terror policyjny NKWD w wyniku planowych,  zorganizowanych represji zamordował miliony niewinnych,  niemal wszystkich działaczy partii leninowskiej, wysokich oficerów Armii Czerwonej oraz NKWD: Wielki terror lat 1936–1938 nie był gromem z jasnego nieba i jak każde zjawisko historyczne miał korzenie w przeszłości. Na pewno błędem byłoby twierdzić, że wynikał nieuchronnie z natury sowieckiego społeczeństwa i partii komunistycznej. Sam bowiem był środkiem służącym wymuszaniu gwałtownych zmian w tym społeczeństwie i w tej partii. Mimo to nie mógłby zostać rozpętany, gdyby nie wyjątkowo nienormalne warunki stworzone przez rządy bolszewików, jego cechy charakterystyczne zaś, niektóre niemal niewiarygodne dla cudzoziemca, wywodzą się z konkretnej tradycji. Tradycję tę, wspólną z hitlerowską, a pochodzącą z odwiecznego terroru rabinów talmudycznych wobec wiernych judaizmu, opisuje Izrael Szahak w Żydowskie dzieje i religia.

Arthur Szyk “Nowy Porządek” (1940). Z okazji wystawy prac Szyka w Londynie (styczeń 1940), krytyk zauważył: “Są trzy główne motywy w wystawie: brutalność Niemców jak i prymitywniejsze barbarzyństwo Rosjan, heroizm Polaków i cierpienie Żydów. Łączny efekt wystawy ogromnie przejmuje, bo nic w niej nie wygląda na pospieszny osąd a na część bezlitosnego pościgu za złem, uchwyconego tak niezachwianie, że można zatrzymać się nad nim z arrtystyczną satysfakcją.”

Żydowscy bankierzy sfinansowali bolszewicką rewolucję i gospodarkę ZSRR (Antony Sutton Wall Street i rewolucja bolszewicka; ci sami finansowali Hitlera: Antony Sutton Wall Street and the Rise of Hitler) Nienawidzący chrześcijan bolszewicy dokonali ludobójstwa na chrześcijańskich Słowianach, głównie Rosjanach. Głosili rewolucję komunistyczną poprzez zastąpienie boskiej władzy państwową. Wśród bolszewików przeważali fanatyczni Żydzi, a większość Żydów ZSRR uczestniczyła i sympatyzowała z rewolucją. Bolszewicka prasa l. 1917-1921 dokumentuje, że na 514 stanowisk w państwie bolszewickim, Żydzi zajmowali 437 (85%), a Rosjanie tylko 21 (Fahey, Dennis The Rulers of Russia 1940). W 1921 r. pracownicy bezpieki Czeka wymordowali ponad 140 tys. osób, wg wykasowanego hasła o Dzierżyńskim na Encyclopedia Britannica. Aleksandra Sołżenicyna uznano za antysemitę i kłamcę za ujawnienie udziału Żydów w rewolucji i sowieckich pogromach (Guardian 24.1.2003).

Czerwony terror zamienił Rosję w pustynię zamieszkałą przez białych czarnuchów. Trocki obiecał przelać rzeki krwi, które przewyższyłyby wszystkie klęski kapitalistycznych wojen; najwięksi bankierzy zachodni będą z nami współpracować. Jeśli wygramy rewolucję, ustanowimy władzę syjonistów na resztkach jej cmentarza i staniemy się taką siłą, że cały świat padnie na kolana […] Terrorem i rozlewem krwi wpędzimy rosyjską inteligencję w kompletne osłupienie, idiotyzm i upodlenie. Zaapelował do Żydów w Rosji, by wspaniale i radośnie […] nienawidzili wszystko, co rosyjskie i z zapałem […] unicestwiali rosyjską inteligencję – oficerów, inżynierów, nauczycieli, generałów, duchownych, naukowców i pisarzy! ( Młoda Gwardia nr 6, 1991). Trocki obietnice te spełnił.

W l. 1930. tajna policja NKWD była jedną z najbardziej zażydzonych ze wszystkich radzieckich instytucji (Yuri Slezkine The Jewish Century 2004. Żydzi zarządzali Gułagiem w najgorszym okresie sowieckiego terroru (1930-1938), który pochłonął miliony istnień ludzkich. Stalin był figurantem dla chazarskich Żydow: jego z-cy w partii komunistycznej, Łazara Kaganowicza i jego kuzyna Lawrentego Berii, który został szefem tajnych służb. Kaganowicz nakazał zniszczenie majestatycznej Cerkwi  Chrystusa Zbawiciela w Moskwie (New York Times 26.9.1995) oraz ludobójstwo przez zagłodzenie milionów mieszkańców Ukrainy (1932-1933), w tym etniczni Polacy (Arthur Koestler The Thirteenth Tribe 1976). Systematyczny niszczenie chrześcijan przez bolszewicki terror w ciągu 50 lat po 1918 r. w Rosji, a później w Europie Wsch., zamordował 600 biskupów, 40 tys. księży, 120 tys. zakonników i zakonnic oraz miliony świeckich, wg wykasowanej witryny. W l. 1918–1938 liczba otwartych cerkwi w ZSRR spadła z 50 tys. do poniżej 500.

Żydowscy psychopaci wspomagali terror stalinowski, często stając się jego ofiarą z rąk Stalina. W oficjalnej historiografii sowieckiej do końca lat 1980. okres apogeum terroru zwano okresem błędów i wypaczeń lub okresem kultu jednostki (Stalina), a wśród społeczeństwa ZSRR — jeżowszczyzną, nawiązując do komisarza NKWD Nikołaja Jeżowa. Ten bolszewicki Żyd (w końcu stracony przez Stalina), był  szefem NKWD w l. 1936-1938. Przez jego okrucieństwo i niski wzrost nazywano go Krwawym Karłem. 30.7.1937 r. wydał niesławny rozkaz  masowej likwidacji  elementów antyradzieckich i zarządzał egzekucją;  tylko w l. 1937-1938 aresztowano co najmniej 1,3 mln osób, od do września 1938 r. zaocznie skazano na śmierć ponad 700 tys.. NKWD pozbyło się opozycji Stalina oraz podejrzanych przezeń.

Zabito wtedy 3 z 5 marszałków ZSRR, 14 z 16 dowódców armii, wszystkich 8 admirałów, 60 z 67 dowódców korpusów, 136 z 199 dowódców dywizji, 600 z 900   generałów. Jeżow uczestniczył w pierwszym planie 5-letnim zagłodzenia wieśniaków Ukrainy i zwiększenia terroru. Wydał także rozkazy dot. ludobójczej operacji polskiej NKWD. Poniosło w ich wyniku śmierć kilkukrotnie więcej Polaków niż w zbrodni w Katyniu. Za Jeżowa, populacja więźniów Gułagu niemal potroiła się w ciągu 2 lat do prawie 700 tys.  Co najmniej 140 tys. z nich zginęło z niedożywienia, zmęczenia, upałów i mrozów w obozach lub podczas transportów.

Żyd Gienrich Jagoda zaczął karierę w bezpiece ZSRR w 1920 r. w Czeka. Stalin poparł dalszą jego karierę. Miał przyczynić się do śmierci Lenina i był głównym architektem i organizatorem systemu Gułagu. Kierował projektem budowy Biełmorkanału między M. Białym a Bałtykiem, który kopało do sierpnia 1933 r. blisko 300 tys. więźniów. Jedna trzecia z nich zmarła w trakcie budowy. Gdy w 1934 r. Jagoda stanął na czele NKWD, z rozkazu Stalina rozpoczął wielką czystkę po zabójstwie Kirowa. W 1936 r. osobiście aresztował Kamieniewa i Zinowjewa, powiązanych kiedyś z Trockim. Następnie doprowadził do pokazowego pierwszego procesu moskiewskiego. Mianowanował w 1936 Jagodę na szefa NKWD.

Kazus psychopaty: próba sowietyzacji Hiszpanii

 

ZSRR – siła uderzeniowa proletariatu całego świata – Proletariusze wszystkich krajów łączcie się

 

Swój apetyt na Europę po Ural wyraził Hitler w Mein Kampf (1925): Gdy mówimy o zdobywaniu nowych ziem w Europie, rzecz jasna możemy mieć na myśli w pierwszym rzędzie tylko Rosję i te sąsiednie państwa, które jej podlegają. Próbkę apetytu na sowietyzację Europy Zach. dał Stalin w hiszpańskiej wojnie domowej. Wg  badań opartych na dokumentach NKWD, w Hiszpanii istniały tajne sowieckie więzienia z krematorium do palenia rozstrzelanych i zamęczonych na śmierć. Brygady Międzynarodowe były armią Stalina w Hiszpanii. Komuniści stanowili w niej 80% i odegrała ona doniosłą rolę na początku rewolucji. Ok. 1000 jej członków między sierpniem a październikiem 1937 r. trafiło do obozu koncentracyjnegodla reedukacji. Przez obóz ten przeszło 4 tys. osób przez 3 mies. Nieznana liczba internacjonałów zginęła w czystkach NKWD oraz egzekucjach na froncie.

Hiszpańska huśtawka. Dyplomata brytyjski Mr. Eden: “To może być nowa ‘równowaga sił’, ale zapewne nie jest ‘zbiorowym bezpieczeństwem’.” 

Dychotomia propagandy wojny domowej w Hiszpanii — demokracja kontra faszyzm– wymknęła się z kominternowskich ram, co pokazuje konfuzja pro-republikańskich Katalończyków:

W rzeczywistości konflikt w Hiszpanii nie sposób umieścić w ramach kominternowskiej dychotomii. Na przykład sowiecki “dyplomata” (raczej namiestnik) w Barcelonie był zaszokowany, gdy pro-republikańskie, autonomiczne władze Katalonii, których przywódcy byli nacjonalistycznymi liberałami, oznajmiły mu, że Franco i jego koalicja to po prostu staroświeccy reakcjoniści, “militaryści” i “klerykałowie,” w których szeregach “brakowało elementów faszystowskich.” Dla władz Katalonii “faszyzm” kojarzył się po pierwsze z Włochami, po drugie z nowoczesnością, “młodością i poczuciem świadomości narodowej.”

Propaganda była jednym z narzędzi Stalina w jego planie podboju Hiszpanii, wg dokumentów NKWD.  Stalin wymusił zapłatę za pomoc militarną, sowieccy doradcy kontrolowali armię republikańską, a NKWD nadzorowało republikańskie służby bezpieczeństwa, przeprowadzając czystki . Sowieci narzucili swą politykę republikanom i obalili ekipę za mało pro-sowiecką.

Z obawy przed międzynarodową opinią, komuniści przejęli władzę pośrednio. Demokracja nowego typuaka  demokracja ludowa — system firmowany przez część socjalistów i liberałów kontrolował policję, wojsko i gospodarkę. Część kraju okupowana przez czerwonych stała się faktycznie Hiszpańską Republiką Ludową i  Stalin osiągnął większość swoich celów w Hiszpanii.

Doświadczenia z Hiszpanii posłużyły Stalinowi do zniewolenia Europy Śr. Sowieci i hiszpańscy komuniści popierali mordy księży katolickich, tłumacząc je: rząd musi przedstawić deklarację ws. Kościoła – wolność religii dla wszystkich. Wierni powinni wiedzieć, że aresztujemy księży nie dlatego, że służą Bogu ale dlatego, że służą faszyzmowi, to jest strzelają do ludu oraz rozpowszechniają faszystowską propagandę.

Stalin uważał, inaczej niż trockiści i anarchiści, że trzeba wygrać wojnę, aby następnie wygrać rewolucję. W tym celu należało najpierw przymilić się zachodnim demokracjom poprzez zdobycie i utrzymanie poparcia sił postępu: hiszpańskich liberałów i rozmaitej nie-komunistycznej lewicy, obawiających się rewolucji. Głównie komuniści sowieccy tworzyli i kontrolowali armię i policję, które zapewniały wygraną wojnę.

Wśród sowieckich “doradców” byli dowódcy, którzy wzięli udział w inwazji na II RP we wrześniu 1939 r., m.in. gen. wojsk pancernych Pawłow oraz kombryg Kriwoszein, który wspólnie z Niemcami urządził defiladę zwycięstwa w Brześciuen. Mauritz von Wiktorin, gen.Heinz Guderiani kombryg Siemion Kriwoszeinodbierają wspólną defiladę Wehrmachtu i Armii Czerwonej w Brześciu 22.9.1939 r.

.

Wnioski

Nieustąpiwszy w Teheranie i Jałcie, Stalin po II wś. osiągnął cele dyktatora-psychopaty: ekspansję sowieckiego imperium, zniewolenie demoludów (ok.1/3 przedwojennej nie-sowieckiej Europy), “bufor” bezpieczeństwa ZSRR i odskocznię do bolszewizacji Zach. Europy. Panując nad Euro-Azją, miałby bramę otwartą do podboju pozostałych kontynentów.

Wszystkie motywy Stalina pasowały ideologicznie aparatowi ZSRR, więc zrzucenie odpowiedzialności wyłącznie nań i na jego otoczenie, zamiast na prawnego następcę ZSRR, nie znalazłyby sympatii sprawiedliwego trybunału. Podejrzane co do możliwych celów strategicznych Federacji Rosyjskiej stają się zatem wystąpienia w tej sprawie przed światową opinią na szkodę dobremu imieniu Polaków.

Demonizuje się delikwenta przed napaścią nań, dokumentnym jego obrabowaniem, ludobójstwem… Dziś też rządzi banksteria poprzez sterowalnych psychopatów…

 

 

 

 

IV rozbiór Polski — Pakt Ribbentrop-Mołotow

Pakt Ribbentrop-Mołotow

 

Pakt Ribbentrop-Mołotow – nazwa odnoszona zarówno do samego Paktu o Nieagresji pomiędzy III Rzeszą Niemiecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich z 23 sierpnia 1939 r., jak i w szczególności do tajnego protokołu dodatkowego stano­wiącego załącznik do tego Paktu.
Tajny protokół dodatkowy:

Przy sposobności podpisania układu o nieagresji między Rzeszą Niemiecką i Związkiem Socjalistycznych Sowieckich Republik podpisani pełno­mocnicy obu stron w ściśle poufnej rozmowie rozpatrzyli sprawę rozgraniczenia stref interesów w Europie Wschodniej. Rozmowa ta doprowadziła do następującego rezultatu:
1. W wypadku przeobrażeń terytorialno-politycznych na terenach należących do państw bałtyckich (Finlandia,Estonia,łotwa,Litwa) północna granica Litwy stanowi równocześnie granicę stref interesów Niemiec i ZSSR. Obie strony uznają interesy Litwy na obszarze Wieleńszczyzny.
2. W wypadku przekształcenia terytorialno-politycznych terenów należących do państwa polskiego strefy Niemiec i ZSSR zostaną rozgraniczone w przybliżeniu linią rzek Narwi, Wisły i Sanu. Kwestia czy interesy obustronne okażą, że jest pożądane utrzymanie niepodległego państwa polskiego, będzie mogła zostać wyjaśniona dopiero w toku dalszego rozwoju politycznego. W każdym wypadku obydwa rządy rozwiążą tę kwestię na drodze przyjacielskiego porozumienia.
3. W odniesieniu do południowego wschodu Europy ze strony sowieckiej podkreślono zainteresowanie Besarabią. Ze strony niemieckiej zadeklarowano całkowite desinteressement polityczne dla tych terenów.
4. Obydwie strony będą traktowały ten protokół jako ściśle tajny.

Moskwa dnia 23 sierpnia 1939r.
Za rząd Rzeszy Niemieckiej: Z upoważnienia Rządu ZSSR:
v.Ribbentrop i W. Mołotow.

Mapa ostatecznego podziału Polski pomiędzy III Rzeszę a ZSRR z 28.09.1939 r. z wytyczoną granicą. Podpisy za zgodność: Stalin, Ribbentrop

Pakt został podpisany przez ministrów spraw zagranicznych obu państw – Joachima Ribbentropa i Wiaczesława Mołotowa, którzy w imieniu swoich przywódców, Adolfa Hitlera i Józefa Stalina, dokonali podziału Europy Środkowej i Wschodniej.
Pakt miał olbrzymie znaczenie dla obu przywódców. Hitlerowi zabezpieczał front wschodni w planowanej przez niego wojnie i atak na Polskę. Stalin zaś powiększał w ten sposób strefę wpływów komunizmu.

IV rozbiór Polski — Błędy władz polskich!

Błędy władz polskich!

• Rząd sowiecki zaproponował II RP wymianę ludności polskiej z tzw. polskiego obwodu “Marchlewski” na Ukrainie i “Dzierżyński” na Białorusi na ludność ukraińską Wołynia i Małopolski Wschodniej. Władze II RP kierując się jednak tzw. gestem humanitarnym odmówiły co skończyło się ostatecznie deportacją Polaków z tych sowieckich obwodów na stepy Kazachstanu i pozostawieniem w kraju nielojalnej ludności ukraińskiej która stała się zapleczem OUN-UPA. Był to wielki i tragiczny błąd polskich władz, gdyby zgodziły się wówczas na propozycje Stalina, to nie byłoby “problemu UPA”, nie byłoby frymaczenia Lwowem a Małopolska Wschodnia i Lwów pozostałyby w Polsce a setki tysięcy Polaków nie poszłoby na zesłanie do Kazachstanu.
• W 1936r. władze II RP ogłosiły amnestię dla przestępców ukraińskich, na mocy której wyszli na wolność zbrodniarze i agenci niemieccy tacy jak Bandera, Łebed czy Szuchewicz. Był to ogromny błąd, który doprowadził do rozbioru II RP i rzezi ludności polskiej.
• Przyjęcie tezy, że w razie konfliktu z Niemcami ZSRR pozostanie neutralny (gwarancja paktu o nieagresji ważna do 1945r. i tzw. protokół Litwinowa o wyrzeczeniu się wojny jako środka rozwiązywania sporów z 1929r) a Francja i Anglia wypełnią zobowiązania sojusznicze i uderzą. na Niemcy.
• Polska ogłosiła mobilizację powszechną 30 sierpnia (wcześniej prowadzona była tzw. mobilizacja alarmowa ale pod naciskiem sojuszników odwołała ją i ogłosiła ponownie 31 sierpnia co spowodowało totalny bałagan i chaos.
• Brak publicznego formalnego ogłoszenia przez Prezydenta i rząd RP faktu istnienia wojny pomiędzy ZSRR a Polską, nie uzyskania określenia stanowiska państw sprzymierzonych w tej kwestii oraz brak jednoznacznego rozkazu Naczelnego Wodza stawiania oporu najeźdcy (np. Obrona Lwowa), doprowadził do dezorganizacji dowódców, żołnierzy i oficerów a w konsekwencji do Zbrodni Katyńskiej.
• Błędy kadrowe marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego przez niedopuszczenie do dowodzenia grupami armii generałów- Edwarda Sosnkowskiego i Władysława Sikorskiego.
• Skrajna centralizacja dowodzenia połączona z utratą łączności doprowadziła do utraty mocy decyzyjnych i koordynacyjnych Naczelnego Wodza.
• Błędy operacyjne w dowodzeniu.
• Kapitulacja Lwowa bez walki.
• Pozostawienie w Warszawie akt operacyjnych Oddziału II Sztabu Głównego (wywiadu i kontrwywiadu), który wpadł w ręce Niemców.
• Nie zaplanowana ewakuacja polskiego wojska do Rumunii i na Węgry była improwizacją. Żadna armia polowa WP nie zdołała się przebić przez niemiecki pierścień okrężenia oprócz 10 BK płk. dypl. Stanisława Maczka po stoczeniu chlubnych walk w całości na rozkaz przekroczyła granicę węgierską stając się zaczątkiem polskiej armii we Francji.
• Podstawową przyczyną ogromnej większości popełnionych przez stronę polską błędów było oparcie planu działań na najbardziej optymistycznych przewidywaniach rozwoju wydarzeń tymczasem zrealizował się najbardziej pesymistyczny przebieg wydarzeń. Armia polska uległa szybko w nierównej walce a na konferencji w Abbeville 12 września 1939 roku Anglicy i Francuzi postanowili pozostawić Polskę własnemu losowi i nie podejmować działań ofensywnych (była to kolejna i nie ostatnia ich zdrada). Doprowadziło to w ostateczności do upadku, planu “Z” dowództwa polskiego, który zakładał utrzymanie obrony przez 14 dni aż do otwarcia frontu zachodniego przez Francję i Anglię. Finałem był atak ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku.
• Brak przygotowania naczelnego dowództwa i przewidywania wariantu, że może dojść do klęski na zachodzie jak i wschodzie i do okupacji całego kraju. Należało przygotować kadrę do działań partyzanckich, dywersyjnych i samoobronnych, stworzyć utajoną sieć organizacyjną i bazę materiałową.

Kłamstwa związane z IV rozbiorem Polski

 

W histografii ZSRR atak na Polskę 17 września 1939 roku i wspólny jej rozbiór wraz z Niemcami przedstawiany jest jako wyzwoleńczy pochód na tereny zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainy (radziecka nazwa wschodnich terenów II RP) a w PRL-owskiej propagandzie nazywano to jako “pokojowe” wkroczenie wojsk na terytorium Polski. w celu “ochrony” ludności na jej wschodnich terenach.

Kłamstwem i fikcją zarazem jest powoływanie się na twory wymyślone przez Stalina pod nazwą “Zachodnia Białoruś i Zachodnia Ukraina”, które faktycznie nie istniały gdyż były to w 1939 roku wschodnie tereny niepodległego Państwa Polskiego uznanego przez wszystkie państwa świata. II RP istniała w swoich granicach w latach 1918-1945 a nie jak głosiła propaganda komunistyczna a także propaganda nacjonalistów ukraińskich że tylko w latach 1918-1939. Wszystkie działania polityczne i militarne które działy się więc w tym okresie 1939 roku aż do 1945 roku były działaniami na terenie państwa polskiego. Zmiana granic nastąpiła dopiero w 1945 roku po konferencji jałtańskiej gdzie USA i Wlk.Brytania uznały pod naciskiem Stalina wschodnią granicę polski wytyczoną w 1939 roku przez Stalina i Hitlera, zgodnie z paktem Ribbentrop-Mołotow.

Idąc takim rozumowaniem można wyjaśnić obecne pretensje Rosji do jej tzw “Zachodnich Obwodów Rosji” czyli Mińska i Kijowa o czym świadczą słowa prezydenta Rosji Władimira Putina – “Ukraina to nawet nie państwo” oraz “Białoruś to mucha na rosyjskim kotlecie”.

Czy z takimi tezami godzą się ukraincy i białorusini, jak widać cel uświęca środki a resztę robi odpowiednia propaganda.

Wrzesień 1939 roku był “Wojną obronną Narodu Polskiego” a nie kampanią wrześniową jak głosiła komunistyczna propaganda PRL.

Polska na miarę swoich możliwości była przygotowana do wojny kosztem ogromnych wyrzeczeń całego społeczeństwa z wyłączeniem mniejszości niemieckiej i ukraińskiej.

Propaganda komunistyczna PRL atakowała II RP za niby zaniedbania poprzez nieutworzenie z sowietami paktu przeciwko Niemcom które to w tym czasie miały tajne pakty z ZSRR skierowane przeciwko Polsce.

Nieprawdziwe są propagandowe stwierdzenia o atakach kawalerii na niemieckie czołgi.

Kłamstwem jest też teza że “Polska nie wykazała znaczącego oporu i szybko się poddała”.

Polska jako jedyny kraj w Europie powiedziała Hitlerowi NIE i przerwała jego “pokojowe” podboje a także jako jedyna nie kolaborowała z Hitlerem. Francja która miała potencjał wojskowy podobny do Niemiec został podbita przez Hitlera o tydzień później niż Polska i poddała się kolaboracji.

Brak interwencji militarnej Brytyjczyków i Francuzów umożliwił siłom niemieckim a od 17 września 1939 roku również siłom sowieckim, pokonanie wojsk polskich i rozbiór państwa polskiego.

Przez długie lata sowiecka i komunistyczna propaganda głosiła że za wybuch II wojny światowej odpowiada Hitler i nazistowskie Niemcy, obecnie już wiadomo że drugim sprawcą był Stalin i ZSRR a za datę wybuchu wojny należy przyjąć 23 sierpień 1939 roku tj. moment podpisania Paktu Ribbentrop-Mołotow. Dzień 1 września 1939 roku należy uznać jako moment rozpoczęcia działań militarno-wojskowych, (niemiecki atak na Polskę) zgodnie z powyższym paktem a 17 września dopełnienie paktu (atak sowiecki na Polskę).

Obecnym tabu jest też działalność nazistowskich ukraińskich nacjonalistów z OUN a później UPA którzy będąc hitlerowską agenturą w Polsce (później również współpracowali z NWD) rozsadzali państwo polskie od środka i to w momencie gdy Polska została zaatakowana z zewnątrz ze wszystkich stron naraz (Niemcy-ZSRR-Litwa-Słowacja).

IV rozbiór Polski — Pakt Hitler-Stalin z 28.9.1939

Pakt Hitler-Stalin z dn. 28 września 1939 r.

W trakcie trwania II wojny światowej, kiedy doszło do spotkania nacierającej z zachodu armii hitlerowskiej z nacierającą ze wschodu armią sowiecką a los Polski został przesądzony, doszło w dn. 28 września 1939 r w Moskwie do podpisania traktatu sowiecko-niemieckiego o granicach i przyjaźni zwanego Paktem Hitler-Stalin.
Brzmienie układu jawnego było następujące:

Rząd Rzeszy Niemieckiej i Rząd ZSRR uważają po rozpadzie dotychczasowego państwa polskiego za swoje wyłączne zadanie przywrócenie na tych terenach spokoju i porządku oraz zapewnienie żyjącym tam narodowościom pokojowego bytu odpowiadającego ich właściwościom narodowym. W tym celu uzgodniły one co następuje:

Art.1. – Rząd Rzeszy Niemieckiej i Rząd ZSRR ustalają jako obustronną granicę interesów państwowych linię narysowaną na załączonej mapie, która zostanie dokładniej opisana w uzupełniającym protokole.

Art.2. – Obydwie strony uznają ustaloną w art.1 granicę za ostateczną i będą odrzucały wszelkie mieszanie się państw trzecich do tego uregulowania.

Art.3. – Niezbędne nowe regulacje państwowe przejmuje na obszarach na zachód od linii wymienionej w art.1 Rząd Rzeszy Niemieckiej a na obszarach na wschód od tej linii Rząd ZSRR.

Art.4 – Rząd Rzeszy Niemieckiej i Rząd ZSRR uważają powyższe uregulowanie za pewny fundament dla postępującego rozwoju przyjacielskich stosunków między ich narodami.

Art.5 – Układ ten zostanie ratyfikowany, a dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Berlinie tak szybko, jak to będzie możliwe. Układ wchodzi w życie z chwilą podpisania. Sporządzono w dwóch oryginałach w języku niemieckim i rosyjskim.

Moskwa , dnia 28 września 1939r.
Za Rząd Rzeszy Niemieckiej: von Ribbentrop
Z upoważnienia Rządu ZSRR: W.M. Mołotow

Równocześnie z tekstem układu opublikowane zostało oświadczenie obu rządów:

Po ostatecznym uregulowaniu przez Rząd Rzeszy Niemieckiej i Rząd ZSRR kwestii wynikających z upadku państwa polskiego w podpisanym dzisiaj układzie i po stworzeniu w ten sposób pewnego fundamentu dla trwałego pokoju w Europie wschodniej, dają one zgodnie wyraz przeświadczeniu, że odpowiadałoby prawdziwym interesom wszystkich narodów, gdyby został zniesiony istniejący obecnie stan wojny między Niemcami z jednej a, Anglią i Francją z drugiej strony. Obydwa rządy będą dlatego kierować swoje wspólne wysiłki ewentualnie w porozumieniu z innymi zaprzyjaźnionymi państwami , aby osiągnąć ten cel tak szybko, jak to będzie możliwe. Gdyby jednak wysiłki obu rządów miały pozostać bezskuteczne, wówczas nastąpiłoby stwierdzenie faktu, że Anglia i Francja są odpowiedzialne za kontynuowanie wojny, przy czym w wypadku dalszego trwania wojny rządy Niemiec i ZSRR będą się wzajemnie konsultować co do niezbędnych poczynań.

Dalszymi dokumentami były tajne protokoły:

1. tajny protokół dotyczący przesiedlenia osób narodowości niemieckiej z obszarów, które znalazły się w strefie sowieckiej oraz osób narodowości białoruskiej i ukraińskiej ze strefy niemieckiej.

2. drugi protokół – do strefy interesów ZSRR została włączona Litwa, natomiast do strefy niemieckiej włączono obszar między dotychczasową “linią czterech rzek”, czyli tereny województwa lubelskiego oraz części wschodniej województwa warszawskiego.

3. trzeci protokół – stanowił że “obie strony nie dopuszczą na ich terytoriach polskiej agitacji wymierzonej przeciw terytorium drugiej strony. Będą one tłumiły na swoich terytoriach wszelkie początki tajnej agitacji oraz udzielały sobie wzajemnej informacji o podejmowanych w tym celu zarządzeniach.”

Uwaga! Pod terminem “agitacja” rozumiano wszelkie wszelkiego rodzaju polską działalność niepodległościową czy organizowanie ruchu oporu, którą Niemcy i Rosjanie zwalczali wspólnie w sposób bezwzględny, włączając również do niszczenia polskości tych ziem – nazistowskich ukraińskich nacjonalistów z OUN-UPA.

Oprócz tych dokumentów ustalono:

– zasady i rozmiary dostaw surowców z ZSRR do Rzeszy Niemieckiej a w odwrotnym kierunku miały być dostarczane gotowe wyroby przemysłowe

– zasady tranzytu przez ZSRR surowców strategicznych z Rumunii, Iranu, Afganistanu a, także krajów Dalekiego Wschodu do Niemiec i w kierunkach odwrotnych

– ustalono dostawy ropy naftowej i jej pochodnych z ZSRR do III Rzeszy
Po podpisanym układzie propaganda sowiecka zaczęła nagonkę nie tylko przeciwko Polsce i krajom przez ZSRR I Niemcy okupowanym ale głównie przeciwko Anglii i Francji, wychwalając jednocześnie nazim, III Rzeszę Niemiecką i wielkiego wodza Adolfa Hitlera, przyjaciela ZSRR, ciepło też mówiła sowiecka propaganda o włoskim faszyzmie.

Nowe stosunki między III Rzeszą Niemiecką a ZSRR znalazły wyraz w telegramach gratulacyjnych Hitlera i Ribbentropa nadesłanych 21 grudnia 1939 r do Stalina z okazji 60 rocznicy jego urodzin:

Do Pana Josifa Stalina, Moskwa

W dniu Pańskiego 60-lecia proszę o przyjęcie moich najszczerszych powinszowań. Dołączam do nich również najlepsze życzenia. Życzę dobrego zdrowia Panu osobiście, jak również szczęśliwej przyszłości narodom zaprzyjaźnionego Związku Sowieckiego.

Adolf Hitler

Do Pana Josifa Stalina w Moskwie

Wspominając historyczne momenty na Kremlu, które położyły początek decydującego zwrotu w stosunkach miedzy obu wielkimi narodami i przez to stworzyły podstawę do długotrwałej pomiędzy nimi przyjaźni, proszę Pana o przyjęcie w dniu Pańskiego 60-lecia moich najgorętszych życzeń.

Joachim von Ribbentrop Minister spraw zagranicznych

Teksty obu telegramów opublikowała “Prawda” – 23 grudnia 1939 r. a po 2 dniach Stalin wystosował gorące podziękowania.
Berlin-Głowa Państwa Niemieckiego, Pan Adolf Hitler

Proszę o przyjęcie wyrazów wdzięczności za powinszowania i podziękowanie za Pańskie dobre życzenia dla narodów Związku Sowieckiego.

J.Stalin

Berlin. Do Ministra Spraw Zagranicznych Niemiec Pana Joachima von Ribbentropa

Dziękuję Panu, Panie Ministrze za życzenia .Przypieczętowana krwią przyjaźń narodów Niemiec i Związku Sowieckiego ma podstawy do tego by być długotrwałą i mocną.

J.Stalin

Uwaga! Mówiąc o “przypieczętowaniu krwią” Stalin miał na myśli, krew przelaną przez Niemców i Rosjan podczas wspólnego najazdu na Polskę we wrześniu 1939 roku.

Mapa ostatecznego rozdzielenia Polski pomiędzy III Rzeszę a ZSRR z 28.09.1939 r.

Mapa linii demarkacyjnej określonej w tajnym protokole opublikowana przez dziennik “Izwiestia” 18.09.1939

Александр Дюков: «Пакт Молотова-Риббентропа» в вопросах и ответах / Pakt Mołotow – Ribbentrop w pytaniach i odpowiedziach / Stalin – Hitler pact in Q & A

dyukov_ar04

ALARM! POWIEDZ NIE DLA 5G! TO JEST STAN WYJĄTKOWY!

Od 1 stycznia 2020 normy na mikrofale stosowane w telekomunikacji bezprzewodowej zostały w całej Polsce podniesione 100-krotnie! Zostały one wprowadzone m.in. po to, by umożliwić wdrożenie sieci 5G, która drastycznie zwiększy natężenie pól elektromagnetycznych (w skrócie PEM) w naszym otoczeniu.

5G ze względu na specyfikę tej technologii (częstotliwości, modulacje, pulsacje, wąsko skupione i ukierunkowane wiązki promieniowania, zagęszczenie sieci anten), stanowi dużo poważniejsze zagrożenie dla zdrowia i środowiska, niż technologie istniejące obecnie.

UWAGA! Dzieci (także te jeszcze nienarodzone) i młodzież są szczególnie narażone na negatywne oddziaływanie fal elektromagnetycznych z urządzeń komunikacji bezprzewodowej.

5G wykorzystuje zakres częstotliwości, który nie został przebadany pod względem wpływu na zdrowie ludzi, zwierząt ani środowiska. Tysiące naukowców, lekarzy i pracowników służby zdrowia z całego świata wyraziło poważne obawy co do bezpieczeństwa 5G.5G i tzw. Internet Rzeczy oznacza całkowitą kontrolę(!) wszystkich aspektów naszego życia.Niejonizujace pola elektromagnetyczne (PEM) są szkodliwe dla ludzi i środowiska. Do udokumentowanych skutków zdrowotnych należą m.in.: nowotwory, problemy kardiologiczne, bezpłodność. Technologia 5G spowoduje drastyczny wzrost tych i innych chorób.

Zachodzi konieczność szybkiego działania, aby powstrzymać dalsze wdrażanie 5G. To jest stan wyjątkowy! Każdy głos, każde działanie się liczy, by zatrzymać 5G.

UWAGA!

1. Zorganizuj wydarzenie (też za granicą Polski np. jest juz jedno wydarzenie w Londynie; wydarzenia mogą mieć rózna formę: spotkanie edukacyjne, protest, rozdawanie

ulotek, wizyty u polityków i urzędników, prezentację filmu FOLIARZE, itp.) w dniach 12-26 stycznia 2020 pod hasłem POWIEDZ NIE DLA 5G w ramach ogólnoświatowego protestu przeciw 5G! Poślij opis wydarzenia na: stop5gpl@gmail.com, niedla5g@gmail.com

Więcej: MAPA WYDARZEŃ http://stop5g.com.pl/powiedz-nie-dla-5g/

2. Podpisz petycję O MORATORIUM NA 5G I REDUKCJĘ EKSPOZYCJI LUDNOŚCI NA POLA ELEKTROMAGNETYCZNE

https://naszademokracja.pl/petitions/petycja-o-moratorium-na-5g-i-redukcje-ekspozycji-ludnosci-na-pola-elektromagnetyczne?just_launched=true

3. Kontakt: stop5gpl@gmail.com, niedla5g@gmail.com

4. Informacje dodatkowe: Koalicja Polska Wolna od 5G http://stop5g.com.pl/ w szczególności:

1. jak zorganizować protest http://stop5g.com.pl/protest-2/

2. ulotki http://stop5g.com.pl/protest/

3. dołącz http://stop5g.com.pl/jak-do-nas-dolaczyc/

4. film “Foliarze” https://youtu.be/S_DCtMkLgMQ

Z pozdrowieniami,

dr Barbara Gałdzińska-Calik, ekspert ds. PEM, matka dziecka z oficjalnie zdiagnozowaną nadwrażliwością elektromagnetyczną (EHS),

dr Jacek Nowak, emerytowany profesor Szkoły Wyższej im. Bogdana Jańskiego w Warszawie

Katarzyna Stawińska – magister inżynier ochrony środowiska,

mgr Jadwiga Łopata, laureatka nagrody Goldmana (ekologiczny Nobel), Koalicja Polska Wolna od GMO,

Sir Julian Rose, pisarz, rolnik, dyrektor Międzynarodowej Koalicji dla Ochrony Polskiej Wsi, były doradca instytucji rządowych UK,

dr Diana Wojtkowiak, niezależny naukowiec, prowadzi badania w dziedzinach: fizyka pól torsyjnych, biologia molekularna, homeopatia, radionika, fizykoterapia.

Секретный дополнительный протокол к Договору о ненападении между Германией и СССР / Tajny protokół uzupełniający pakt o nieagresji Niemcy – ZSRR / Secret protocol to German – Soviet pact on non-aggression

Секретный дополнительный протокол к Договору о ненападении между Германией и СССР

• Язык
• Следить
• Править

Секретный дополнительный протокол к Договору о ненападении между Германией и СССР от 23 августа 1939 года определял «границы сфер интересов» сторон «в случае территориально-политического переустройства областей, входящих в состав Прибалтийских государств (Финляндия, Эстония, Латвия, Литва)» и Польского Государства^[1].

Целью Договора, по утверждениям советского руководства, было обеспечить влияние Советского Союза в Восточной Европе, а без секретного протокола он не имел смысла. Хотя протокол не являлся юридическим основанием для перекройки восточноевропейских границ, он предрешил судьбу третьих стран и свидетельствует о сотрудничестве СССР с Германией в переделе Восточной Европы^[2].

Содержание

• Предыстория
• Положения протокола
• История опубликования
  • Первые сведения о факте существования
  • На Западе
  • В СССР
  • В Российской Федерации
• Юридическая характеристика
• См. также
• Примечания
• Ссылки

Предыстория Править

Изучение советских дипломатических документов показывает правоту тех авторов, которые считают, что секретный протокол был инициативой СССР и уступкой со стороны Германии^[2].Идея подписания секретного протокола о разделе сфер интересов в Восточной Европе была высказана Сталиным в начале переговоров с Риббентропом 23 августа 1939 г. Согласно воспоминаниям Владимира Павлова, бывшего на той встрече личным переводчиком Сталина, Риббентроп привёз только текст основного договора, но Сталин, понимая, что Гитлер в сложившейся ситуации будет согласен на любые уступки, вдруг заявил: «К этому договору необходимы дополнительные соглашения, о которых мы ничего нигде публиковать не будем»: Тут же, в кабинете Сталина, был составлен текст протокола, который отредактировали, напечатали и подписали. Сталин несколько раз подчеркнул, что это сугубо секретное соглашение никем и никогда не должно быть разглашено. Эти слова Павлова подтверждаются и Риббентропом, который на Нюрнбергском процессе заявил, что Сталин обсуждал «не возможность мирного урегулирования германо-польского конфликта в духе пакта Бриана-Келлога, а дал понять, что если он не получит половину Польши и Прибалтийские страны ещё без Литвы с портом Либава, то я могу тотчас вылететь обратно»^[3].

Положения протокола Править

Секретный протокол по немецкому микрофильму (Nazi-Soviet Relations 1939—1941. Washington, 1948, p. 196, 197)

Оригинал Секретного протокола на русском языке.

	В Викитеке есть тексты по теме: «Секретный дополнительный протокол к Договору о ненападении между Германией и СССР»

Согласно протоколу, северная граница Литвы становилась границей сфер интересов Германии и СССР в Прибалтике. При этом Литва получала Вильнюс (на тот момент польский), а граница интересов в Польше проходила по рекам Нареву, Висле и Сану.

Вопрос о независимости Польши, согласно протоколу, мог «быть окончательно выяснен» позже, по согласию сторон.

СССР подчёркивал также интерес к Бессарабии, а Германия — незаинтересованность в ней.

История опубликования Править

Первые сведения о факте существованияПравить

Сам пакт был опубликован немедленно после подписания, информация же о дополнительном протоколе держалась под грифом секретности. Тем не менее, она просочилась в дипломатические круги практически сразу. Утром 24 августа немецкий дипломат Ганс фон Херварт сообщил своему американскому коллеге Чарльзу Болену полное содержание секретного протокола^[4].

Условия советско-германских соглашений содержит и так называемая «речь Сталина на заседании Политбюро 19 августа 1939 года», текст которой был опубликован французским информационным агентством «Гавас» в ноябре того же года. Некоторые исследователи считают речь подлинной^[5], другие отрицают её подлинность^[6]. Однако вплоть до окончания Второй мировой войны эти сведения оставались на уровне слухов, хотя и нашедших видимое подтверждение дальнейшим развитием событий.

На Западе Править

Немецкий оригинал текста дополнительного протокола был уничтожен во время бомбардировки Берлина в марте 1944 года, но его копия на микрофильме сохранилась в документальном архиве МИД Германии^[7]. Карл фон Лёш, служащий МИДа, передал эту копию британскому подполковнику Р. С. Томсону в мае 1945 года.

Публично речь о секретных протоколах впервые была поднята на Нюрнбергском процессе: обвиняемые построили на этом факте линию защиты. Об этом договоре говорил Риббентроп, а защитник Гесса Зайдль получил машинописную копию протокола^[8] и попытался огласить её, но ему было отказано под предлогом, что он отказался сообщить суду источник получения документа (позднее в своих воспоминаниях он упомянул, что получил документы от американской разведки). Спустя несколько месяцев Зайдль опубликовал документ в американской провинциальной газете «St. Louis Post-Dispatch», но эта публикация осталась незамеченной.

Широкую известность документ приобрёл в 1948 году, когда был опубликован в сборнике Госдепартамента США«Нацистско-советские отношения. 1939—1941 гг.»^[9][10]. Кроме того, сборник содержал немецкую и немецко-советскую дипломатическую переписку, в которой имелись прямые ссылки на секретные договорённости^[11]. Этот факт послужил для ряда исследователей^[12] основанием для проведения аналогий между политикой СССР и политикой нацистского Третьего рейха и для обвинения Советского Союза в соучастии в развязывании Второй мировой войны.

В связи с этим, вопрос о секретных протоколах (к Договору о ненападении и Договору о дружбе и границе) приобрёл важное политическое значение.

В СССР Править

В СССР существование секретных протоколов категорически отрицалось. По словам руководителя аппаратапрезидента СССР^[13] Валерия Болдина, они хранились в личном сейфе Сталина, а в дальнейшем — в архиве ЦК КПСС^[14].

В 1948 году, в ответ на публикацию сборника Госдепартамента США «Nazi-Soviet relations», Совинформбюроопубликовало книгу «Фальсификаторы истории», в которой выдвигались встречные обвинения странам Запада и содержались утверждения о финансировании Германии английскими и американскими финансовыми кругами в 1930-е годы^[15]. В отличие от издания Госдепартамента США, представлявшего собой сборник архивных документов, советское издание представляло собой авторский текст; в нём не было приведено ни одного документа полностью и несколько — в незначительных выдержках^[16]. Существование секретного протокола отрицалось Молотовым до самой смерти, о чём он неоднократно говорил в беседах с писателем Чуевым^[17]. Между тем, Н. С. Хрущев в своих мемуарах, надиктованных во второй половине 1960-х годов и опубликованных на Западе в начале 1970-х годов признавал наличие секретных положений в договоре с Германией:

Что касается договора с Германией, то он был у нас опубликован не полностью. Была опубликована лишь та часть, в которой говорилось, что мы договорились о ненападении. Но, помимо этого, имелись пункты, которые касались польской территории и наших новых западных границ. Польша утрачивала независимость, что не было оговорено в тексте, однако вытекало из его духа: она превращалась в немецкий протекторат. Следовательно, наша граница получалась уже не с Польшей, а с Германией. Я лично всего текста договора не видел, но знаю об этом из информации от Сталина после подписания договора. Из договора вытекало также наше отношение к Литве, Латвии, Эстонии, Финляндии и Бессарабии. Судьба их территорий тоже была оговорена, причем эта часть тоже не была опубликована.^[18]

Вопрос о Пакте Молотова — Риббентропа и, особенно, о секретном приложении к нему был поднят в СССР во время перестройки, прежде всего — из-за давления со стороны Польши. Для изучения вопроса была создана особая комиссия во главе с секретарём ЦК КПСС Александром Яковлевым. 24 декабря 1989 года Съезд народных депутатов СССР, заслушав доложенные Яковлевым выводы комиссии, принял резолюцию, в которой осудил протокол (отметив отсутствие подлинников, но признав его подлинность, основываясь на графологической, фототехнической и лексической экспертизе копий, и соответствия их содержания последующим событиям)^[19]. Тогда же впервые в СССР был опубликован текст секретных протоколов (по немецкому микрофильму — «Вопросы истории», № 6, 1989).

Советский оригинал протокола хранился в Общем отделе ЦК КПСС (ныне Архив Президента РФ), Особая папка, пакет № 34. По словам историка Льва Безыменского, содержимое этого пакета скрывалось Михаилом Горбачёвым, знавшим о его существовании ещё с 1987 года^[20], причём Горбачёв, по словам его управделами Болдина, намекал ему на желательность уничтожения этого документа^[14].

В Российской Федерации Править

После рассекречивания архива пакет № 34 был обнаружен в октябре 1992 года бывшим заместителем начальника Главного политического управления генерал-полковником Д. А. Волкогоновым^[21], после чего протокол вместе с остальными документами пакета был представлен общественности на пресс-конференции^[7] и опубликован в газетах. Научная публикация состоялась в журнале «Новая и новейшая история», № 1 за 1993 год^[7].

В июне 2019 г. фонд «Историческая память» впервые опубликовал советский оригинал Договора о ненападении между СССР и Германией от 1939 года, известного как пакт Молотова — Риббентропа; также был опубликован секретный дополнительный протокол к договору^[22].

Юридическая характеристика Править

Невозможно оценивать «Секретный дополнительный протокол» вне контекста «Договора о ненападении между Германией и Советским Союзом». Хотя протокол не являлся юридическим основанием для перекройки восточноевропейских границ, он предрешил судьбу третьих стран и свидетельствует о сотрудничестве с Германией в переделе Восточной Европы. Тем более что, как отмечает С. З. Случ, для Сталина граница «сферы интересов» означала будущую границу СССР. Как полагает В. Я. Сиполс, пакт отразил взаимные интересы Германии и СССР. Первая была заинтересована в оккупации Польши до «линии 4 рек», а второй — в остановке вермахта как можно дальше от существующих границ и в присоединении Западной Украины и Западной Белоруссии^[2].Оценки юридической стороны собственно договора (без протокола) противоречивы. Согласно мнениям одних историков, Договор о ненападении сам по себе (без протокола) не содержит ничего необычного и представляет собой типичный договор о ненападении, примеры которых часты в тогдашней европейской истории (см., например, аналогичный пакт между Германией и Польшей)^[23][24]. То есть пакт без дополнительного протокола был направлен на предотвращение войны и сдерживание агрессии от третьих сторон.

А. А. Пронин^[25] придерживается другого мнения, указывая на то, что в договоре отсутствовал пункт, отменяющий его действие в случае, если одна из сторон совершит агрессию (такой пункт присутствовал в большинстве договоров о ненападении, заключённых СССР). Таким образом, пакт и без дополнительного протокола не сдерживал агрессию, но был направлен против третьих стран со стороны государств, его подписавших, — СССР и Германии. Однако А. А. Пронин также указывает, что договор тесно связан с секретным протоколом и не может оцениваться отдельно от него. Собственно дополнительный протокол оценивается А. А. Прониным как юридически неправомерный, поскольку касался третьих стран.

Следует также отметить, что Верховный Совет и Рейхстаг не были ознакомлены с текстом «Секретного дополнительного протокола», он не был ратифицирован парламентами подписавших сторон и де-юре являлся, таким образом, лишь личным соглашением Сталина и Гитлера (что никак не меняло его значения де-факто, так как и тот, и другой обладали неограниченной тоталитарной властью и олицетворяли собой свои государства; в отношении Гитлера это декларировалось и законами 1933—1934 гг.)^[26]. В Постановлении Съезда народных депутатов СССР от 24 декабря 1989 года № 979-1 «О политической и правовой оценке советско-германского договора о ненападении от 1939 года» указано:

6. Съезд констатирует, что переговоры с Германией по секретным протоколам велись Сталиным и Молотовым втайне от советского народа, ЦК ВКП(б) и всей партии, Верховного Совета и Правительства СССР, эти протоколы были изъяты из процедур ратификации. Таким образом, решение об их подписании было по существу и по форме актом личной власти и никак не отражало волю советского народа, который не несёт ответственности за этот сговор.
7. Съезд народных депутатов СССР осуждает факт подписания «секретного дополнительного протокола» от 23 августа 1939 года и других секретных договорённостей с Германией. Съезд признаёт секретные протоколы юридически несостоятельными и недействительными с момента их подписания.

Протоколы не создавали новой правовой базы для взаимоотношений Советского Союза с третьими странами, но были использованы Сталиным и его окружением для предъявления ультиматумов и силового давления на другие государства в нарушение взятых перед ними правовых обязательств.

 

См. также Править

• Секретный дополнительный протокол прилагался и к «Договору о дружбе и границе между СССР и Германией», подписанному 28 сентября 1939 года
• Присоединение Западной Украины и Западной Белоруссии к СССР
• Присоединение Бессарабии и Северной Буковины к СССР
• Присоединение Прибалтики к СССР
• Европейский день памяти жертв сталинизма и нацизма

Примечания Править

1. ↑ Так называемый «секретный дополнительный протокол» к советско-германскому договору о ненападении
2. ↑ ¹²³ Мельтюхов М. И. Упущенный шанс Сталина. Советский Союз и борьба за Европу: 1939—1941. — М.: Вече, 2000. Глава «Политический кризис 1939 г.»
3. ↑ А. А. Пронин. Советско-германские соглашения 1939 г. Истоки и последствия: Монография. LAP LAMBERT Academic Published. Саарбрюкен, 2012. ISBN 978-3-8473-3751-5
4. ↑ (англ.) Charles E. Bohlen, Witness to History: 1929—1969 Norton, 1973, ISBN 0-393-07476-5
5. ↑ Вопросы истории, 2005, #8. В. Л. Дорошенко, И. В. Павлова, Р. Ч. Раак. Не миф: речь Сталина 19 августа 1939 года
6. ↑ см. Случ, С. З. Речь Сталина, которой не было // Отечественная история. — 2004. — № 1 и С. Лозунько. Историческая фальшивка: «речь Сталина 19 августа 1939 года» — Еженедельник «2000», 18 августа 2006
7. ↑ ¹²³ Борис Хавкин.«К истории публикации советских текстов советско-германских секретных документов 1939—1941 гг.» Форум новейшей восточноевропейской истории и культуры — Русское издание № 1, 2007
8. ↑ А.Плотников.Неизвестные документы Нюрнбергского трибунала. Второй аффидевит Гауса. // Москва.
9. ↑ В. З. РоговинМировая революция и мировая война: Глава XXXIV — Секретный протокол, М. 1998 415 с ISBN 5-85272-028-3
10. ↑ (англ.)Nazi-Soviet Relations 1939—1941., Washington, 1948)
11. ↑ См. напр.: У. Ширер.Взлёт и падение Третьего рейха. Падение Польши.
12. ↑ См. напр.: Guido Knopp. 100 Jahre — Der Countdown.
13. ↑ Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза 1898—1991
14. ↑ ¹² Валерий БолдинНад пропастью во лжи. // «Совершенно секретно». № 03, март 1999 г.
15. ↑ Тема финансирования нацистской Германии американскими корпорациями была подробно освещена известным британским экономистом Энтони Саттоном в его книге Wall Street and the rise of Hitler.Архивная копия от 3 ноября 2010 на Wayback Machine New Rochelle, New York: Arlington House, 1975
16. ↑ Советское информационное бюро. Фальсификаторы истории М.: ОГИЗ, 1948. — 79 с.
17. ↑ Чуев Ф.Сто сорок бесед с Молотовым: Из дневника Ф. Чуева М.: ТЕРРА, 1991. — 623 с.
18. ↑ Н. С. Хрущёв. Воспоминания. Книга 1. М.: Информационно-издательская компания «Московские Новости», 1999. Глава «Начало Второй мировой войны»
19. ↑ Ведомости Съезда народных депутатов СССР и Верховного Совета СССР. 1989. № 29. Ст. 579.
20. ↑ Безыменский Л. А.Гитлер и Сталин перед схваткой. Предисловие автора — М.: Вече, 2000. — 512 с.
21. ↑ Кирилл Александров. Экземпляр единственный… // Дилетант. — 2019. — № 11. — С. 26-27.
22. ↑ Впервые опубликован советский оригинал пакта Молотова — Риббентропа // Лента. Ру, 2 июня 2019
23. ↑ Семиряга М. И. Советско-германские договорённости в 1939 — июне 1941 г.: взгляд историка // Сов. государство и право. 1989. N 9. С. 93.
24. ↑ Мюллерсон Р. А. Советско-германские договорённости 1939 г. в аспекте международного права // Там же. С. 106.
25. ↑ Пронин А. А.Советско-германские соглашения 1939 года: истоки и последствия (монография)// Международный исторический журнал, № 11, сентябрь-октябрь 2000Архивировано28 сентября 2007 года.
26. ↑ Статья VII Договора о ненападении требует его ратификации “в возможно более короткий срок”. При этом, однако, в Германии имперское правительство обладало правом заключать договоры, вступавшие в законную силу с момента подписания (в соответствии со статьей 4 Закона о чрезвычайных полномочиях 1933 г.), а в статье 49 Конституции СССР 1936 года, предусматривавшей процедуру ратификации договоров Президиумом Верховного Совета, ничего не говорилось об обязательности этой процедуры.

Ссылки Править

• д/ф «Тайны секретных протоколов» // Телеканал «Россия», 2009

 

Конфиденциальность       Настольная версия

[Downloaded on Jan. 11, 2020 at 7:00 am PST — Piotr Bein]

Московские переговоры (1939) / Negocjacje przed zawarciem paktu Ribbentrop – Mołotow / Triple alliance negotiations

Московские переговоры (1939)

Материал из Википедии — свободной энциклопедии

На других языках

• Кыргызча
• Srpskohrvatski / српскохрватски

Не следует путать с Московскими переговорами о территории Финляндии — проходили в том же году.

Московские переговоры (также трёхсторонние советско-франко-британские переговоры в Москве, англ. triple alliance negotiations) — трёхсторонние переговоры о заключении договора о взаимопомощи между СССР, Великобританией и Францией (апрель — август 1939 года). Переговоры были прерваны в связи с подписанием договора о ненападении между СССР и Германией.

Содержание

• 1Внешнеполитическая стратегия СССР
• 2Политический кризис 1939 года
• 3Политические переговоры
• 4Военные переговоры
• 5Провал переговоров
• 6Примечания
• 7Литература

Внешнеполитическая стратегия СССР

Сделав ставку на неизбежность возникновения нового конфликта между империалистическими государствами, СССР стремился не допустить объединения европейских великих держав, воспринимая это как главную угрозу своим интересам. Современный историк М. И. Мельтюхов в этой связи указывает на несколько документов, относящихся к концу 1938 — началу 1939 годов, которые, по его мнению, отражают представления советского руководства о сути происходивших на европейской арене событий и о тактике внешнеполитических действий СССР в складывающейся обстановке.

Первый — статья «Международная обстановка второй империалистической войны», опубликованная осенью 1938 года в журнале «Большевик» за подписью В. Гальянова. Под этим псевдонимом, по словам Мельтюхова, скрывался заместитель наркома иностранных дел СССР В. Потёмкин. Как следует из статьи, внешнеполитическая доктрина СССР того времени исходила из того, что новая мировая война уже началась — автор имеет в виду ряд военных акций второй половины 1930-х годов, изменивших обстановку в мире и разделивших главные капиталистические державы на «агрессоров» (Германия, Италия, Япония) и тех, кто «попустительствует агрессии» (Англия, Франция, США). По мнению автора статьи, подобное попустительство наносит ущерб интересам и самих западных держав, но фактически направлено на столкновение «агрессоров» и Советского Союза — «оплота революции и социального прогресса». Перспектива дальнейших событий представлялась следующим образом: «Фронт второй империалистической войны всё расширяется. В него втягиваются один народ за другим. Человечество идет к великим битвам, которые развяжут мировую революцию… Конец этой второй войны ознаменуется окончательным разгромом старого, капиталистического мира», когда «между двумя жерновами — Советским Союзом, грозно поднявшимся во весь свой исполинский рост, и несокрушимой стеной революционной демократии, восставшей ему на помощь, — в пыль и прах обращены будут остатки капиталистической системы»^[1].

Схожие идеи прозвучали в выступлении А. А. Жданова на ленинградской партийной конференции 3 марта 1939 года, в котором он заявил, что фашизм — «это выражение мировой реакции, империалистической буржуазии, агрессивной буржуазии» — угрожает главным образом Англии и Франции. В этих условиях Англии очень хотелось бы, чтобы «Гитлер развязал войну с Советским Союзом», поэтому она старается столкнуть Германию и СССР, чтобы остаться в стороне, рассчитывая «чужими руками жар загребать, дождаться положения, когда враги ослабнут, и забрать». Как заявил Жданов, в Москве разгадали эти замыслы, и СССР будет «копить наши силы для того времени, когда расправимся с Гитлером и Муссолини, а заодно, безусловно, и с Чемберленом». Эти материалы, по мнению Мельтюхова, дополняют характеристику международной ситуации, содержавшуюся в Отчётном докладе ЦК ВКП(б) XVIII съезду партии (10 марта 1939 года), в котором были сформулированы задачи советской внешней политики в условиях начала новой империалистической войны и стремления Англии, Франции и США направить германо-японскую агрессию против СССР: Советский Союз должен был «проводить и впредь политику мира и укрепления деловых связей со всеми странами; соблюдать осторожность и не давать втянуть в конфликты нашу страну провокаторам войны, привыкшим загребать жар чужими руками; всемерно укреплять боевую мощь» армии и «крепить международные связи дружбы с трудящимися всех стран, заинтересованными в мире и дружбе между народами». Из контекста речи Сталина ясно, что «поджигателями» войны являются страны, проводящие политику невмешательства: Англия, Франция и США. В этих условиях целью советского руководства было использовать кризис и противоречия великих держав для дальнейшего усиления своего влияния в мире с перспективой окончательного решения вопроса о существовании капиталистического общества^[1][2].

Политический кризис 1939 года

В марте 1939 года в результате Мюнхенского соглашения и последующих событийЧехословакия прекратила своё существование как единое государство. 14 марта Словацкая республика провозгласила «независимость под защитой» Третьего рейха. 15 марта германские войска вступили в Прагу и оккупировали оставшуюся часть Чехии. Германия объявила о создании в Чехии Протектората Богемии и Моравии. 14—18 марта Венгрия при поддержке со стороны Польши оккупировала Закарпатье.

Ещё в октябре 1938 года, после аннексии Судетской области, Германия потребовала от Польши передачи Германии Вольного города Данцига, согласия на прокладку автострады и железной дороги в Восточную Пруссию через польское Поморье, а также присоединения Польши к Антикоминтерновскому пакту (или, по крайней мере, открытого заявления польского руководства о том, что Польша является политическим партнёром Германии и стратегическим противником СССР).

21 марта 1939 года, через неделю после окончательного раздела Чехословакии, Гитлер в своём меморандуме вновь вернулся к требованиям по Данцигу. 26 марта правительство Польши официально ответило отказом на меморандум Гитлера^[3]. Тем временем 21—23 марта Германия под угрозой применения силы вынудила Литву передать ей Мемельскую (Клайпедскую) область.

Действия Германии весной 1939 года в отношении Чехословакии, Литвы, Польши и Румынии заставили Великобританию и Францию заняться поиском союзников для сдерживания германской экспансии. Одновременно Германия предприняла зондаж позиции СССР на предмет улучшения отношений, но советская сторона предпочла занять выжидательную позицию^[1].

18 марта, в связи с известиями о готовящемся предъявлении Германией ультиматума Румынии, выполнение которого должно было поставить её экономику на службу Рейху, нарком иностранных дел СССР М. М. Литвинов через английского посла в Москве предложил созвать конференцию шести стран — СССР, Англии, Франции, Румынии, Польши и Турции — с целью предотвращения дальнейшей германской агрессии. Однако английская сторона нашла это предложение «преждевременным» и предложила ограничиться совместной декларацией Англии, Франции, СССР и Польши о заинтересованности названных стран в сохранении независимости и целостности государств Восточной и Юго-Восточной Европы.

Политические переговоры

В советской и российской историографии принято считать, что цели Великобритании и Франции в начавшихся в Москве переговорах заключались в следующем: отвести от своих стран угрозу войны; предотвратить возможное советско-германское сближение; демонстрируя сближение с СССР, достичь соглашения с Германией; втянуть Советский Союз в будущую войну и направить германскую агрессию на Восток. Как правило, отмечается, что Великобритания и Франция, стремясь сохранить видимость переговоров, в то же время не желали равноправного союза с СССР. В постсоветский период появились указания на то, что Запад был более заинтересован в союзе с СССР, нежели советское руководство — в союзе с Великобританией и Францией^[1].

В условиях кризиса 1939 года для Франции первостепенное значение имело устранение угрозы со стороны Германии, поэтому Париж более активно выступал за создание антигерманской военной коалиции с участием не только Польши, но и СССР. При этом французское руководство стремилось возложить основную тяжесть войны на своих восточноевропейских союзников. На политику Франции значительное влияние оказывала Великобритания. При этом в Париже не исключали возможности достижения новой договорённости с Германией, для давления на которую использовались переговоры с Москвой^[1].

В Великобритании переговоры с Москвой рассматривались лишь как средство давления на Берлин. Кроме того, привлекая СССР к обеспечению безопасности стран Восточной Европы, Лондон одновременно пытался избежать того, чтобы эти усилия не толкнули эти страны — как правило, настроенные антисоветски, — в лагерь союзников Германии. Поэтому Великобритания старалась сделать соглашение с Москвой максимально широким и расплывчатым, не затрагивающим интересы восточноевропейских стран. Всё это ещё более затрудняло англо-франко-советские переговоры и в итоге завело их в тупик, поскольку Лондон так и не решился заплатить за союз с СССР ту цену, которую потребовала Москва. В отношении Германии Великобритания пыталась продолжать ставшую традиционной политику «умиротворения», дополнив её с марта 1939 г. мерами военно-политического давления. В Лондоне рассчитывали на то, что это заставит Германию воздержаться от дальнейшей экспансии и пойти на урегулирование отношений с Великобританией^[1].

Что касается целей СССР на этих переговорах, то этот вопрос является предметом дискуссии. Как правило, считается, что советское руководство ставило перед дипломатами три основные задачи — предотвратить или оттянуть войну и сорвать создание единого антисоветского фронта. Сторонники официальной советской версии считают, что стратегической целью советского руководства летом 1939 года было обеспечение безопасности СССР в условиях начавшегося кризиса в Европе; их оппоненты указывают, что советская внешняя политика способствовала столкновению Германии с Великобританией и Францией в расчёте на «мировую революцию»^[1].

Переговоры начались в апреле, однако долгое время продвижения вперёд на них не отмечалось. 17 апреля Литвинов, в ответ на английское предложение дать Польше односторонние гарантии также и со стороны СССР, предложил проект англо-франко-советского договора о взаимопомощи, предусматривающего «всяческую, в том числе и военную, помощь восточноевропейским государствам, расположенным между Балтийским и Чёрным морями и граничащим с СССР, в случае агрессии против этих государств». В ответ Франция предложила ограничиться короткой декларацией о намерениях: оказывать военную поддержку друг другу или солидарную поддержку странам Центральной и Восточной Европы в случае германской агрессии против кого-либо из фигурантов.

3 мая, когда стало ясно, что Великобритания и Франция не приняли советское предложение, народным комиссаром иностранных дел вместо М. М. Литвинова был назначен В. М. Молотов, по совместительству оставшийся главой СНК СССР.

Лишь 24 мая Великобритания наконец приняла решение идти на союз с СССР. 27 мая Чемберлен, опасаясь, что Германии удастся нейтрализовать СССР, направил послу в Москве инструкцию, предписывающую согласиться на обсуждение пакта о взаимопомощи, военной конвенции и гарантий государствам, которые подвергнутся нападению Гитлера. Англо-французский проект был разработан на основе советских предложений от 17 апреля.

2 июня на московских переговорах СССР вручил Великобритании и Франции новый проект договора. Он предусматривал обязательства для всех сторон в случае агрессии немедленно оказать помощь, включая военную, другим участникам договора, а также восточноевропейским государствам, граничащим с СССР.

Согласно англо-французскому проекту соглашения от 27 мая (с советскими поправками от 2 июня), который был взят за основу дальнейших переговоров, вступление союза в силу предусматривалось в следующих случаях:

• в случае нападения одной из европейских держав (то есть Германии) на одну из договаривающихся сторон;
• в случае германской агрессии против Бельгии, Греции, Турции, Румынии, Польши, Латвии, Эстонии или Финляндии (предполагалось, что договаривающиеся стороны дадут гарантии защиты всем этим государствам);
• в случае, если одна из сторон будет вовлечена в войну из-за предоставления помощи по просьбе третьей европейской страны.

Тем временем Эстония и Латвия высказались против гарантий со стороны Великобритании, Франции и СССР и 7 июня заключили с Германией договоры о ненападении. Финляндия и Литва также отказывались принимать советские гарантии (Литва подписала договор о ненападении с Германией ещё в марте 1939 года). СССР, однако, продолжал настаивать на включении в англо-франко-советский договор положения о гарантиях прибалтийским государствам или заключения простого трёхстороннего договора без гарантий третьим странам.

29 июня в газете «Правда» появилась статья члена Политбюро А. А. Жданова, в которой отмечалось, что англо-франко-советские переговоры «зашли в тупик», поскольку Англия и Франция «не хотят равного договора с СССР». Великобритания и Франция стремились ограничить свои обязательства, а также избежать выдачи гарантий прибалтийским государствам. Параллельно контактам с СССР Великобритания продолжала зондировать Германию на предмет переговоров. Германия же, опасаясь британских ВВС и французской армии, которые в случае своего вмешательства могли значительно осложнить её положение, пыталась получить чёткий ответ на основной вопрос: что будут делать Великобритания и Франция в случае германско-польской войны^[1].

Основными пунктами расхождений позиций сторон на переговорах были:

• список стран, которым предоставляются гарантии. Англо-французская сторона полагала, что прямое их перечисление в тексте чревато политическими осложнениями. К концу июня было выработано компромиссное решение, что список всё-таки будет, но в секретной части договора;
• включение в список стран Прибалтики и Финляндии. Англичане сначала возражали, но к 17 июля согласились с советским предложением;
• запрет на заключение сепаратного мира. Англия не хотела давать обещание не заключать сепаратного мира в случае войны, поскольку не верила в активность советских вооружённых сил в будущей войне, но позднее приняла советское условие;
• одновременное вступление в силу политического и военного соглашения. На это английская сторона согласилась 23 июля;
• определение понятия «косвенная агрессия». Это единственный пункт, по которому не удалось достичь компромисса.

4 июля министр иностранных дел Великобритании Э. Галифакс на заседании внешнеполитического комитета британского парламента вынес на рассмотрение два варианта:

1. срыв переговоров или
2. заключение ограниченного пакта.

Обосновывая свою позицию, он сказал: «Наша главная цель в переговорах с СССР заключается в том, чтобы предотвратить установление Россией каких-либо связей с Германией».

8 июля Великобритания и Франция констатировали, что договор с СССР в целом согласован, однако советская сторона выдвинула новые требования (речь идёт о расширенной формулировке понятия «косвенная агрессия», не соответствовавшей международному праву), отказавшись идти на какие-либо уступки.

В советском варианте «косвенная агрессия» определялась следующим образом:

Выражение «косвенная агрессия» относится к действию, на которое какое-либо из указанных выше государств <страны, пограничные с СССР, а также Бельгия и Греция> соглашается под угрозой силы со стороны другой державы или без такой угрозы и которое влечёт за собой использование территории и сил данного государства для агрессии против него или против одной из договаривающихся сторон^[4]

Это было расценено представителями Великобритании и Франции как требование СССР предоставить ему возможность по желанию и под любым предлогом вводить свои войска в соседние страны. Со своей стороны, британские и французские участники переговоров предлагали считать косвенной агрессией только

… действия, на которые соответствующее государство дало своё согласие под угрозой применения силы со стороны другой державы и которые связаны с отказом этого государства от своей независимости или своего нейтралитета^[5].

то есть, в отличие от советской формулы, отсутствовал пункт «или без такой угрозы».

10 июля на заседании внешнеполитического комитета британского парламента, для того чтобы предотвратить срыв переговоров с СССР, фактически зашедших в тупик, Галифакс предложил дать согласие на одновременное подписание политического и военного соглашений и начать переговоры о содержании военного соглашения. Галифакс заметил, что «военные переговоры затянутся на очень длительный период»^[6].

19 июля британское руководство решило не идти ни на какие уступки в отношении советской формулировки «косвенной агрессии», но согласиться на военные переговоры для того, чтобы затруднить советско-германские контакты и усилить свои позиции в отношении Германии. Считалось, что военные переговоры позволят не допустить советско-германского сближения и затянуть время до осени, когда Германия в силу погодных условий не решится начать войну. Франция более осторожно отнеслась к началу военных переговоров до заключения политического соглашения. Кроме того, и в Лондоне, и в Париже знали, что Польша и Румыния категорически возражают против пропуска Красной Армии через свою территорию. В итоге в Лондоне пока отложили решение этого вопроса, обсуждая тем временем, не прервать ли переговоры с СССР вообще^[1].

Всё же 23 июля Великобритания и Франция, констатировав, что «уже достигнуто достаточное согласие по основным вопросам, чтобы перейти к изучению конкретных военных проблем», согласились на предложенные советской стороной военные переговоры, о чём и уведомили её 25 июля. 27 июля Великобритания, Франция и СССР оговорили подготовительный период для военных переговоров в 8—10 дней, но компромиссная формула по «косвенной агрессии» так и не была найдена, а СССР отказался опубликовать коммюнике о согласовании политического договора^[1].

2 августа на московских переговорах с Великобританией и Францией СССР вновь подтвердил неизменность своей позиции по «косвенной агрессии», а 7 августа политические переговоры в Москве были прерваны.

Военные переговоры

В результате английская и французская миссии отправились в Москву 5 августа, выбрав при этом самый продолжительный способ передвижения — морем до Ленинграда (ныне Санкт-Петербург) и далее поездом. В Москву миссии прибыли только 11 августа. Об отношении Англии к переговорам свидетельствует факт направления в Москву адмирала Дракса, имевшего незначительный вес в военном руководстве, в то время как, например, на неофициальные переговоры в Польшу полетел генерал-инспектор заморских войск Айронсайд (занявший в сентябре 1939 пост начальника Имперского Генштаба). На официальные переговоры по выработке военного соглашения в Варшаву с английской стороны ездили полковник Дэвидсон (ВВС), генерал Клэйтон (армия) и коммодор Роулингз (ВМС), то есть фигуры ещё более низкого ранга, чем Дракс.

Чемберлен не верил ни в возможность достижения соглашения с СССР, ни в военный потенциал Красной Армии^[7], надеялся использовать переговоры лишь как средство давления на Гитлера и потому всемерно их затягивал^[8].

12 августа, на первом заседании трёх миссий, глава советской делегации предложил ознакомиться с полномочиями каждой делегации. Он предъявил полномочия советской делегации, которые гласили, что делегация уполномочена «…вести переговоры с английской и французской военными миссиями и подписать военную конвенцию по вопросам организации военной обороны Англии, Франции и СССР против агрессии в Европе…»^[9]. Глава французской делегации генерал Думенк зачитал свои полномочия, которые поручали ему «договориться с главным командованием советских вооружённых сил по всем вопросам, относящимся к вступлению в сотрудничество между вооружёнными силами обеих стран». Этот уровень полномочий был существенно более низким, чем у советской делегации, но всё-таки генерал Думенк имел возможность вести серьёзные переговоры с советской стороной. Французы были настроены на скорейшее заключение соглашения, но они целиком зависели от англичан. Тут выяснилось, что глава английской делегации адмирал Дракс вообще не имеет никаких письменных полномочий. Адмирал Дракс попытался выйти из затруднительного положения, заявив, что если бы совещание было перенесено в Лондон, то он имел бы все необходимые полномочия, однако глава советской делегации под общий смех возразил, что «привезти бумаги из Лондона в Москву легче, чем ехать в Лондон такой большой компании»^[9]. В конце концов адмирал обещал запросить у своего правительства письменные полномочия, которые были им получены только 21 августа. Несмотря на отсутствие у адмирала Дракса полномочий, советская делегация заявила, что не возражает против продолжения работы совещания. С 13 по 17 августа состоялось семь заседаний, на которых стороны обменялись сообщениями о своих вооружённых силах и планах на случай гитлеровской агрессии. От имени Англии выступали адмирал Дракс, маршал авиации Бэрнетт и генерал Хейвуд; от имени Франции — генерал Думенк, Валэн и капитан Вийом; от имени СССР — начальник генерального штаба Б. М. Шапошников, начальник военно-воздушных сил А. Д. Локтионов и нарком военно-морского флота Н. Г. Кузнецов.

Английский историк М. Каулинг отмечал, что к этому времени Н. Чемберлен стал проявлять «всё большую заинтересованность в срыве англо-русских переговоров». Ещё 8 июня Чемберлен признавал в беседе с американским послом Кеннеди, что не исключена возможность того, что он «положит конец» переговорам с СССР. Даже в беседе с японским послом Сигэмицу в конце июня Чемберлен не скрывал своего «сокровенного желания разорвать переговоры с СССР». С начала июля вопрос о срыве переговоров неоднократно рассматривался и на заседаниях внешнеполитического комитета английского правительства. 19 июля лорд Галифакс цинично заявил, что если бы переговоры сорвались, то «это его не очень обеспокоило бы»^[6].

Сталин также не рассчитывал на заключение реального соглашения с Англией и Францией, а рассматривал переговоры как средство дипломатической игры с одной стороны с Германией, с другой — с Англией и Францией, с целью остаться вне европейской войны. Рукописная инструкция Сталина Ворошилову от 7 августа, в частности, гласила:

1. Секретность переговоров с согласия сторон.
2. Прежде всего выложить свои полномочия о ведении переговоров с англо-французской военной делегацией о подписании военной конвенции, а потом спросить руководителей английской и французской делегаций, есть ли у них также полномочия от своих правительств на подписание военной конвенции с СССР.
3. Если не окажется у них полномочий на подписание конвенции, выразить удивление, развести руками и «почтительно» спросить, для каких целей направило их правительство в СССР.
4. Если они ответят, что они направлены для переговоров и для подготовки дела подписания военной конвенции, то спросить их, есть ли у них какой-либо план обороны будущих союзников, то есть Франции, Англии, СССР и т. д. против агрессии со стороны блока агрессоров в Европе.
5. Если у них не окажется конкретного плана обороны против агрессии в тех или иных вариантах, что маловероятно, то спросить их, на базе каких вопросов, какого плана обороны думают англичане и французы вести переговоры с военной делегацией СССР.
6. Если французы и англичане всё же будут настаивать на переговорах, то переговоры свести к дискуссии по отдельным принципиальным вопросам, главным образом о пропуске наших войск через Виленский коридор и Галицию, а также через Румынию.
7. Если выяснится, что свободный пропуск наших войск через территорию Польши и Румынии является исключённым, то заявить, что без этого условия соглашение невозможно, так как без свободного пропуска советских войск через указанные территории оборона против агрессии в любом её варианте обречена на провал, что мы не считаем возможным участвовать в предприятии, заранее обречённом на провал.

8. На просьбы о показе французской и английской делегациям оборонных заводов, институтов, воинских частей и военно-учебных заведений сказать, что после посещения лётчиком Линдбергом СССР в 1938 г. Советское правительство запретило показ оборонных предприятий и воинских частей иностранцам, за исключением наших союзников, когда они появятся.^[10]

Тем временем с конца июля Германия через временного поверенного в делах СССР Г. И. Астахова резко активизировала зондаж советского руководства на предмет улучшения политических отношений между двумя странами. 2—3 августа министр иностранных дел Риббентроп сделал официальное заявление на тему германо-советского сближения, в котором, в частности, содержался намёк на раздел сфер влияния.

8—10 августа советское руководство получило от Астахова сведения о том, что немцы «готовы были бы объявить свою незаинтересованность (по крайней мере, политическую) в судьбе прибалтов (кроме Литвы), Бессарабии, русской Польши (с изменениями в пользу немцев) и отмежеваться от аспирации на Украину. За это они желали бы иметь от нас подтверждение нашей незаинтересованности к судьбе Данцига, а также бывш[ей] германской Польши (быть может, с прибавкой до линии Варты или даже Вислы) и (в порядке дискуссии) Галиции». Такая договорённость, однако, подразумевала отказ СССР от договора с Великобританией и Францией^[11]. 11 августа советское руководство согласилось на начало постепенных переговоров по этим вопросам в Москве. 13 августа Германия уведомила СССР, что согласна вести переговоры в Москве^[1].

См. также: Лондонские переговоры (1939)

По мнению историка Л. А. Безыменского, Сталин на основании разведывательной информации знал реальные планы англичан и не верил официальным заявлениям, поэтому рассматривал переговоры только как дипломатическую игру^[10]. Об игре Сталина на противоречиях Германии и Великобритании с Францией ради достижения интересов советского государства говорит и историк М. И. Мельтюхов. Он расценивает заключённый в результате пакт с Германией как победу Сталина, помешавшую заключению европейских соглашений без учёта интересов СССР^[1]. Историк С. З. Случсчитает, что целью политики Сталина изначально было соглашение с Германией, а переговоры с Англией и Францией он стремился сорвать^[11]. Рассматривая инструкцию Сталина советской делегации на военных переговорах, он полагает, что «все её пункты были нацелены не на то, как способствовать успеху переговоров (их цель даже не была обозначена), а на то, как их сорвать, возложив затем ответственность за неудачу на западные делегации, направившие их правительства». Ю. А. Никифоров критикует данное мнение, указывая на отсутствие обоснований для него, и считает, что текст инструкции Сталина не даёт основания для подобной интерпретации^[12].

Ворошилов поставил перед англичанами и французами ряд конкретных вопросов, на которые они не смогли дать внятных ответов, так как им запрещено было разглашать секретную военную информацию (ввиду того, что она, при отсутствии обязывающего политического соглашения, могла быть передана Берлину). Со стороны СССР был также представлен план развёртывания, согласно которому должно было действовать до 136 дивизий, однако представители Англии и Франции не предоставили подобных планов^[13].

14 августа на переговорах с военными миссиями Великобритании и Франции советская сторона подняла вопрос о проходе Красной Армии через Польшу, по виленскому и галицийскому коридорам — без чего, по мнению советской стороны, не могла быть отражена возможная германская агрессия^[14]. Это оказалось «мёртвой точкой», на которой переговоры застыли. Поляки отказывались пропускать Красную Армию через свою территорию, несмотря на давление со стороны Франции^[14]. Известно афористическое выражение, сказанное Беком французскому послу: «С немцами мы рискуем потерять свою свободу, а с русскими — свою душу»^[15]. 17 августа в переговорах был сделан перерыв.

17 и 20 августа глава французской военной миссии генерал Думенк сообщал из Москвы в Париж:

Не подлежит сомнению, что СССР желает заключить военный пакт и не хочет, чтобы мы превращали этот пакт в пустую бумажку, не имеющую конкретного значения. […] Провал переговоров неизбежен, если Польша не изменит позицию^[16].

Американский журналист Уильям Ширер утверждает:

Несмотря на распространённое в то время не только в Москве, но и в западных столицах мнение, что Англия и Франция ничего не предпринимали с целью склонить Польшу к тому, чтобы она пропустила через свою территорию советские войска для защиты от немцев, из опубликованных недавно документов следует, что это не так. Англия и Франция продвинулись в этом деле далеко, но недостаточно далеко. Из этих документов ясно также, что поляки проявили непостижимую глупость^[17].

17—19 августа Великобритания и Франция уточняли позицию Польши относительно прохода Красной Армии и пытались добиться её согласия, но Варшава осталась при своем мнении. Утром 21 августа началось последнее заседание англо-франко-советских военных переговоров, в ходе которого стало ясно, что переговоры зашли в тупик. Тем не менее формально переговоры прерваны не были. 22 августа советская пресса сообщила о предстоящем приезде в Москву Риббентропа для заключения пакта о ненападении, при этом СССР информировал Великобританию и Францию, что «переговоры о ненападении с Германией не могут никоим образом прервать или замедлить англо-франко-советские переговоры». В тот же день Франция попыталась вновь добиться от Польши согласия на проход Красной Армии, чтобы иметь возможность ограничить значение будущего советско-германского пакта или сорвать его подписание. Глава французской военной миссии, получивший наконец полномочия на подписание военной конвенции, пытался 22 августа настоять на продолжении военных переговоров, но глава советской военной миссии, сославшись на то, что «позиция Польши, Румынии, Англии неизвестна», предложил не торопиться с продолжением переговоров^[1].

Провал переговоров

23 августа в Москву на специальном самолете через Кёнигсберг прибыл Риббентроп, и в ходе переговоров со Сталиным и Молотовым в ночь на 24 августа были подписаны советско-германский пакт о ненападении и секретный дополнительный протокол, определивший «сферы интересов» сторон в Восточной Европе. К сфере интересов СССР были отнесены Финляндия, Эстония, Латвия, территория Польши к востоку от рек Нарев, Висла и Сан, а также румынская Бессарабия^[1].

Основные статьи: Договор о ненападении между Германией и Советским Союзом и Секретный дополнительный протокол к Договору о ненападении между Германией и СССР

Подписав пакт о ненападении с Германией, СССР 25 августа заявил англо-французской военной миссии, что в изменившейся ситуации военные переговоры «теряют всякий смысл». В тот же день Франции было сообщено, что договор 1935 года остаётся в силе, а политические переговоры с Великобританией и Францией могли бы быть продолжены, если они готовы принять советские предложения. Лондон и Париж, однако, решили не идти на уступки СССР, который втайне от них осмелился предпочесть какие-то собственные интересы «общему делу» защиты западных демократий, и в ночь на 26 августа их военные миссии покинули Москву^[1].

Как указывает М. Мельтюхов, отечественная историография исходит из идеи, что англо-франко-советский союз мог бы предотвратить возникновение Второй мировой войны. Мельтюхов считает это утверждение дискуссионным, поскольку его сторонники не учитывают того факта, что англо-франко-советские переговоры были лишь одной из сторон событий 1939 года. Ряд авторов указывает, что в ходе переговоров Великобритания и Франция, недооценивавшие советские вооружённые силы, были вынуждены также учитывать антисоветскую позицию соседей СССР. Кроме того, сказывалось взаимное недоверие Великобритании и Советского Союза, которые опасались быть обманутыми друг другом. Всё это не могло не сказаться на исходе переговоров^[1].

Для достижения договорённости требовалось согласие Великобритании и Франции на признание СССР европейской великой державой и усиление его влияния на континенте. Лондон и Париж оказались неспособны пойти на такую уступку, в том числе потому что союз с СССР означал бы окончательный раскол Европы на военно-политические блоки и, по мнению западных держав, угрожал их втягиванию в войну, которой они стремились избежать, направив германскую экспансию на Восток^[1].

Примечания

↑ Показывать компактно

1. ↑ Перейти обратно: ^{1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17} Мельтюхов М. И. Упущенный шанс Сталина. Советский Союз и борьба за Европу: 1939—1941. — М.: Вече, 2000. Глава «Политический кризис 1939 г.»
2. ↑ Речь Сталина на XVIII съезде ВКП(б) (недоступная ссылка). Дата обращения 9 июня 2016.Архивировано 28 сентября 2007 года.
3. ↑ Уильям Ширер. Взлет и падение Третьего рейха. На очереди — Польша
4. ↑ Предложения Советского правительства от 9 июля 1939 г. //СССР в борьбе за мир накануне второй мировой войны, Док. и материалы. М., 1971 стр. 486—487
5. ↑ Документы и материалы кануна второй мировой войны… Т. 2. С. 131—133
6. ↑ Перейти обратно: ^{1 2} Сиполс В. Я. «Дипломатическая борьба накануне второй мировой войны» — М.: Международные отношения, 1979.
7. ↑ В личном письме от 28 марта Чемберлен писал: «Должен признаться, что я совершенно не доверяю России. Я не верю, что она сможет вести эффективные наступательные действия, даже если захочет… Более того, её ненавидят и относятся к ней с подозрением многие маленькие государства, особенно Польша, Румыния и Финляндия». Feiling К. The Life of Neville Chamberlain. L., 1963. P. 403. Архивная копия от 18 апреля 2009 на Wayback Machine На заседаниях кабинета Чемберлен заявлял, что «всё, касающееся союза с Россией, он рассматривает с большим предчувствием беды», абсолютно не верит в «прочность России и сомневается в её способности оказать помощь в случае войны» Архивированная копия (недоступная ссылка). Дата обращения 6 сентября 2007. Архивировано 8 октября 2007 года.
8. ↑ William L. Shirer, The rise and fall of the Third Reich: a history of Nazi Germany. Simon and Schuster, 1980. с. 504
9. ↑ Перейти обратно: ^{1 2} «Переговоры военных миссий СССР, Англии и Франции в Москве в августе 1939 г.» — «Международная жизнь», 1959, № 2, стр. 145.
10. ↑ Перейти обратно: ^{1 2} Безыменский Л. А. Гитлер и Сталин перед схваткой
11. ↑ Перейти обратно: ^{1 2} С. З. Случ. Сталин и Гитлер, 1933—1941. Расчёты и просчёты Кремля, стр. 110
12. ↑ Никифоров Ю. А. Пакт Молотова-Риббентропа (Некоторые аспекты новейшей историографии) Архивная копия от 21 сентября 2014 на Wayback Machine
13. ↑ Московские переговоры 1939 — статья из Большой советской энциклопедии. .
14. ↑ Перейти обратно: ^{1 2} История второй мировой войны. Архивировано 8 октября 2007 года. Воениздат, 1973-74
15. ↑ У. Черчилль. Вторая мировая война.
16. ↑ Ржешевский O., научный руководитель Центра истории войн и геополитики Института всеобщей истории РАН, Президент Ассоциации историков Второй мировой войны. Накануне (о расчётах и просчётах советской политики в 1939—1941 годах)
17. ↑ У. Ширер. Взлёт и падение Третьего рейха

Литература

• Московские переговоры 1939 — статья из Большой советской энциклопедии.
• Московские переговоры 1939 (статья) Дипломатический словарь / М., Госполитиздат, 1948
• Переговоры военных миссий СССР, Англии и Франции в Москве в августе 1939, «Международная жизнь», 1959, № 2—3.
• William Strang. The Moscow negotiations 1939. Leeds U.P., 1968.
• Панкратова М., Сиполс В., Почему не удалось предотвратить войну. Московские переговоры СССР, Англии и Франции 1939 года (Документальный обзор), М., 1970.
• Овсяный И. Д., Тайна, в которой война рождалась, М., 1971.
• М. Панкрашова. Англо-франко-советские переговоры // «Международная жизнь», № 8, 1989. стр.28-39
• Roberts, Geoffrey. The alliance that failed: Moscow and the Triple Alliance negotiations, 1939. // European History Quarterly, 26, 1996, С. 383—414.
• Derek Watson. Molotov’s Apprenticeship in Foreign Policy: The Triple Alliance Negotiations in 1939, Europe-Asia Studies, Vol. 52, No. 4 (June, 2000), С. 695—722.
• Sidney Aster. Sir William Seeds: Diplomat as a Scapegoat?. // Leadership and responsibility in the Second World War. McGill-Queen’s Press — MQUP, 2004. С. 121.
• Ильмярв М. Был ли выбор? Балтийские страны и трехсторонние переговоры 1939 года. // Отечественная история, № 8, 2004. C. 47-66.
• Daniel Hucker. Public Opinion and the End of Appeasement in Britain and France. Ashgate Publishing, Ltd., 2011.
• Майский И. И. Кто помогал Гитлеру. — М.: МИМО, 1962.
• Овсяный И.Д. 1939: последние недели мира. — М.: Политиздат, 1981. — 319 с. — 100 000 экз.

Категории:

• 1939 год в Москве
• Советско-британские отношения
• Российско-французские отношения

• Эта страница в последний раз была отредактирована 22 ноября 2019 в 19:53.

ALERT Stop 5G International hi-jacked — Claire Edwards cautions before upcoming protests

Dear Claire,

I support your withdrawal and severing ties with Arthur Firstenberg and Stop 5G International.

I’d like my signature removed, too.

Who administers such requests?

Piotr Bein

independent genocide researcher, Canada and Poland

]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]

Auf Deutsch — siehe unten.

N.B. Version française ci-dessous

Dear all

Message from Claire Edwards: Stop5Ginternational & International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space (5G Space Appeal)

Arthur Firstenberg has chosen to associate the International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space with a dubious self-appointed group, stop5ginternational, which was infiltrated by someone closely associated with various people at the very top of the Club of Rome/Agenda 21/2030/”sustainable development” movement, which believes in top-down control of people and resources, and depopulation. This is contrary to the aims of the stop 5G movement. This woman is central to a worldwide movement whose objectives may not be in alignment with those seeking to stop 5G and her participation in the stop 5G movement may be motivated by a desire to attract people to her own cause.

I repeatedly asked who funded the stop5ginternational website and received no answer, which leaves the possibility open that this woman and/or her associates funded, and worse, may still be funding and hosting the stop5ginternational website. By choosing to associate with such people and rejecting transparency, stop5ginternational has chosen to sacrifice public trust.  The fact that they decided to attack me rather than provide answers to legitimate questions is proof of their lack of good faith.

I warned Arthur Firstenberg several times not to embrace stop5ginternational because I would not give my consent to the Appeal or to the email addresses of signatories to the Appeal being used in support of a third-party organisation whose choice of associations, standard of conduct and lack of transparency bring it into disrepute.  Arthur Firstenberg’s deliberate choice to do so despite repeated and firm forewarning on my part has tainted the good standing of the International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space.

As one of the authors, the editor and the designer of the Appeal, as well as the administrator of all its language versions, I spent the whole of 2019 campaigning on behalf of the Appeal at my own expense, while Arthur Firstenberg took complete control of the Appeal, the email addresses of the signatories and all donations, not a single cent of which he shared with me. His actions in unilaterally endorsing stop5ginternational despite my dissent are evidence that he considers the Appeal to be his personal fiefdom.

Henceforth my association with the Appeal to Stop 5G on Earth and in Space and with Arthur Firstenberg is terminated and I hereby withdraw my name as a signatory.

The Appeal remains factually accurate and fully referenced and may therefore continue to be used as a campaigning tool. However, I will no longer be campaigning on behalf of the Appeal as I cannot condone the unethical conduct of its administrator or the sacrifice of its neutrality.

I deeply regret my part in exposing many thousands of people already struggling with the horror of 5G to the further horror of this betrayal of trust. To find that I may have contributed to delivering the trust that people invested in me to the very eugenicists who are the authors of this 5G crime is a shocking discovery and a profound responsibility that will take me some time to process and recover from. I can only offer my deepest apologies for being the cause of additional harm and suffering at this time and ask your forgiveness for having participated in this unknowingly and having failed to prevent it.

Members of the public choosing to organise protests on 25 January may wish to decide whether or not they wish to do so under the aegis of stop5ginternational, or indeed any other self-appointed umbrella group.  I regard stopping 5G as a personal responsibility and believe that it offers an opportunity for personal transformation.  I do not believe in leadership or the need to provide guidance to autonomous individuals.  I believe that individuals should act creatively, guided by their own best judgement, choosing whether or not they wish to collaborate with other individuals.

The perpetrators of 5G seek to collectivise opponents so that they can infiltrate groups and manipulate them, which is much easier than opposing millions of individuals acting creatively.  I am receiving reports about infiltration and disruption in many groups in different countries, indicating that stop 5G campaigners would do well to beware of Greeks bearing gifts.

In 2019, the foundation was laid for our success and many innovative, creative and determined individuals across the world — who are not members of organisations and have no affiliations whatsoever — are right now planning concrete steps to ensure that 5G is halted in 2020. I wish all stop 5G campaigners everywhere energy, courage, determination, optimism and, above all, independence of mind and soul.

Claire Edwards

UN Editor and Trainer (Retired)

Stop 5G Campaigner

Chers toutes et tous

//////////////////////////////////////////////////////

Message de Claire Edwards: Stop5Ginternational & International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space (5G Space Appeal)

Arthur Firstenberg a choisi d’associer l’Appel international demandant l’arrêt du déploiement de la 5G sur Terre et dans l’espace à un groupe autoproclamé et douteux, stop5ginternational, qui a été infiltré par une personne étroitement associée à diverses personnes au sommet du mouvement de Club de Rome/Agenda 21/2030/ “développement durable”, qui croit au contrôle autocratique des personnes et des ressources, et au dépeuplement. Cela est contraire aux objectifs du mouvement stop 5G. Cette femme est au centre d’un mouvement mondial dont les objectifs ne soient peut-être pas en accord avec ceux des personnes qui cherchent à arrêter la 5G et sa participation au mouvement stop 5G pourrait être motivée par un désir de promouvoir l’adhérence à sa propre cause.

J’ai demandé à plusieurs reprises des réponses sur l’origine du financement du site Web de stop5ginternational sans recevoir de réponse, ce qui laisse ouverte la possibilité que cette femme et/ou ses associés ont financé, et pire, restent toujours la source du financement et d’hébergement du site Web.  En choisissant de s’associer à de telles personnes et en rejetant la transparence, stop5ginternational a choisi de sacrifier la confiance du public.  Le fait qu’ils aient décidé de m’attaquer plutôt que de répondre à des questions légitimes est une preuve supplémentaire de leur manque de bonne foi.

J’ai averti Arthur Firstenberg à plusieurs reprises de ne pas endosser stop5ginternational parce que je ne donnerais pas mon consentement à l’utilisation de l’Appel ou des adresses e-mail des signataires de l’Appel en soutien d’un organisme tiers dont le choix des associations, les normes de conduite et le manque de transparence le font tomber dans le discrédit.  Le choix délibéré d’Arthur Firstenberg de le faire malgré des avertissements répétés et fermes de ma part a entaché la réputation de l’Appel international demandant l’arrêt du déploiement de la 5G sur Terre et dans l’espace.

En tant que l’une des auteurs, la rédactrice et la conceptrice de l’Appel, ainsi que l’administratrice de l’ensemble de ses 30 traductions, j’ai passé toute l’année 2019 en faisant campagne au nom de l’Appel à mes propres frais, tandis que Arthur Firstenberg a pris le contrôle total de l’Appel, des adresses e-mail des signataires et de tous les dons d’argent, dont il n’a pas partagé un seul cent avec moi. Ses actions unilatéralesen soutenant stop5ginternational en dépit de ma dissension sont la preuve qu’il considère l’appel son fief personnel.

Désormais mon association avec l’Appel international demandant l’arrêt du déploiement de la 5G sur Terre et dans l’espace et avec Arthur Firstenberg est terminée. Par la présente, je retire mon nom en tant que signataire.

Les faits contenus dans l’Appel sont exacts et entièrement référencés, ce qui fait que l’Appel peut donc continuer à être utilisé comme outil de campagne. Toutefois, je ne ferai plus campagne au nom de l’Appel, car je ne peux approuver la conduite contraire à l’éthique de son administrateur ou le sacrifice de la neutralité de l’Appel.

Je regrette profondément mon rôle en exposant plusieurs milliers de personnes déjà aux prises avec l’horreur qui est la 5G à l’horreur supplémentaire de cet abus de confiance. Constater qu’il soit possible que j’ai contribué à livrer la confiance que les gens ont placée en moi aux eugénistes mêmes qui sont les auteurs de ce crime 5G est une découverte choquante et une responsabilité profonde dont il me faudra du temps pour en réfléchir et m’en remettre. Je ne peux qu’offrir mes excuses les plus sincères pour avoir été la cause de dommages et de souffrances supplémentaires et vous demander pardon pour avoir participé à cela sans le savoir et avoir échoué à l’empêcher.

Les individus qui préparent des manifestations pour le 25 janvier souhaiteront peut-être décider s’ils souhaitent le faire sous l’égide de stop5ginternational, ou de tout autre groupe-cadre autoproclamé.  Je considère l’effort pour arrêter la 5G comme une responsabilité personnelle et je pense qu’il offre une opportunité de transformation personnelle.  Je ne crois pas au leadership ni à la nécessité de guider les personnes autonomes.  Je crois que les individus devraient agir de façon créative, en se laissant guider par leur propre jugement, et qu’ils sont à même de décider eux-mêmes s’ils souhaitent ou non collaborer avec d’autres individus.

Les auteurs de la 5G cherchent à collectiviser les opposants afin qu’ils puissent infiltrer les groupes et les manipuler, ce qui est beaucoup plus facile que de s’opposer à des millions d’individus agissant de manière créative.  Je reçois des rapports sur l’infiltration et la perturbation dans de nombreux groupes dans différents pays, indiquant que les militants de stop 5G feraient bien de se méfier des Grecs porteurs de cadeaux.

En 2019, les fondements ont été posés pour notre succès et de nombreuses personnes innovantes, créatives et déterminées à travers le monde – qui ne sont pas membres d’organisations et qui n’ont aucune affiliation quelle qu’elle soit – sont en train de planifier des mesures concrètes pour assurer que la 5G soit stoppée en 2020. Je souhaite à tous les militants de stop 5G partout dans le monde de l’énergie, du courage, de la détermination, de l’optimisme et, surtout, de l’indépendance d’esprit et d’âme.

Claire Edwards

Rédactrice et Trainer de l’ONU (retraitée)

Stop 5G Campaigner

If you no longer wish to receive information about the Stop 5G campaign from this source, just click “Reply” and say so. Thanks!

Si vous ne souhaitez plus recevoir d’informations de cette source sur la campagne Stop 5G, cliquez simplement sur “Répondre” et me le dire. Merci!

Wenn Sie keine Informationen mehr über die Stop 5G Kampagne von dieser Quelle erhalten möchten, klicken Sie einfach auf “Antworten” und sagen es. Danke!

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Nachricht von Claire Edwards, 8.1.2020: Stop5Ginternational & International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space

Ihr Lieben

Stop5Ginternational & International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space

Arthur Firstenberg hat beschlossen, den “International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space” mit einer dubiosen selbsternannten Gruppe, “stop5ginternational”, zu verbinden. Diese wurde infiltriert von jemandes, welche mit verschiedenen Leuten der Spitze der Bewegung Club of Rome/Agenda 21/2030/”nachhaltige Entwicklung” eng verbunden ist, die eine Kontrolle von oben nach unten (top down) der Menschen und der Ressourcen, sowie die Bevölkerungsreduktion anstreben. Dies steht im Widerspruch zu den Zielen der Stop-5G-Bewegung. Diese Frau steht im Mittelpunkt einer weltweiten Bewegung, deren Ziele möglicherweise nicht mit denen der Stop-5G-Aktivisten übereinstimmen. Es besteht der Verdacht, dass sie durch Ihre Teilnahme an der Stop-5G-Bewegung versucht, Menschen für ihre eigene Sache zu gewinnen.

Ich habe wiederholt gefragt, wer die “stop5ginternational” Website finanziert hat und keine Antwort erhalten. Somit besteht die Möglichkeit, dass diese Frau und/oder ihre Mitarbeiter die “stop5ginternational” Website finanziert haben. Schlimmer noch, dass sie möglicherweise immer noch die “stop5ginternational” Website finanziert und verwaltet. Durch die Entscheidung, sich mit solchen Personen zu assoziieren und Transparenz abzulehnen, hat sich “stop5ginternational” entschieden, das öffentliche Vertrauen zu opfern. Die Tatsache, dass “stop5ginternational” beschlossen haben, mich anzugreifen, anstatt Antworten auf legitime Fragen zu geben, ist ein Beweis für ihren Mangel an Glaubwürdigkeit.

Ich habe Arthur Firstenberg mehrmals davor gewarnt, “stop5ginternational” zu unterstützen, da ich nicht damit einverstanden bin, dass der “Appeal” oder die E-Mail-Adressen der “Appeal”-Unterzeichner zur Unterstützung einer Drittorganisation zu verwenden. Um diese, nicht durch die Wahl der Vereinigungen, ihres Verhaltens und des Mangels an Transparenz in Verruf zu bringen. Die bewusste Entscheidung von Arthur Firstenberg, dies trotz wiederholter und entschiedener Vorwarnung meinerseits zu tun, hat den guten Ruf des “International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space” beschmutzt.

Als einer der Autoren, der Herausgeber und der Designer des “Appeals” sowie als Verwalter aller Sprachversionen, habe ich das ganze Jahr 2019 damit verbracht, auf eigene Kosten für den “Appeal” zu werben. Während Arthur Firstenberg die vollständige Kontrolle über den “Appeal”, die E-Mail-Adressen der Unterzeichner und alle Spenden übernahm, von denen er keinen einzigen Cent mit mir teilte. Sein Handeln, “stop5ginternational” trotz meiner Ablehnung einseitig zu unterstützen, ist ein Beweis dafür, dass er den “Appeal” als seine persönliche Angelegenheit betrachtet.

Von nun an ist meine Verbindung mit dem “International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space” und mit Arthur Firstenberg beendet und ich ziehe hiermit meinen Namen als Unterzeichner zurück.

Der “Appeal” bleibt sachlich korrekt und vollständig referenziert und kann daher weiterhin als Kampagneninstrument verwendet werden. Ich werde jedoch nicht mehr für den “Appeal” werben, da ich das unethische Verhalten seines Administrators oder das Opfer seiner Neutralität nicht billigen kann.

Ich bedauere zutiefst, dass ich dazu beigetragen habe, viele Tausende von Menschen, die bereits mit dem 5G Horror kämpfen, dem weiteren Horror dieses Vertrauensbruchs auszusetzen. Dass ich vielleicht dazu beigetragen habe, das Vertrauen, das die Menschen in mich investiert haben, genau den Eugenikern zu übergeben, die die Autoren dieses 5G-Verbrechens sind, ist eine schockierende Entdeckung und eine tiefe Verantwortung. Es wird mich einige Zeit kosten, dies zu verarbeiten und mich davon zu erholen. Ich kann mich nur zutiefst dafür entschuldigen, dass ich zu diesem Zeitpunkt die Ursache für zusätzlichen Schaden und Leid bin, und bitte Sie um Vergebung, dass ich unbewusst daran beteiligt war und es nicht geschafft habe, dies zu verhindern.

Bürger, die sich dafür entschieden haben, am 25. Januar Proteste zu organisieren, können wählen, ob Sie dies unter der Schirmherrschaft von “stop5ginternational” oder einer anderen selbst ernannten Dachorganisation tun wollen oder nicht. Ich betrachte das Stoppen von 5G als eine persönliche Verantwortung und glaube, dass es eine Chance für persönliche Veränderungen bietet. Ich glaube nicht an Führung oder die Notwendigkeit, autonome Individuen zu führen. Ich glaube, dass jedes Individuum kreativ handeln und wählen sollte, geleitet von seinem eigenen besten Urteilsvermögen, ob es mit anderen Individuen zusammenarbeiten möchte oder nicht.

Die Täter des 5G Ausbaus versuchen, die Gegner zu kollektivieren, so dass Sie Gruppen infiltrieren und manipulieren können, was viel einfacher ist, als Millionen von kreativ handelnden Individuen zu bekämpfen. Ich erhalte Berichte über Infiltration und Störungen in vielen Gruppen in verschiedenen Ländern, die darauf hinweisen, dass 5G-Aktivisten gut daran täten, sich vor falschen Freunden zu hüten.

Im Jahr 2019 wurde der Grundstein für unseren Erfolg gelegt, und viele innovative, kreative und entschlossene Individuen auf der ganzen Welt – die keine Mitglieder von Organisationen sind und keinerlei Verbindungen haben – planen gerade jetzt konkrete Schritte, um sicherzustellen, dass 5G im Jahr 2020 gestoppt wird. Ich wünsche allen Stopp-5G-Aktivisten überall Energie, Mut, Entschlossenheit, Optimismus und vor allem Unabhängigkeit von Geist und Seele.

Claire Edwards

UN-Redakteurin und Trainer (im Ruhestand)

Stopp 5G-Aktivistin

Wenn Sie keine Informationen mehr über die Stop 5G Kampagne von dieser Quelle erhalten möchten, klicken Sie einfach auf “Antworten” und sagen es. Danke!

POKÓJ NA ZIEMI

Operacja polska NKWD (1937–1938)

Operacja polska NKWD (1937–1938) [edytuj]

 

Operacja polska NKWD
Nikołaj Jeżow i Józef Stalin (1937)
Państwo	ZSRR
Data	1937–1938
Liczba zabitych	111 091 (co najmniej)
Typ ataku	ludobójstwo
Sprawca	ZSRR (NKWD)
Multimedia w Wikimedia Commons

Pierwsza strona kopii rozkazu nr 00485 wydanego oddziałowi NKWD w Charkowie

Zarys II Rzeczypospolitej na mapie rozbiorów. Większość terytoriów Rzeczypospolitej Obojga Narodówprzyłączonych przez Imperium Rosyjskie do 1793 (odcienie zieleni) po rewolucji bolszewickiej pozostała w składzie ZSRR (zob. traktat ryski).

 

Operacja polska NKWD – wymierzona przede wszystkim w Polaków^[a] tzw. operacja narodowościowa NKWD, popełniona na Rozkaz Ludowego Komisarza Spraw Wewnętrznych ZSRR nr 00485^[2] z dnia 11 sierpnia 1937, wydany przez ówczesnego komisarza ludowego NKWD Nikołaja Jeżowa, przeprowadzona na terytorium ZSRR w latach 1937–1938 w okresie wielkiego terroru.

Według dokumentów NKWD skazano 139 835 osób, z tego zamordowano strzałem w tył głowy nie mniej niż 111 091 Polaków – obywateli ZSRR, a 28 744 skazano na pobyt w łagrach. Wyroki były wykonywane natychmiast. Masowo deportowano Polaków zamieszkujących Ukraińską SRRi Białoruską SRR, m.in. do Kazachstanu i na Syberię. Łączna liczba deportowanych Polaków wyniosła ponad 100 tysięcy. Operacja polska NKWD była jedną z tzw. operacji narodowościowych NKWD, które były wymierzone w przedstawicieli innych narodów i grup etnicznych zamieszkujących państwo bolszewików – Rosjan, Ukraińców, Białorusinów, Żydów, Finów, Łotyszów, Greków, Bułgarów, Chińczyków, Koreańczyków, Niemców i innych. Na tle innych operacji narodowych NKWD „operacja polska” wyróżniała się wyjątkową skalą represji, brutalnością i surowością. Zamordowani Polacy stanowili 44,9 proc. ofiar wszystkich operacji narodowościowych NKWD^[3].

Spis treści

• 1Przyczyny
• 2Przebieg
• 3Miejsca zbrodni w granicach państw współczesnych
  • 3.1Białoruś
  • 3.2Ukraina
  • 3.3Rosja
  • 3.4Azja Środkowa i Syberia
• 4Wykonawcy
• 5Klasyfikacja „operacji polskiej” jako zbrodni ludobójstwa w badaniach naukowych
• 6Upamiętnienie
• 7Zobacz też
• 8Przypisy
• 9Uwagi
• 10Bibliografia
• 11Linki zewnętrzne

Przyczyny

System władzy w ZSRR opierał się na zastraszaniu oraz wymuszaniu uległości siłą i terrorem. Wcześniej przeprowadzony eksperyment z utworzeniem polskich rejonów autonomicznych na sowieckiej Ukrainie i Białorusi (zob. Polski Rejon Narodowy im. Juliana Marchlewskiego i Polski Rejon Narodowy im. Feliksa Dzierżyńskiego) zakończył się niepowodzeniem – Polacy stawili największy opór kolektywizacji i ateizacji. W ZSRR traktowano ich jako „element niepewny”, czyli potencjalną „piątą kolumnę” przed przewidywaną wojną ZSRR z II Rzecząpospolitą i państwami Zachodu^[3].

Przebieg

 Osobny artykuł: Polacy w Rosji#Historia.

Antypolska operacja Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich była jedną z zaplanowanych ludobójczych operacji tego komisariatu ludowego przeprowadzonych, w czasie „Wielkiego terroru”, którego ofiarą padło w latach 1936–1938 co najmniej 8 milionów obywateli ZSRR^[4]. Była to jednocześnie operacja NKWD, dotycząca zbiorowo (w formie oficjalnej) największej liczby członków konkretnej narodowości, w tym wypadku polskiej. Akcja objęła wszystkich Polaków, bez względu na przynależność klasowo-społeczną, decydowała narodowość. Wśród zamordowanych i deportowanych byli:

• Polacy, mieszkańcy dawnego terytorium Rzeczypospolitej na wschód od granicy państwowej II RP, ustalonej w 1921 traktatem ryskim (od grudnia 1922 granica pomiędzy Polską a ZSRR); Jedynym przedstawicielem polskich elit. który do końca domagał się przyłączenia terenów zamieszkałych przez liczną polską mniejszość (m.in. Mińsk, Łuniniec, Płoskirów oraz Kamieniec Podolski) był szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego gen. Tadeusz Rozwadowski^[5]. Ostatecznie uległ wobec groźby odwołania ze stanowiska skierowanej przez przedstawicieli PPS – Daszyński, a także Narodowej Demokracji – Władysław Grabski.
• Ostatecznie członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej, aresztowani według specjalnej listy. Wielu z nich przypisano przynależność do organizacji, chociaż nigdy nie byli członkami POW;
• wszyscy jeńcy polscy po wojnie polsko-bolszewickiej, znajdujący się jeszcze w ZSRR;
• wszyscy imigranci z Polski;
• uchodźcy polityczni z Polski (głównie członkowie KPP);
• członkowie i założyciele PPS oraz innych partii niekomunistycznych;
• działacze narodowi mniejszości polskiej w ZSRR (w praktyce każdy Polak);
• rodziny tych osób^[6].

Eksterminacja zdziesiątkowała także polskie duchowieństwo katolickie, które zostało przeznaczone do całkowitej likwidacji^[7]. Spośród 470 duchownych, świadczących posługę w sowieckiej Rosji po zakończeniu czystki etnicznej, pozostało zaledwie 10 kapłanów oraz dwa czynne kościoły katolickie – w Moskwie i Leningradzie.

 Osobny artykuł: rozkaz NKWD Nr 00485.

Miejsca zbrodni w granicach państw współczesnych

Białoruś

Wiele z pomordowanych osób narodowości polskiej spoczęło w zbiorowych mogiłach w Kuropatach na peryferiach Mińska, stolicy Białorusi.

Ukraina

Ofiary tej operacji stanowią prawdopodobnie znaczną część osób pochowanych przed rokiem 1939 w Bykowni pod Kijowem. Po agresji na Polskę dołączyli do nich także oficerowie polscy.

Zasięg operacji był tak powszechny, że np. w Berdyczowie do czerwca 1938 aresztowano do 60% zamieszkujących miasto Polaków. Ważną jej częścią był także mord w Winnicy, gdzie oprócz Ukraińców mordowano także Polaków. Mord w polskiej dzielnicy Płoskirowa, Greczanach, znamy dzięki świadectwu Zofii Pawłowskiej^[8].

Azja Środkowa i Syberia

Masowe deportacje bardzo często miały charakter świadomego ludobójstwa. Ofiary pozostawiano samym sobie w miejscach pozbawionych jakiejkolwiek możliwości wyżywienia. Osoby, którym udało się przetrwać, założyły sporą liczbę miejscowości, np. Tajynszę oraz Żanaszar; potomkami tych osób jest znaczna część Polaków w Kazachstanie.

Jak obliczył historyk Uniwersytetu Harvarda, profesor Terry Martin, w czasie „Wielkiego terroru” Polak mieszkający w ZSRR miał 31 razy większą szansę być rozstrzelanym, niż wynosiła średnia dla innych grup narodowościowych w tym okresie. Polaków w tym okresie zabijano tylko dlatego, że byli Polakami. Ocenia się, że we wszystkich operacjach w czasie Wielkiej Czystki zginęło nie mniej niż 200 tysięcy Polaków. Jest to dziesięć razy więcej niż w zbrodni katyńskiej.

Wykonawcy

Nikołaj Jeżow, szef NKWD

 

Głównymi wykonawcami „operacji polskiej NKWD” byli:

• Michaił Frinowski – I zastępca ludowego komisarza spraw wewnętrznych ZSRR, szef GUGB NKWD ZSRR;
• Leonid Zakowski – szef Zarządu NKWD obwodu leningradzkiego, następnie szef Zarządu NKWD obwodu moskiewskiego i zastępca ludowego komisarza spraw wewnętrznych (NKWD);
• Boris Berman – ludowy komisarz spraw wewnętrznych Białoruskiej SRR;
• Aleksiej Nasiedkin – ludowy komisarz spraw wewnętrznych Białoruskiej SRR;
• Iwan Żabriew – zastępca ludowego komisarza spraw wewnętrznych Białoruskiej SRR;
• Wasilij Karucki – szef Zarządu NKWD obwodu moskiewskiego;
• Władimir Cesarski – szef Zarządu NKWD obwodu moskiewskiego;
• Izrail Leplewski – ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ukraińskiej SRR;
• Aleksandr Uspienski – ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ukraińskiej SRR;
• Michaił Stiepanow – zastępca ludowego komisarza spraw wewnętrznych Ukraińskiej SRR;
• Nikołaj Szarow – szef Zarządu NKWD obwodu kijowskiego.

Wszystkich zamordowano w latach 1938-1940, w większości po przejęciu kierownictwa NKWD przez Ławrientija Berię.

Klasyfikacja „operacji polskiej” jako zbrodni ludobójstwa w badaniach naukowych

W świetle badań czołowych znawców i autorów pierwszych monografii naukowych „operacji polskiej” historyka z Uniwersytetu Opolskiego prof. Nikołaja Iwanowa^[9] oraz socjologa dr. Tomasza Sommera^[10] zbrodnie na Polakach w Związku Sowieckim w latach 1937–1938 są klasyfikowane jako ludobójstwo.

Upamiętnienie

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej dwukrotnie przyjmował uchwały upamiętniające ofiary operacji polskiej NKWD, w których wyrażono także wdzięczność historykom i działaczom rosyjskiego stowarzyszenia Memoriał podtrzymującym pamięć o dokonanym ludobójstwie:

• uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 lipca 2009 upamiętniająca ofiary zbrodni dokonanych w latach 1937–1939 na Polakach zamieszkałych w ZSRR (M.P. 2009, poz. 675)^[11],
• uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 sierpnia 2012 w sprawie hołdu wszystkim zamordowanym i represjonowanym na terenach Związku Radzieckiego w ramach tzw. Operacji Polskiej w latach 1937–1938 (M.P. 2012, poz. 676)^[12].

Z treści wyżej wymienionych uchwał sejmowych RP wynika, że eksterminacja dokonana na Polakach w Związku Sowieckim w latach 1937–1938 została oficjalnie nazwana zbrodnią ludobójstwa.

Zobacz też

Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów Operacja polska NKWD (1937–1938)

• Sandarmoch
• Wyspy Sołowieckie
• Kanał Białomorsko-Bałtycki
• Wielki głód na Ukrainie
• Konferencje Gestapo-NKWD
• Zbrodnia katyńska
• Wysiedlenie Tatarów krymskich w 1944 roku
• Represje ZSRR wobec Polaków i obywateli polskich 1939–1946
• Masowe zbrodnie komunistyczne
• Międzynarodowy Dzień Czarnej Wstążki

Przypisy

1. ↑ IPN, CPRDiP, O operacji polskiej NKWD: Czy w ramach „operacji polskiej” NKWD represjonowano jedynie Polaków?, operacja-polska.pl [dostęp 2019-08-11].
2. ↑ Pełny tekst rozkazu przetłumaczony na język polski w piśmie: „Karta”. 11, s. 27–29, 1993. Warszawa.
3. ↑ ^{Skocz do: a b} IPN, CPRDiP, O operacji polskiej NKWD, operacja-polska.pl [dostęp 2019-08-11].
4. ↑ Robert Conquest, Great Terror (1968), wydanie uzupełnione: The Great Terror: A Reassessment (1990) ​ISBN 0-19-505580-2​; wydanie polskie: Wielki Terror (1997), ​ISBN 83-902063-9-0​.
5. ↑ Mariusz Patelski, Generał broni Tadeusz Rozwadowski. Żołnierz i dyplomata, 2003.
6. ↑ Tomasz Sommer, Rozstrzelać Polaków!, Najwyższy CZAS!, nr 23, rok XXI.
7. ↑ Tomasz Sommer, „Rozstrzelać Polaków. Ludobójstwo Polaków w Związku Sowieckim – dokumenty z centrali”, 3SMedia, Warszawa 2010.
8. ↑ Wspomnienia Zofii Pawłowskiej.
9. ↑ Mikołaj Iwanow, Zapomniane Ludobójstwo. Polacy w państwie Stalina. „Operacja polska” 1937–1938, Kraków 2015, s. 480.
10. ↑ Tomasz Sommer, Operacja Antypolska NKWD 1937-1938. Geneza i przebieg ludobójstwa popełnionego na Polakach w Związku Sowieckim, Warszawa 2014, s. 415.
11. ↑ M.P. z 2009 r. nr 46, poz. 675.
12. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 676.

Uwagi

1. ↑ Cytat: Polacy mieszkający w ZSRS stanowili większość represjonowanych w ramach „polskiej operacji” narodowościowej NKWD. Pod zarzutem m.in. „szpiegostwa na rzecz II Rzeczypospolitej” oprócz Polaków represjonowano również Rosjan, Ukraińców, Białorusinów, Żydów i przedstawicieli innych narodów i grup etnicznych zamieszkujących ZSRR^[1].

Bibliografia

• Wielki terror: operacja polska 1937–1938, t. 1–2, Warszawa 2010, wyd. Instytut Pamięci Narodowej, ​ISBN 978-83-7629-146-8​.
• Rozkaz НКВД СССР № 00485 w skróconej postaci został opublikowany w książce: Ленинградский мартиролог, 1937–1938. Т. 2. СПб., 1996. С. 454–456. Po polsku opublikowany w całości w czasopiśmie historycznym «Karta», wydawanym w Warszawie (1993. N 11. S. 27–29). Tajne pismo ГУГБ НКВД z 11 sierpnia 1937, patrz: ЦХСД. Ф. 6. Оп. 13. Т. 6. Л. 8–51.
• Rozkaz НКВД СССР № 00447 patrz: Книга памяти жертв политических репрессий. Ульяновск, 1996. С. 766–780. Po raz pierwszy opublikowany ze znacznymi skrótami w: Труд. 1992. 4 июня; Московские новости. 1992. 21 июня.
• Archiwum УФСБ Moskwy i obwodu moskiewskiego. Praca śledczego А.О. Postiela № 52668. Przesłuchanie z 11 października 1939.
• Dane o wymianach więźniów polskich i radzieckich są niejednoznaczne. W materiałach Polskiego Czerwonego Krzyża(ГАРФ. Ф. 8406) można znaleźć informacje o sześciu takich akcjach w latach 1923–1932, w rezultacie których radzieckiej stronie przekazano 425 osób, a stronie polskiej dwukrotnie mniej.
• Wszechzwiązkowy spis osiedlenia z 1937: Краткие итоги. М., 1991. С.83, 85, 94.
• Postanowienie СНК СССР z 28 kwietnia 1936 w książce: Бугай Н.Ф. Л.Берия – И.Сталину: «Согласно Вашему указанию…». М., 1995. С. 9–11. Oprócz Polaków wysiedlenie powinno obejmować również Niemców.
• Rozkaz НКВД СССР № 00486 patrz: Сборник законодательных и нормативных актов о репрессиях и реабилитации жертв политических репрессий / Сост. Е.А.Зайцев. М., 1993. С. 86–93. Po raz pierwszy opublikowano w: Мемориал-Аспект. 1993. № 2/3 / Публ. Н. Г. Охотина.
• «Operacja Harbińska» (czasem nazywano ją «harbińsko-japońską») była skierowana w pierwszym rzędzie przeciwko wracającym do ZSRR byłym urzędnikom wschodniochińskiej kolei żelaznej. Oskarżano ich głównie o szpiegostwo na rzecz Japonii. «Харбинский приказ» НКВД СССР № 00593 от 20 сентября 1937 г. см.: Мемориал-аспект. 1993. № 1(3) / Публ. Н. Г. Охотина.
• Dyrektywa A. J. Wyszyńskiego № 1/001532 z 17 kwietnia 1938 // ГАРФ. Ф. 8131. Оп. 28. Д. 33. Л. 2.
• АПРФ. Ф. 3. Оп. 58. Д. 254. Л. 156–157.
• Решение Политбюро от 15 сентября 1938 г. впервые опубликовано в «Московских новостях» (1992. 21 июня).
• Постановление от 17 ноября 1938 г. см. в кн.: Органы государственной безопасности СССР в Великой Отечественной войне: Сб. документов. Т. 1. Кн. 1. М., 1995. С. 3–8. Там же на с. 16–20 опубликован с небольшими купюрами приказ НКВД СССР № 00762 от 26 ноября 1938 г. «О порядке осуществления Постановления СНК СССР и ЦК ВКП(б) от 17 ноября 1938 года».
• О ликвидации «пятой колонны» как о цели массовых репрессий 1937–1938 гг. подробно и обоснованно говорится в кн.: Хлевнюк О. В. Политбюро: Механизмы политической власти в 1930-е гг. М., 1996. С. 196–198.
• Ср. сталинские рассуждения 3 марта 1937 г. на Пленуме ЦК ВКП(б) о «буржуазных странах», «которые окружают Советский Союз, выжидая случая для того, чтобы напасть на него, разбить его или, во всяком случае, подорвать его мощь и ослабить его», а также о «буржуазных государствах», непрерывно засылающих «друг к другу в тыл своих шпионов, вредителей, диверсантов, а иногда и убийц» с целью «создать там свою сеть и „в случае необходимости” взорвать их тылы, чтобы ослабить их и подорвать их мощь» («таков закон взаимоотношений между буржуазными государствами»), и его вывод, что, «с точки зрения марксизма», «в тылы Советского Союза буржуазные государства должны засылать вдвое и втрое больше вредителей, шпионов, диверсантов и убийц» (Вопросы истории. 1995. № 3. С. 5–6).
• АПРФ. Ф. 3. Оп. 58. Д. 6. Л. 53.
• Формально немецкая операция началась раньше польской. По сути же это не так. Приказ НКВД СССР № 00439 от 25 июля 1937 г. (опубликован в кн.: Ленинградский мартиролог. Т. 2. С. 452–453) касался лишь «германских подданных», работающих или работавших на определенных оборонных заводах или на транспорте. Осуждать по нему предлагалось через Военную коллегию Верховного суда или ОСО. Расширение категорий, подлежащих аресту, до рамок национальной операции и установление «альбомного порядка» осуждения произошли в октябре 1937 г.
• Разъясняющее указание Отдела актов гражданского состояния НКВД СССР № 1486178 от 29 апреля 1938 г. см.: Мемориал-аспект. 1994. № 10.
• Andrzej Nowak, Zgoda, prawda i szyderstwo, Rzeczpospolita Plus Minus z 30 kwietnia/1 maja 2011.
• Snyder, Skrwawione ziemie,  Pietrzyk (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 2011, ISBN 978-83-247-2278-5, OCLC 802062363.
• Tomasz Sommer, Operacja antypolska NKWD, Warszawa 2014.

Linki zewnętrzna

• „Memoriał” o polskiej operacji NKWD (ros.)
• Portal o „operacji polskiej” NKWD

Do Irańczyków (przyjaźń na zawsze) / Message from Poles to Iranians (Friends forever)

https://www.youtube.com/watch?v=A9BjQtUvFv0

Message from Poles to Iranians (Friends forever)

Polish people are against any kind of war. With Iran or other countries. We as people of Poland are remembering all support shown by Iranis. We say NO to people dragging us into the conflict. We are supporting Iranians whatever happens. مردم لهستان مخالف هر نوع جنگی هستند. با ایران یا کشورهای دیگر. ما به عنوان مردم لهستان تمام پشتیبانی های ایرانیان را به خاطر می آوریم. ما به مردم می گوییم که ما را وارد درگیری نمی کنند. هر اتفاقی که می افتد ما از ایرانی ها حمایت می کنیم. Full text: Dear Iranian People, In those tragic days, ff partial invasions of the United States on the sovereignty of Iran and Iraq. I would like to remember that we are thankful for your support and help during World War II. I’m in the place which is founded by the people who survived those times thanks for your help and this is small but still in the center. This statue is to honor your generous help to our nation and our people and in those days we would like to show our independent support for your independence for your sovereignty and we hope that this international crisis will be held in a peaceful manner with the support of conscious leaders, your allies and we also would like to to be your allies in this situation. Even in this complicated political situation in the European Union in the world when Poland sometimes doesn’t have its own voice in these areas we as a People of Poland we are with our hearts with Iranian People. We have a long history together and we would like to stay friends forever whatever happens. We will always respect what you have done for our nation for our people Thank you, Iran. پیام لهستانی ها به ایرانیان (دوستان برای همیشه) مردم عزیز ایران ، در آن روزهای غم انگیز ، از تهاجم جزئی ایالات متحده است بر حاکمیت ایران و عراق من می خواهم به یاد داشته باشید که ما از حمایت شما سپاسگزاریم و در طول جنگ جهانی دوم کمک کند من در مکانی هستم که تأسیس شده باشد توسط افرادی که در آن زمان زنده مانده اند با تشکر از کمک شما و این کوچک است اما هنوز در مرکز است این مجسمه برای ارج نهادن به کمکهای سخاوتمندانه شماست به ملت و مردم ما و در آن روزها ما دوست داریم نشان دهیم حمایت مستقل ما از استقلال خود را برای حاکمیت خود و ما امیدواریم که این بحران بین المللی باشد به طور مسالمت آمیز برگزار می شود با پشتیبانی رهبران آگاه متحدان شما و ما نیز دوست داریم در این شرایط متحدین شما باشند حتی در این شرایط پیچیده سیاسی در اتحادیه اروپا در جهان کی لهستان گاهی اوقات در این مناطق صدای خود را ندارد ما به عنوان یک مردم لهستان با قلب های مردم ایران هستیم ما سابقه طولانی در کنار هم داریم و دوست داریم هر اتفاقی که می افتد برای همیشه دوست باشیم ما همیشه آنچه را که شما برای ملت انجام داده اید برای مردم ما احترام خواهیم گذاشت Hello, and welcome, I’m here with Mateusz Jarosiewicz near to Krasińskich Garden which is there, there is also a statue of remembrance of our heros from Monte Casino and here on the ground monument built in tribute to the Iranians which during second world war hosted 121.000 Poles escaping Poland from the Soviet Union and we also would like to in this day give them a honor and pray for the Iranians who are today in oppression, as you know Poland which decedents describes us Poles as allies of the United States who are aggressors as we speak in those days on Iranian Nation and there are tries to push us into the war and we are here to also protest and say to our decidents: YOU CANNOT DO THAT. We are greeting to all Iranians living in Poland in Iran and in the whole world and say that we are with you, and we will do everything to not only not go for that war don’t be dragged into it but to help you as you helped us dozens of years ago, for what we ones again saying Thank you. درود و خوش آمد، من در اینجا با Mateusz Jarosiewicz نزدیک باغ Krasińskich هستم که در آنجاست ، همچنین مجسمه ای از یاد قهرمانان ما از مونت کازینو وجود دارد و اینجا در بنای یادبود زمینی که به مناسبت ادای احترام به ایرانیان ساخته شده است و در طول جنگ جهانی دوم میزبان 121000 لهستانی بود که از لهستان از اتحاد جماهیر شوروی فرار می کردند و ما نیز دوست داریم این روز به آنها احترام بگذارید و برای ایرانیانی که امروز در حال ظلم و ستم هستند ، دعا کنید ، همانطور که شما می دانید لهستان که سرسپردگان ما را به عنوان متفقین ایالات متحده از ایالات متحده توصیف می کند که متجاوز هستند ، همانطور که ما در آن روزها در مورد ملت ایران صحبت می کنیم و تلاش می شود فشار بیاورد. ما به جنگ مشغول هستیم و ما در اینجا هستیم که به اعتراض و گفتن به تصمیمات خود نیز می پردازیم: شما نمی توانید چنین کاری کنید ما به همه ایرانیانی که در لهستان در ایران و کل جهان زندگی می کنند ، خوش آمد می گوییم و می گوییم که ما با شما هستیم و تمام تلاش خود را خواهیم کرد تا نه تنها برای آن جنگ نرویم و نه به آن کشیده شویم اما برای کمک به شما که ده ها سال پیش به ما کمک کرده اید ، برای آنچه که ما دوباره می گوییم متشکریم. ✅ WSPARCIE DLA NASZEJ DZIAŁALNOŚCI: Narodowy Instytut Studiów Strategicznych 64 1020 4900 0000 8402 3064 8331 Tytułem: DAROWIZNA Zagranica: IBAN: PL64 1020 4900 0000 8402 3064 8331 (SWIFT: BPKOPLPW) #NaviTy #IRAN #POLSKA

[szkic] Oszczercze Polakom łgarstwa historyczne Putina

Piotr Bein, od 4.1.2020

Spis treści

Podsumowanie

Wprowadzenie

Układ Hitler – Stalin, ludobójczy IV rozbiór Polski, podział Europy

Tajny protokół do paktu Mołotow – Ribbentrop wielkim problemem dla sukcesora ZSRR, Rosji Putinowskiej

“Wielka Wojna Ojczyźniana” — sowiecko-putinowskie narzędzie manipulacji historycznej

Zbrodnie sowieckie na Polakach przed II wś.

Imperialista Putin: to nie sprawy polsko-niemieckie wiążą się z interesami III Rzeszy

Udział II RP w “rozbiorze” Czechosłowacji, a ZSRR i Czech — przeciw II RP w wojnie z bolszewią

II RP “współ-prowokowała” wybuch II wś.

Putin: Polskę zajęły wojska niemieckie, po ich wycofaniu weszły radzieckie

Putin mówi do narodów b. ZSRR milcząc o banksterii

Pakt z Merkel? Litość dla Niemiec ograbionych na reparacje

 

Załącznik 1. Jedwabne w uścisku hitlerowsko – stalinowskim

Załącznik 2. Dokumenty dyplomacji II RP dot. układu monachijskiego i Zaolzia

Podsumowanie

Dezaprobuję Putina przywództwo państwa naszych braci słowiańskich. Putinowskie podjudzanie światowej opinii przeciw nam Polakom do niczego dobrego nie prowadzi, trąci propagandą stalinowską na użytek oszustnego Biznesu Holokaustu, syjonistów i propagandy Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, cementu imperialnego mocarstwa ZSRR.

Nie aprobuję niszczenia mogił czy pomników Krasnoarmiejców, ani polit-poprawnego podjudzania na Rosję przez przywódców zach. Od lat krytykuję i pętnuję obie aberracje na moich blogach. Trudno jednak dziś przepuścić, że jesteście warci potępienia jednakowego z przywódcami zachodnimi, Gospodin Władimir Władimirowicz Putin. Tak jak oni, nie reprezentujecie interesów Suwerenów Narodowych tyko banksterskie — jak Pana poprzednicy. 

Putun tendencyjnie przedstawił a-historycznie okoliczności następujących wydarzeń:

• układ monachijski i odzyskanie Zaolzia przez Polskę z rąk Czechosłowacji, sojusznika poprzednika prawnego Federacji Rosyjskiej, ZSRR, próbującego wtargnąć z komunizmem do Europy
• polska pomoc syjonistom w budowie państwa w Izraelu i alternatywa utworzenia państwa Żydów na Madagaskarze
• przyczyny i wybuch II wś. oraz nasza kampania wrześniowa przeciw hitlerowskiemu sojusznikowi ZSRR, poprzednika prawnego Federacji Rosyjskiej
• imperialne “wejście” sił ZSRR od wschodu na teren polskich Kresów II RP

Demonizuje się naród przed atakiem nań, od najazdu i plądrowania, przesiedleń i wysiedleń, po eksterminację. Wszystko to nas już spotkało w okresie obu wojen światowych, więc czy znaczyłoby Pańskie antypolskie wystąpienie, że szykujecie wespół z partnjorami zachodnimi i azjatyckimi Nowe Rozdanie — NWO?

Wprowadzenie

W bież. wydaniu Myśli Polskiej Mateusz Piskorski nie demaskuje konfabulacji i manipulacji historycznych Putina. Na obu blogach od początku bezprawnego aresztowania Dra Piskorskiego relacjonowałem tę polityczną zbrodnię i brałem udział w akcjach na jego poparcie. Nie jestem więc doń uprzedzony. Podobnie z prezydentem Federacji Rosyjskiej, Władimirem Władimirowiczem Putinem i jego Rosją, co można zweryfikować tamże.

Zwolennicy Rosji i Putina wskazują, że nie chodzi Putinowi o cały polski naród, tylko polityków sanacyjnych i obecnych. Podobieństwa między nimi wykazałem uprzednio. Lektura wykładu Putina wzdraga nawet Polaka krytycznego wobec rządów sanacji. Ale nie zgodzę się zakłamywać fakty, a to robi Putin np. pod adresem “antysemity”.Lipskiego, wykazując żenującą ignorancję spraw żydowskich. Choć Piskorski twierdzi, że adresatami wypowiedzi Putina nie byli, wbrew pozorom, Polacy, to w efekcie oszkalowano nas przed światową opinią. Ona nie rozróżnia rządu od narodu, dla niej polski to Polacy. Naładowane emocjonalnie, oszczerstwa wywołują odruchy potępienia i niechęci do całego narodu. Odruchy krzywdzące nas, nieuzasadnione historycznie i oparte na nieuczciwym przekazie.

Nie jestem szowinistą anty-rosyjskim ani pro-jakimkolwiek. Domagam się Prawdy od ludzi kalibru Putina, którzy niosą większą za Nią odpowiedzialność. Uważam, że Krasnoarmiejcom należy się godna pamięć, użytym jak szmaty jednorazowe w banksterskiej wojnie, jak pozostałe narody, w tym ofiary Szoa. Nie niszczmy mogił, a pomniki też poświadczają historię i można dodać nowe tablice, jeśli oryginalne kłamią. Hańba to nie nasza ani poległych szraraków, tylko żydosowietów. Jestem natomiast za usuwaniem obecnych okupantów mej Ojczyzny.

Oburzam się, że Boga się nie boi prawosławny Słowianin Putin. Bez skrupółów manipuluje historią, za którą rozliczono tylko Niemców. Putin nie rozliczył żydosowietów. Potępienie stalinizmu w TV nic nie kosztuje, lecz setki bilionów euro za ofiary stalinizmu to już nie bagatela. Podtrzymuje też Putin łgarstwa na użytek legendy “Wielka Wojna Ojczyźniana”, jakby to krasnoludki najechały na Kresy, czyniąc podobnie jak hitlerowcy, a wspólnie z nimi — eksterminując polską inteligencję i patriotów. Po wojnie, na niedobitkach patriotycznych pro-sowiecka żydokomuna kontynuowała NKWDowskie likwidacje i prześladowania..

Wypowiedzi Putina przesądza jego dygresja: Chcę na ten temat przygotować, napisać artykuł. Obowiązkowo go opublikuję, już poprosiłem kolegów o przygotowanie dla mnie odpowiednich materiałów archiwalnych. Gdy czytam niektóre materiały, wszystko staje się dla mnie całkowicie jasne; można odtworzyć po każdym roku, miesiącu, prawie dniu, jak przebiegał proces ugłaskiwania Hitlera.

Putin przyznaje, że ktoś mu wyszukuje i kompletuje materiały źródłowe. Na  fanatyzm ekstremisty zakrawają zatem jego słowa: wszystko staje się dla mnie całkowicie jasne. Wiadomo, że wnioski zależą od doboru źródeł, a historiografia rzadko jest zupełnie obiektywna. Wg zeznania (25-6601, 6602) historyka Marka Webera w procesie w 1988 r. negacjonisty Holokaustu, publicysty Ernsta Zündela, wręcz niemożliwe jest, aby pozostać absolutnie obiektywnym. Autorzy wprowadzają do swego pisarstwa własne tło, poglądy, stronniczość. Nie ma żadnej pracy historycznej zupełnie obiektywnej.

Przywódca federacji Rosyjskiej głosi nieobiektywne tezy z podium o globalnym zasięgu. Tym bardziej szkodliwe są jego konfabulacje i zniekształcenia historii pod adresem rządu II RP, rzutując na naród polski w okresie szkalowania “polskich współpracowników Hitlera”. Pan Putin niech sobie daruje pisać prace historyczne z zespołem pomocników spod wiadomej gwiazdy.

Wybuch Putina jest nieodpowiedzialny, nie wróży dobrze stosunkom polsko – rosyjskim. Nie na szczeblu rządowym, bo tam prześcigając się w manipulacji, politycy i media po obu stronach strzelając do bramki banksterii, tylko na płaszczyźnie człowiek do człowieka. Czy o to chodzi? Dlaczego z pół-wiecznym opóźnieniem “przypominacie” nam nasze “grzechy”, Władimir Władimirowicz? Był cały na to okres PRL i paredziesiąt lat po pierestrojce — czemu tak późno “polscy faszyści 2.0”?

Putin nawiązuje do rezolucji UE współwiniącej ZSRR za wybuch II wś. w zw. z 80. rocznicą paktu Ribbentrop – Mołotow. Piskorski nie odnosi się do putinowskiej a-historyczności, tylko skupia się na jego obrachunkach mocarstwowych z UE i Zachodem okresu II wś., nie adresując kwestii bardzo poważnego naruszenia naszej narodowej reputacji. Robi to przed widowniami umundurowanych i przedstawicieli Wspólnoty Niezależnych Państw.  Strach pomyśleć, że byliby posłuszni Putinowi.

W artykule najcenniejsza jest zatem transkrypcja z nagrania wypowiedzi Putina. Systematycznie ją przejrzałem pod wzgl. prawdy historycznej. Nie weryfikowałem tłumaczenia transkrypcji. Znalazłem błąd: trylion zamiast bilion odnośnie sumy niemieckich reparacji. Analizę transkryptu (wytłuszczenia Piskorskiego) poprzedzam paroma rozdziałami nt. historycznego tła hagady Putina. Nie mam archiwów z tonami materiału ani asystentów do dobierania “dowodów”, więc korzystam z Wiki w jęz. polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim, aby porównać źródła, co przyniosło niespodziankę w traktowaniu tematu II wś. przez ru.Wiki. Dobór grafiki też jest mój.

 

Układ Hitler – Stalin, ludobójczy IV rozbiór Polski, podział Europy

 

Wyzwolimy Europę z łanćuchów faszystowskiej niewoli!

 

Przed II wś. pojęcia „IV rozbiór Polski” używali  dyplomaci sowieccy i niemieccy. Władimir Potiomkin, z-ca ludowego komisarza spraw zagranicznych ZSRR, 4.10.1938: Nie widzę dla nas innego wyjścia, jak czwarty rozbiór Polski. Karl-Heinrich Bodenschatz, generał Luftwaffe i bliski współpracownik Hermanna Göringa, 6.5.1939: Polacy czują się pewni siebie, bo liczą na poparcie Francji i Anglii i na pomoc materiałową Rosji, ale mylą się. Tak jak Hitler nie uważał za możliwe załatwić sprawy Austrii i Czechosłowacji bez zgody Włoch, tak nie myśli on dziś o tym, by załatwić spór polsko-niemiecki bez Rosji. Były już trzy rozbiory Polski; zobaczycie czwarty!

23.5.1939 Hitler na zebraniu wojskowych powiedział, że zadaniem Niemiec będzie wyizolowanie Polski. 22.8.1939 przed dowództwem Wehrmachtu wytyczył zniszczenie Polski: mowa jest nie o zdobyciu określonego terytorium czy nowej granicy, ale o zniszczeniu wroga. Zaś Stalin chciał odzyskać utracone w czasie rewolucji październikowej i wojny domowej terytoria b. Imperium Rosyjskiego.

Hasło na ru.Wiki dokumentuje dyplomatyczne wysiłki W. Brytanii, Francji i ZSRR przed zawarciem paktu Stalin – Hitler. Dostępne tylko jeszcze w kirgiskim i serbochorwackim, hasło przedstawia Polskę jako oporną wysiłkom osiągnięcia pokoju w Europie wobec zagrożenia hitlerowskiego, ani słowa o zagrożeniu sowieckim i polskiej racji obrony przed obydwoma potworami. Stalin podobnie jak przywódcy W. Brytanii i Francji nie liczył na powodzenie pertraktacji, uważał je za  dyplomatyczną grę z III Rzeszą z jednej strony, a z drugiej z Anglią i Francją, celem zostania poza wojną europejską. Rękopis instrukcji Stalina dla Woroszyłowa (7.8.1939) brzmiał w części:

1. Tajność rozmów za zgodą stron.

2. Przede wszystkim pokazać swe pełnomocnictwo  do prowadzenia rozmów z anglo-francuską delegacją wojenną о podpisanie wojennej konwencji, a potem zapytać liderów delegacji angielskiej i francuskiej, czy mają także upoważnienia od swych rządów na podpisanie konwencji wojennej z ZSRR.

3. Jeśli nie okaże się, że nie mają pełnomocnictw na podpisanie wojennej konwencji, wyrazić zdziwienie, rozłożyć ramiona i “z szacunkiem” zapytać, w jakich celach przysłał ich rząd do ZSRR.

4. Jeśli odpowiedzą, że przyjechali na rozmowy i przygotowania celem podpisania wojennej konwencji, to zapytać, czy mają jakikolwiek plan obrony przyszłych sojuszników, tj. Francji, Anglii, ZSRR itd. przed agresją ze strony bloku agresorów w Europie.

5. Jeśli okaże się, że nie mają konkretnego planu obrony przed agresją w takich czy innych wariantach, co mało prawdopodobne, to zapytać na bazie jakich kwestii, jakiego planu obrony zamierzają Anglicy i Francuzi prowadzić rozmowy z delegacją wojenną ZSRR.

6. Jeśli jednak Anglicy i Francuzi będą nalegać na rozmowy, to sprowadzić je na dyskusję o oddzielnej zasadniczej kwestii, głownie o przepuszczeniu naszych wojsk korytarzem wileńskim i przez Galicję, a także przez Rumunię.

7. Jeśli wyjaśni się, że nieskrępowane przejście naszych wojsk przez terytorium Polski i Rumunii jest wykluczone, to oznajmić, że bez tego warunku umowa jest niemożliwa, tak jak bez niegraniczonego przepuszczenia wojsk radzieckich przez wskazane terytoria przeciw agresji w dowolnym jej wariancie skazana jest na porażkę, gdyż nie uważamy za możliwe uczestniczyć w przedsięwzięciu, od początku skazanym na niepowodzenie.

8. Na prośby pokazania delegacjom francuskiej i i angielskiej zakładów obronnych, instytutów, jednostek wojskowych i wojskowych instytucji szkoleniowych powiedzieć, że po wizycie lotnika Lindberga w ZSRR w 1938 r. rząd radziecki zabronił pokazywać obronnych przedsiębiorstw i jednostek wojskowych obcym, za wyjątkiem naszych sojuszników, kiedy się pojawiają.^[10]

 

Można też to rozumieć, Panie Putin,  jako grę Stalina o zgodę na wejście Czerwonej Armii do Europy przez terytorium II RP i przelotu nad nią. Hasło ru.Wiki przemilcza drugą polską rację: legalnego odebrania Zaolzia (1938), ale koncentruje się na wymaganiach III Rzeszy: “przekazać” Gdańsk i zezwolić na dostęp transportowy przez polskie Pomorze do Prus Wsch., wstąpić do paktu antykominternowskiego (lub otwartej deklaracji, że II RP jest politycznym partnerem Niemiec i strategicznym przeciwnikiem ZSRR. Dzięki Bogu polscy dyplomaci na głowę nie upadli również wobec Hitlera. Jeśli ktoś zawiódł prawnego poprzednika Federacji Rosyjskiej, to była to W. Brytania i Francja nie dając konkretnej pomocy Polsce. Tak było widocznie ukartowane z City of London.

21.3.1939 r. tydzień po aneksji resztek Czechosłowacji, Hitler znów żądał Gdańska, a 3 dni później rząd II RP oficjalnie odmówił^[3]. W międzyczasie III Rzesza pod groźbą użycia siły wymusiła na Litwie oddanie okręgu Kłajpedy. Agresja Niemiec także wobec Rumunii zmusiła W. Brytanię i Francję do szukania sojuszników przeciw hitlerowskiej ekspansji. Jednocześnie Niemcy podjęli sondaż stanowiska ZSRR nt. polepszenia stosunków, lecz strona radziecka wolała zająć pozycję wyczekującą^[1], chociaż 18.3.2019 zaproponowała konferencję ZSRR, Anglii, Francji, Rumuni, Polski i Turcji celem zapobieżenia dalszej agresji Niemiec. Strona brytyjska uważała propozycję za przedwczesną i zaproponowała ograniczyć się do współnej deklaracji Anglii, Francji, ZSRR i Polski o zainteresowaniu zachowaniem niezależności i integralności państw Europy Wsch. i Płd.-Wsch. 

Czemu więc konfabuluje Putin, że to polska doprowadziła do wybuchu II wś.? Mocarstwa nie liczyły się z dyplomacją II RP. Wg ru.Wiki, 17. i 18.8.1939  szef francuskiej misji wojskowej oznajmił Paryżowi z Moskwy: Niewątpliwie ZSRR pragnie zawrzeć pakt wojenny i nie chce, byśmy przekształcili go w świstek bez mocy, pozbawiony konkretnego znaczenia. […] Klęska rozmów nieunikniona, jeśli Polska nie zmieni stanowiska.^[16]  Cytat pochodzi z artykułu prof. Olega Rżeszewskiego, kierownika naukowego w  instytucie historycznym Rosyjskiej Akademii Nauk i prezydentem stowarzyszenia rosyjskich historyków II wś., oba stanowiska b. ważne w Rosji, opiniotwórczo i historiograficznie.

Winę za pakt Stalin – Hitler, ten rosyjski akademik przypisuje Polsce, gdyż niepozwoliła wejść przez swe terytorium armii sowieckiej na pomoc Czechosłowacji najechanej przez Hitlera:

Wyjątkowe znaczenie w zaszłej sytuacji sierpnia 1939 r., z naszego punktu widzenia miały rozmowy misji wojennych ZSRR, W. Brytanii i Francji w Moskwie 12-22.8, przedłużenie rozmów politycznych podjętych z inicjatywy W. Brytanii w marcu, kiedy hitlerowcy zajęli Czechosłowację. Negocjacje osiągnęły impas z winy odmowy Polski zezwoleniu na przepuszczenie wojsk radzieckich przez swoje terytorium na spotkanie niemieckim armiom w przypadku niemieckiej agresji przeciw temu krajowi. 

Stalin jelenia szukał po klęsce w Bitwie Warszawskiej. Krasnaja Armia zajęłaby i Polskę i Czechosłowację w śmiertelnym “bratnim” uścisku 19 lat po swej klęsce warszawskiej. Czy to tacy kompletują Putinowi materiały “naukowe”? We wstępie Rżeszewskij pisze:

“Umowa monachijska” we wrześniu 1938 r. powstawała przez długi czas lecz zniszczyła z takim trudem  utworzone ramy systemu zbiorowego bezpieczeństwa w Europie, którego osnowę stanowiły umowy radziecko- francuska i radziecko-czechosłowacka o wzajemnej pomocy. Uczestnikami umowy monachijskiej były Węgry i Polska. Polska okupowała okręg cieszyński, Węgry — Zakarpacką Ukrainę; ZSRR znalazł się w izolacji. 

II RP nie brała udziału w Monachium, nie okupowała okręgu cieszyńskiego, tylko wg zasad Traktatu Wersalskiego odebrała Zaolzie należne Polakom — dopełnienie aktu niezrealizowanego wskutek wojny polsko – bolszewickiej (1919-1920), kiedy to Czechosłowacja zablokowała pomoc wojskową przeciw żydosowietom niosącym komunizm Europie Śr. i Zach.

Panie Putin, na mocy jakiego paktu z III Rzeszą ZSRR, prawny poprzednik Federacji Rosyjskiej, rozebrało Polskę? — tajnego, skrytego przed światem i narodem rosyjskim, aby nie zabłocić złego imienia sowietów i nie drasnąć agit-propagandy pt. Wielka Wojna Ojczyźniana. Podobnie sowiecko-czechosłowacki układ mierzył w bezpieczeństwo Europy.  Zaiste żydokomuna sowiecka została w izolacji, ale nie na długo. Rok później sowiecka armia defilowała wraz z hitlerowcami na linii dzielącej II RP na pół.

Z wyrozumiałością dla Niemiec (jakiej zabrakło dla II RP ws. Zaolzia), Rżeszewski pisze o inwazji (22.3.1939) III Rzeszy w Kłajpedzie, wcześniej niemieckie miasto i port, przyznane Litwie przez Ligę Narodów w 1923 r. Polsce, sojusznicce  w “Umowie monachijskiej”, Niemcy “oferowały” w zamian za gwarancje jej granic, zwrócić miasto i port Gdańsk, który do Traktatu Wersalskiego też był terytorium niemieckim; przedłożyły też inne żądania. 

Putin za taką “historiografią” zmyśla, jakoby odrzucenie oferty Hitlera przez II RP bezpośrednio spowodowało II wś. Tymczasem na en.Wiki czytamy: Kiedy ambasador  Józef Lipski spotkał się z Ribbentropem 30.8.1939 r., otrzymał żądania Hitlera. Nie miał jednak pełnego uprawnienia podpisać, więc Ribbentrop zakończył spotkanie.  Wtedy rozgłoszono, że Polska odrzuciła ofertę Niemiec.

Niemieckie określenie “polski korytarz” skrawka Pomorza przyznanego II RP na dostęp do Baltyku, występuje w rosyjskojęzycznej “historiografii”, np. w szczupławym haśle pod tymże tytułem. Sporządzone jakby przez kolegę Rżeszewskiego, hasło to w odróżnieniu od niemieckiego pomija polską historię regionu, a za cel wydaje się ma szkalowanie Polaków. O etnicznych Niemcach (w tym wielu migrantów za pracą, zamiejscowych urzędników, wojskowych… ) w polskim korytarza pisze mianowicie: Niemal automatycznie zaczęła się dyskryminacja ich^{[brak źródła od 2367 dni]}.

Gospodin Putin załatwi u Merkel źródło, pod stalinowsko-hitlerowską propagandę, aby zgadzało się z oszczerstwami na Polaków kresowych wzgl. etnicznych Białorusinów i Ukraińców na tzw. przez najeźdzcę, odpowiednio Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainie. Załatwi też treść merytoryczną w miejsce fantazji literackiej:

Wsród poinformowanych Europejczyków lat 1990. istniały, obawy, że Polski korytarz  może stać się przyczyną kolejnej wojny światowej.^[3]. To jasno pokazała przepowiednia brytyjskiego pisarza Herberta Wellsa w “The Shape of Things to Come” z września 1933 r. Wells napisał, że II wś. zacznie się od krwawego zderzenia Niemców z Polakami (konflikt na dworcu) w Gdańsku w styczniu 1940 r. (pomyłka o zaledwie 4 mies.)^[4].

Widocznie Lenin i Stalin dali znać Wellsowi podczas jego wizyt w ZSRR, kiedy planują najazd na Polskę wspólnie z Hitlerem… Niemieckie ani ruskie hasło o “korytarzu” nie umywają się do hasła angielskiego, które wymienia np. przyczyny exodusu niemieckiego z regionu, podczas gdy ruskie hasło insynuuje rzekomą dyskryminację, która miałaby wyprzeć Niemców z regionu: niemieckie mniejszości etniczne stanowiły znaczny bodziec dla wzrostu ambicji niemieckiego nacjonalizmu i rewanżyzmu w samych Niemczech. Czy Gospodin Putin oznajmi, że Polacy nie tylko zaczęli II wś. napadając na III Rzeszę w Gliwicach, to jeszcze zbudowali narodowy socjalizm niemiecki?

Ówczesny MSZ II RP, Józef Beck odprawił (5.5.1939) hitlerowskie pojęcie “korytarza”, na sesji plenarnej Sejmu RP: Te same rozważania odnoszą się do komunikacji przez nasze województwo pomorskie. Nalegam na to słowo “województwo pomorskie”. Słowo “korytarz” jest sztucznym wymysłem, gdyż chodzi tu bowiem o odwieczną polską ziemię, mającą znikomy procent osadników niemieckich.^[1]  Równie dobrze jak Niemcy mogła upomnieć się Holandia o Żuławy.

 

Dla nadania wagi stalinowskim bredniom, ru.Wiki przytacza reportera USA ws. winy Polski za wywołanie II wś.:

Z niedawno opublikowanych dokumentów wynika, że wbrew opiniom panującym wtedy w Moskwie i zach. stolicach, jakoby Anglia i Francja nie robiły nic, by skłonić Polskę, by przepuściła przez swe terytorium radzieckie wojska do obrony przed Niemcami, Anglia i Francja posunęły  się w tym dziele daleko, ale niedostatecznie daleko. Jasne jest też z tych dokumentów, że Polacy wykazali niezgłębioną głupotę^[17].

Putin podobne głupawki rozgłasza na świat szkalując dobre nasze imię, pośrednio pochwalając żydosowieckie parcie z komunizmem na Zachód. In. hasło na ru.Wiki o znaczeniu podpisania paktu o nieagresji (sic) przez Hitlera i Stalina wymienia opinie współczesnych rosyjskich historyków, odzwierciedlające tezy oficjalnej radzieckiej wersji nt. korzyści ZSRR z paktu:

• odzyskał terytoria wcześniej przynależne imperium rosyjskiemu, poszerzakąc w ten sposób swoje granice. Z geograficznego punktu widzenia powiększanie terytorium uważano za jeden z głównych celów dowolnego rządu;
• opóźnił o dwa lata początek wojny i oddalił zagrożenie wojny na dwa fronty dzięki pogorszeniu stosunków niemiecko-japońskich;
• zapobiegł utworzeniu wrogiej koalicji Niemiec, Anglii i Francji.

Zarys II RP na mapie rozbiorów. Większość terytoriów Rzeczypospolitej Obojga Narodów przyłączonych przez Imperium Rosyjskie do 1793 (odcienie zieleni) po rewolucji bolszewickiej pozostała w składzie ZSRR (zob. traktat ryski)

 

Jakim to prawem międzynarodowym i logosem naturalnego prawa Prezydent Federacji Rosyjskiej  wzrusza obraźliwie dla nas ramionami na najazd ZSRR z Hitlerem na II RP, państwo wielonarodowe podobnie jak ZSRR?

ZSRR miało prawo bronić się przed inwazją, a nas ograniczyło. Po II wś. okupowało nas w uścisku demo-ludów.

Motywacje sowieckiego paktu z Hitlerem

 

Państwa narodowe po Traktacie Wersalskim — bankterska ustawka

 

Tow. Lenin wymiata z Ziemi nieczystości 

 

Państwa narodowe powstawały po I wś. w banksterskim planie budowy NWO w miejsce konkurencyjnej władzy imperiów i monarchii. Banksteria dąży do absolutnej władzy globalnej. Wyeksploatowała Niemców w obu wojnach światowych, nie dając im prawa do budowy państwa narodowego na równi z in. narodami. To mogło być w banksterskim planie, by zmobilizować i pchnąć naród niemiecki do kolejnej wojny światowej.

Z powodu winy za I wś,. Niemcy nie mieli prawa do granic ustanawianych na zasadach Traktatu Wersalskiego dla pozostałych narodów. Nie wina Niemcóow, Rosjan czy Chińczyków, że marionetki banksterii, autorytarne i totalitarne władze otumaniają ich proagandą, sieją nienawiści etniczne i sekciarskie “dziel i rządź” dla utrzymania narodów pod kontrolą.

Putin wini rząd II RP, że wraz z mocarstwami zach. doprowadził do wybuchu II wś. Wg przyjętej sowieckiej i rosyjskiej historiografii dot. okresu przed podpisaniem paktu Niemcy – ZSRR, cele brytyjskie i francuskie w rozpoczętych rozmowach w Moskwie [kwiecień – sierpień 1939] oparły się na następujących przesłankach:

• oddalić od swych państw zagrożenie  wojną;
• zapobiec możliwości radziecko – niemieckiego zbliżenia;
• pokazując zbliżenie z ZSRR, osiągnąć umowę z Niemcami;
• wciągnąć ZSRR w przyszłą wojnę i przekierować niemiecką agresję na Wschód.

Wg ostatniego punktu, to Brytyjczycy i Francuzi wymanewrowali Hitlera w realizację jego idei Lebensaumu poprzez Drang nach Osten.  Polacy “skorzystali” najbardziej ze wszystkich narodów na tym Wschodzie Hitlera, jak pokazał potem Generalplan Ost i wspólna ze Stalinem napaść na Polskę i jej  IV rozbiór. Dlatego oganialiśmy się od ludobójców napierających z obu stron — jeden niosący Europie zagładę bolszewicką, a drugi — hitlerowską. To że Pan Putin jest sukcesorem wladcy ZSRR nie znaczy, że imperialna racja Stalina na komunistyczne jarzmo narodom Europy Zach. stałaby pod jakimkolwiek względem wyżej niż ludobójcza racja imperializmu Hitlera. W esencji były tym samym, tylko że  w in. piórkach z punktu widzenia ofiar po obu stronach linii demarkacyjnej Ribbentrop – Mołotow.

Wzajemne stosunki ZSRR – Niemcy uwypuklił rok 1940, kiedy po obu stronach linii Mołotow – Ribbentrop w b. II RP zgodnie z paktem “o nieagresji” obie strony przygotowywały się do wojny.  Sam fakt sąsiedztwa implikował eskalację. Czemu rzekomy nie-agresor ZSRR, zgadza się wielu badaczy,  przygotowywał wojnę ofensywną? Wzdłuż linii demarkacyjnej między pozycjami Wehrmachtu i Armii Czerwonej nie było obronnych pól minowych. Nie było ich w magazynach ani w produkcji ZSRR. Podobnie składy paliw i smarów, amunicji i żywności dla wojska znajdowały się niedaleko pozycji wojsk, jak w kampanii ofensywnej, zamiast na dalszych tyłach.

Plakat niemiecki “Kampania Wschód” — wehrmachtowiec patrzy poza linię Ribbentrop – Mołotow krojącą II RP na pół. Tylko Stalin “nie rozumiał” ambicji Hitlera, tak jak Putin “nie rozumie” intencji Stalina.  Obu psychopatom perspektywa władzy kontynentalnej zaćmiła pod sufitem. Rezolucja UE potępia ludobójczy totalitaryzm, bez wzgl. na to, czy psychopaci patrzą na Wschód, czy na Zachód.

Mapa ostatecznego podziału Polski – załącznik paktu Stalin – Hitler z 28.9.1939 r. z wytyczoną granicą. Podpisy: Stalin, Ribbentrop i data 28/IX/39

Agitka III Rzeszy do walki o Niemiecki Wschód. Od północy na południe: Danzig, Breslau, Passau przy granicy Czech. Okopy ułozone na kształt linii demarkacyjnej paktu Hitler – Stalin. W zarysie Czech jaśniejszy kolor oznacza skupiska etniczne Niemców. Hitler w wyniku układu monachijskiego z 1938 r. uzyskał tereny zamieszkałe przez Niemców Sudeckich. II RP upomniała się wtedy o Zaolzie (900 km2). Putin zrównuje te dopełnienia Traktatu Wersalskiego, insynuując Polakom agresję i wywołanie II wś.!!!

Ziemie II RP anektowane przez III Rzeszę i ZSRR. Linie podziału w okresie 21.10.1939 do 22.6.1939 (Operacja Barbarossa). W “worku” Tatr ciemniejszy kolor oznacza słowacką aneksję 770 km2 terytorium II RP, skoordynowaną z niemieckim napadem na Polskę 1.9.1939 r. Czy Putin odnotował to jako agresję we współpracy z Hitlerem?

Tajny protokół do paktu Mołotow – Ribbentrop wielkim problemem dla sukcesora ZSRR, Rosji Putinowskiej

Na ru.Wiki piszą o wojennych pieriegaworach prowadzących do paktu o nienapadeni mieżdu Giermaniej a Sowieckim Sojuzom. Czy Pan Putin widzi tam wojskowych Polaków z naganem zmuszających strony do podpisania?

Zwykle uważa się, że W. Brytania i Francja próbując zachować widoczność negocjacji, jednocześnie nie chciały równoprawnego związku z ZSRR. W okresie po-radzieckim pojawiły się głosy, że Zachód był bardziej zainteresowany związkiem z ZSRR aniżeli przywódcy ZSRR związkiem z W. Brytanią ii Francją. Co do celów ZSRR w tych negocjacjach, to kwestia pozostaje przedmiotem dyskusji. Zwykle uważa się, że przywództwo ZSRR postawiło swym dyplomatom trzy główne zadania: zapobiec lub opóźnić wojnę i wykoleić stworzenie jednolitego antyradzieckiego frontu. Wg zwolenników oficjalnej wersji radzieckiej, strategicznym celem przywództwa latem 1939 r. było zapewnienie bezpieczeństwa ZSRR w warunkach rozpoczętego kryzysu w Europie; zaś wg ich oponentów, radziecka polityka zagraniczna przyczyniła się do kolizji Niemiec z W. Brytanią, i Francją licząc na “rewolucję światową”^.[2].

Po II wś. w ZSRR kategorycznie odrzucano istnienie tajnego protokołu do paktu Stalin – Hitler, zwanego eufeministycznie Договор о ненападении между Германией и Советским Союзом (niem. Deutsch-sowjetischer Nichtangriffspakt, pol. Umowa o nieagresji między Niemcami a Związkiem Radzieckim), a także пакт Молотова – Риббентропа (pol. pakt Ribbentrop – Mołotow).

Niemiecki oryginał protokołu mógł ulec zniszczeniu w bombardowaniach Berlina,^[241] ale pod koniec 1943 r. Ribbentrop rozkazał robić mikrofilmy z najważniejszych tajnych dokumentów MSZ III Rzeszy począwszy od 1933 r., w sumie ok. 9800 stron. Pod koniec wojny urzędnik dostał rozkaz zniszczenia mikrofilmów, ale ukrył je jako gwarancję własnego bezpieczeństwa po wojnie. Odnaleziono i użyto dokumenty paktu Ribbentrop – Mołotow na potrzeby Procesu Norymberskiego, Światowy rozgłos otrzymały po włączeniu 21.1.1948 do oficjalnej kolekcji rządu USA Nazi–Soviet Relations 1939–1941.

Książka Stalina  Falsifiers of History była odpowiedzią na amerykańską publikację. Stalin twierdzil w niej, że na czas prawomocności paktu, odrzucił roszczenia Hitlera do podzielenia się światem.^[250] Nie wspomniał jednak o sowieckiej propozycji paktu z Hitlerem. Badania historyczne w ZSRR połknęły to oświadczenie Stalina. Wg jego książki, umowa monachijska była tajną między Niemcami a Zachodem celem sprowokowania Hitlera do ataku na ZSRR.^[251][252]

O żądzy Stalina władzy nad Europą i światem świadczy zabójstwo Lwa Trockiego przez NKWD podczas Wielkiego terroru w ZSRR. Przed II wś. Trocki  publicznie ostrzegał o możliwości zawarcia paktu Stalin-Hitler. Ostatni z żywych członków leninowskiego Biura Politycznego, Trocki był dla Stalina zagrożeniem do niezwłocznej eliminacji. Drugi z kolei, podstępny zamach NKWD na Trockiego udał się. Meksykański zamachowiec, skazany na 20 lat więzienia w Meksyku,  otrzymał Order Lenina i tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.^[44]

W l. 1980. pierestrojka i głasnost umożliwiły ujawnienie i ocenę paktu Mołotow – Ribbentrop. 24.12.1989 Zjazd Narodowych Deputowanych ZSRR osądził pakt Mołotow – Ribbentrop rezolucją, odnotowawszy brak oryginałów, lecz przyznawszy jego autentyczność na podst. ekspertyz graficznych, fototechnicznych i leksykologicznych kopii i zgodnie z ich treścią w kolejnych wydarzeniach^.[6] Wtedy opublikowano treść paktu po raz pierwszy w ZSRR.^[81] Przez pół wieku władze oszukiwały obywateli, aby utrzymać mity Wielkiej Wojny Ojczyźnianej i niewinności sowieckiej. Zjazd Narodowych Deputowanych zdecydował:

6. Zjazd stwierdza, że negocjacje z Niemcami ws. tajnych protokołów prowadzili Stalin i Mołotow w tajemnicy przed narodem radzieckim, KC Rosyjskiej Partii Komunistycznej (b) i całą partią, Radą Najwyższą i rządem ZSRR , Protokoły te zostały usunięte z procedur ratyfikacyjnych. Tak więc decyzja o ich podpisaniu była w istocie i w formie aktem osobistej władzy i nijak nie odzwierciedla woli narodu radzieckiego, który nie jest odpowiedzialny za tę zmowę.

7. Zjazd Narodowych Deputowanych ZSRR potępia podpisanie “tajnego protokołu uzupełniającego” z 23.8.1939 i in. tajnych porozumień z Niemcami. Zjazd uznaje tajne protokoły jako nieprawomocne i nieważne od momentu ich podpisania.

Protokoły nie stworzyły nowej podstawy prawnej dla stosunków Związku Radzieckiego z krajami trzecimi, ale były wykorzystywane przez Stalina i jego otoczenie do wydawania ultimatum i siłowego nacisku na inne Państwa z naruszeniem prawnych zobowiązań powziętych wobec nich wcześniej.

Wobec powyższych, niedorzeczne i krzywdzące jest Putina wskazywanie palcem na Polskę, największą ofiarę obu totalitarnych reżimów jednocześnie. A już o pomstę wola jego poniżający ton opisu “wejścia” sił ZSRR do suwerennej II RP. Rodzi się pytanie, po co poważny lider poważnego państwa to robi. Czy celem jest jakieś  ostateczne rozwiązanie kwestii polskiej poprzez podzielenie Europy na jewrounijną (od Buga po Lizbonę) i azjatyckounijną (od Buga po Władywostok)? Pasowaloby to planom bamksterskim tworzenia unii kontynentalnych, jak i syjonistycznym klientom (czy mocodawcom?) Putina, którzy tworzą “autonomię” Żydów na Ukrainie.

 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Deklaracja_polsko-niemiecka_o_niestosowaniu_przemocy_z_26_stycznia_1934

• Pakt o nieagresji między Polską a ZSRR (1932)

https://ru.wikipedia.org/wiki/Присоединение_Прибалтики_к_СССР

https://ru.wikipedia.org/wiki/Июньская_депортация_1941_года#Депортация_в_Белоруссии

• Прибалтика
• Присоединение Западной Украины и Западной Белоруссии к СССР
• Западная Белоруссия
• Западная Украина
• Молдавия^[d]

“Wielka Wojna Ojczyźniana” — sowiecko-putinowskie narzędzie manipulacji historycznej

Dla Rosjan, początek II wś. przypada na dzień napaści 22.6.1941 r.  na ZSRR przez III Rzeszę w Operacji Barbarossa. Dzień ten wyznacza Rosjanom początek Wielkiej Wojny Ojczyźnianej (WWO). Wtedy to siły Niemiec przekroczyły linię Ribbentrop – Mołotow ustaloną niecałe 2 lata wcześniej pod ekspansywne ambicje ludobójczych totalitarnych Hitlera i Stalina. Pierwszemu śniła się władza globalna 1000-letniej Rzeszy od Lizbony po Ural, a drugiemu — komunistyczna międzynarodówka od Władywostoku po Lizbonę.

Niemieckie nagranie filmowe.

Błyskawiczna jak Blitzkrieg matamorfoza   antyfaszysty na sowietofaszystę. W rejonie Brześcia oficerowie niemieccy pokazują sowieckiemu ulotkę w łamanym rosyjskim, którą on czyta na głos:

“Niemiecka armia wita Robotniczo-Chłopską Armię Czerwoną! My żołnierze pragniemy wejść w dobre żołnierskie relacje wobec żołnierzy Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej. Rosyjski żołnierz zawsze cieszył się u nas głębokim szacunkiem. Niech tak zostanie na przyszłość!” Zostało, miliony sowieckich jeńców wojennych hitlerowcy zamordowali, być może więcej niż Żydów, których liczba pozostaje nieznana do czasu otwarcia archiwów pod kontrolą Putina). Zamordowali jak żydoNKWD jeńców polskich.

 

 

 

Początek “naszej” II wś. w kulturze rosyjskiej jest podrzędny WWO.. Historia poprzedzająca WWO cytuje Mein Kampf Hitlera z 1925 r.: Gdy mówimy o zdobywaniu nowych ziem w Europie, rzecz jasna możemy mieć na myśli w pierwszym rzędzie tylko Rosję i te sąsiednie państwa, które jej podlegają. Hitler w  Mein Kampf wskazał na wszystkich Słowian jako Untermensche. Polacy byli pierwszą ofiarą, gdy niemieccy soldaten w przyjaznej komitywie spotykali się z krasnoarmiejcami na linii Mołotow – Ribbrentrop. “Nasz” początek II wś. to tylko podrzędny epizod (zostawiam wtopione linki do dalszego zbadania ruskiej wersji naszej historii):

1.9.1939 r. Niemcy rozpoczęły działania wojenne przeciw Polsce. Na południu działania te wsparła Słowacja. Rząd Polski uciekł z Warszawy. 3. września po stronie Polski do wojny przystąpiły W. Brytania i Francja. Zaczęła się Druga Wojna Światowa. Od tej daty do 10.5.1940 r. trwała tzw. “Wojna Siedząca“ W.Brytanii i Francji z III Rzeszą. Działań wojennych brakowało niemal zupełnie, za wyjątkiem bitew na morzu. Wszedłszy na terytorium Polski 17. września, Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona ustanowiła kontrolę nad zach. terytorium Polski — Zach. Białorusią,  Zach. Ukrainą (z Galicją), obwodem wileńskim, obłastiami białostocką i przemyską. 28.9.1939 został podpisany niemiecko-radziecki tajny układ o przyjaźni i granicy, wg którego zajęte powyżej wyznaczonych limitów części Polski (lubelskie i wsch. części woj. warszawskiego), Hitler “wymienił” na Litwę, uznając ją za strefę interesów radzieckich. […] 1 do 2.10.1939 r. Zach. Ukraina i Zach. Białoruś weszły w skład ZSRR.

Szokuje nas odnośnik do wojny siedzącej Hitlera w Zach.Europie i umniejszenie bitewności polskiego żołnierza; to jest podobne do niszczenia grobów i pomników Krasnoarmiejców, Panie Putin. Ponad miesiąc zajęło Niemcom zająć II RP do linii Mołotow – Ribbentrop. Po drugiej stronie sowieci pomagali Niemcom neutralizować polskie siły zbrojne. Takiej pomocy Niemcy nie mieli po napaści Hitlera na ZSRR, gdzie zabrało im 11 mies. dotrzeć do Stalingradu. Zawojowana przez nich powierzchnia ZSRR jest  kilkanaście razy większa od tej, jaką zajęli Niemcy w II RP. Z tego punktu, Polacy nieźle bronili Ojczyzny, Panie Putin.

Brak również wzmianki o cierpieniach i śmierci Polaków w uścisku Hitler – Stalin od 1.9.1939 r. do 22.6.1941.

 

Narodowiści w II RP ok. 1931.r.

 

 

 

Zbrodnie sowieckie i hitlerowskie na Polakach przed II wś.

Stalinowskie zbrodnie na Polakach podczas II wś. w wyniku skoordynowanej agresji  III Rzeszy i ZSRR na II RP  nie były precedensem. Operacja polska NKWD na terytorium ZSRR w l. 1937–1938 w okresie wielkiego terroru, była największą z tzw. operacji narodowościowych, popełnionych na narodach i grupach etnicznych zamieszkujących ZSRR.

„Operacja polska” wyróżniała się skalą represji, brutalnością i surowością. Zamordowani Polacy stanowili 44,9 proc. ofiar wszystkich operacji narodowościowych NKWD. Wg dokumentów NKWD zamordowano strzałem w tył głowy nie mniej niż 111 tys. Polaków – obywateli ZSRR, a 28 744 skazano na pobyt w łagrach. Wyroki były wykonywane natychmiast. Masowo deportowano Polaków zamieszkujących Ukraińską SRR i Białoruską SRR, m.in. do Kazachstanu i na Syberię. Łączna liczba deportowanych Polaków wyniosła ponad 100 tys.

Liczby te są zaniżone, gdyż nie zbadano do końca ani nie rozliczono sowieckich zbrodni. Rezolucja UE, do której pije rozemocjonowany Putin miała wprowadzić temat na wokandę polityczną. Bez wzgl. na obecną politykę agresji i animozji wobec Federacji Rosyjskiej i Rosjan, jest to ruch jak najbardziej pożądany i uzasadniony prawdą historyczną. Putin nie zdał egzaminu jako zadeklarowany demokrata, szanujący prawo międzynarodowe i prawa człowieka, opowiadający się co raz za dobrymi stosunkami nie tylko państw-sąsiadów. Obecne rządy i polityka przeminą — jak spojrzą sobie w twarz narody braci słowiańskich, Polaków i Rosjan, Gospodin  Putin?

“Wyzwolenie bratnich narodów Zach. Ukrainy i Zach. Białorusi 19.IX.1939” — data inwazji ZSRR na Kresy II RP, uważane przez sowietów za ziemie rdzennie sowieckie. Wbrew woli etnicznych Białorusinów i Ukraińców z najechanych ziem II RP sowieci przesiedlili ich do odpowiednich republik ZSRR. W wyniku II wś. poszerzyli terytoria tych republik o łupy terytorialne zyskane w wyniku II wś. rozpoczętej wraz z Hitlerem. Żadnych nawet plebiscytów ani dyplomacji, zastosowanych w układzie monachijskim.   Od najazdu (17.9.1939) na II RP i okupacji jej wsch. województw przez Armię Czerwoną do aneksji przez ZSRR (2.11.1939)  funkcjonowała tam tymczasowa administracja tzw. Zach. Białorusi i Zach. Ukrainy. Putin łże jakoby Armia Czerwona “weszła” na opuszczone przez wojska III Rzeszy terytorium.

 

 

 

 

 

 

 

Sowieckie mapy Zach.Białorusi i Zach. Ukrainy, imperialna ekspansja sowieckich republik na zachód kosztem polskich Kresów

[więcej o hitlerowskich]

 

Imperialista Putin: to nie sprawy polsko-niemieckie wiążą się z interesami III Rzeszy

Putin: Totalitaryzm to nic dobrego, bez wątpienia należy go potępiać. Rezolucja PE jest mi znana. Uważam, że jest ona nie do przyjęcia, chociaż można poddawać anatemie i stalinizm, i totalitaryzm jako taki, i wszystko to będzie – rzecz jasna – miało podstawy. Nasz naród był pierwszą ofiarą tego totalitaryzmu. Potępiliśmy go, potępiliśmy kult jednostki, itd. Ale szczytem cynizmu jest stawianie w jednym rzędzie, zestawianie Związku Radzieckiego z faszystowskimi Niemcami. To znaczy, że ci ludzie nie znają historii, nie potrafią czytać i pisać. Niech poczytają dokumenty z tamtych czasów, niech popatrzą, jak w 1938 roku podpisywano tzw. zmowę monachijską, jak to nazywamy; jak przywódcy czołowych państw – Francji, Wielkiej Brytanii – podpisali z Hitlerem porozumienie o rozbiorze Czechosłowacji. I jak faktycznie starali się skłonić Hitlera do agresji na Wschód, nie rozumiejąc, że to nie sprawy polsko-niemieckie wiążą się z interesami faszystowskich Niemiec, lecz poszerzenie przestrzeni życiowej na Wschodzie, czyli wojna przeciwko Związkowi Radzieckiemu. [Tu dygresja Putina wymieniona we Wprowadzeniu.]

Uścisk dłoni oficerów Wehrmachtu i Armii Czerwonej w Lublinie 1939

 

Zrozumiała jest chęć tuszowania przez Putina imperialnego charakteru paktu z Hitlerem i najazdu na II RP celem dokonania IV rozbioru Polski oraz wchłonięcia terenów narodów bałtyckich i Rumunii do swych stref posiadania i wpływu. Rezolucja UE żąda rozliczenia tego historycznego mocarstwowego gwałtu.

Polacy doznali “przyjaźni” obu najeźdzców jeszcze przed wybuchem II wś. 1.9.1939 r.

[więcej]

Linia Curzona w 1945 r. i nowa granica Polski w 1945 r.

 

 

 

 

 

Linia Mołotowa — pas 13 odcinków sowieckich umocnień wojskowych wzdłuż linii demarkacyjnej z III Rzeszą, wytyczonej po podziale Polski, dokonanym przez  obu okupantów w 1939 r. na mocy traktatu Ribbentrop – Mołotow

 

Karykatura Davida Low’a z 8.7.1936. Grając na nosie, “Hitler kroczy do chwały” po stopniach  (Przezbrojenie, Remilitaryzacja Nadrenii, “Danzig”). Napis na górnym stopniu nieczytelny 

 

Mocarstwa zachodnie przyzwoliły na rozwój sytuacji w Europie do punktu wybuchu II wś. z planu banksterskiego. Mocarstwa kolonialne Anglia i Francja miały zaplecze ok. 770 ludzi i silny przemysł, a Niemcy — 10 razy mniej mieszkańców wliczając Austrię i Sudety proporcjonalnie mniejszy potencjał przemysłowy. Mimo to Niemcy nastawiły się od pocz. 1939 r.  na produkcję wojenną, kilkakrotnie zwiększając swą siłę militarną. Niemniej jednak potencjał brytyjski pozostawał kilka razy wyższy.  Dlatego Hitler przed najazdem na II RP zdecydował zabezpieczyć sobie tyły, atakując Francję po zajęciu Polski do linii Mołotow – Ribbentrop.

Podobnie przyzwoliło ZSRR, tyle że później, manipulowane przez banksterię — dyplomatycznie, finansowo i gospodarczo oraz osobowo w psychopatycznym Stalinie. Stanowił on potencjal utworzenia syntezy powojennego porządku, nie tylko w Europie, z tezy “zachodnich demokracji” (kapitalizm) i anty-tezy “wschodniego komunizmu”. Pakt Ribbentrop – Mołotow otworzył opcję banksterskiego podziału Europy na blok ZSRR i Zachód. Wschodni limit Lebensraumu Hitler wyznaczył na Ural. Zachodni przywódcy odegrali swą rolę tak jak Stalin i zaparkowali po obu stronach muru berlińskiego na prawie pół wieku, do kolejnego banksterskiego przemeblowania: po-solidarnościowego.

Plakat propagandowy III Rzeszy w 1939 r. po podbiciu Polski. pokazuje miejsca niemieckiej kolonizacji ziem II RP anektowanych z terytiorium pod kontrolą ZSRR w akcji “Heim ins Reich“. 

Wystawa “Planowanie i Odbudowa Wschodu”. Miejsce wysiedlenia i docelowe z liczbą kolonistów niemieckich przesiedlownych do okupowanej Polski w l. 1939 – 1941

Putin mąci wyłączając Polskę z terenu Lebensraumu zdobywanego przez III Rzeszę poprzez Drang nach Osten — parcie na Wschód. Generalna Gubernia była tym. Sowieci poszerzyli swą przestrzeń życiową w kierunku odwrotnym. Zajęli Kresy do linii Ribbentrop – Mołotow, plądrując je na potrzeby gospodarki ZSRR, w tym dostawy żywności do Niemiec wg umowy gospodarczej, mordując polskie elity i deportując do Gułagu.

Zdjęcie potajemnie przez członka Podziemia. Wyładunek grupy polskiej inteligencji z opaskami na oczach w trakcie przygotowań do ich masowej egzekucji w Palmirach przez hitlerowców, 1940 r.

Przesiedlenia wgłąb ZSRR w ciągu 15 mies. sowieckiej okupacji objęły setki tys. do 1,5 mln obywateli II RP, w tym “bieżeńcy” spod okupacji hitlerowskiej, jak ich nazwali NKWDowcy współpracujący z Gestapo w likwidacji polskich elit i patriotów. Po ataku III Rzeszy na ZSZRR w kresowych więzieniach oraz na szlakach ewakuacyjnych NKWD zamordowało 20 do 30 tys. więźniów. Armii Czerwona wzięła do niewoli w 1939 r. ok. 240 tys. polskich wojsk, z czego 125 tys. przekazano NKWD do obozów pracy i koncentracyjnych. W ZSRR zaginęło ok. 100 tysięcy polskich jeńców, a ich los nie jest znany. Gestapo i NKWD wspólnie na mocy tajnej umowy likwidowali polskich patriotów, inteligencję i ruch oporu.

Rzadko który naród doświadczył uścisku sowiecko-hitlerowskiego. Przykład Jedwabnego (niedaleko linii Ribbentrop-Mołotow, populacja ok. 3000) ilustruje terror obu najeźdźców (Załącznik 1). Który okupant bardziej zniszczył Jedwabne z ludnością? Tylko nie doliczać 1600 Żydów jedwabieńskich “antysemickim” Polakom, Panie Putin!

ZSRR okupowało ok. 70% zasobów petrochemicznych II RP. Ribbentrop sugerował, by sowieci przeznaczyli naftę Drohobycza i Borysławia, na potrzeby III Rzeszy. Stalin nie zgodził się, lecz obiecał Niemcom równoważne dostawy ropy, może nawet wyższe, w zamian za węgiel i rury stalowe. 

Wymiana handlowa między okupantami odbywała się liniami kolejowymi b. II RP przez Brześć Litewski, ze zmianą osi kolejowych między sowieckim i zachodnim rozstawem kół, Ok. daty umowy handlowej z 11.2.1940 r. Niemcy nie miały szans bez importu surowców wypełnić cele samowystarczalności na 1940 r. Tajne zapisy tej umowy obligowały ZSRR do zakupów dla III Rzeszy metali i in. towarów u stron trzecich.

Wg Putina, Stalin stanął moralnie nad przywódcami zachodnimi, gdyż  do czasu paktu Mołotow – Ribbentrop, ostatniej z kolei umowy o nieagresji, nie splamił się bezpośrednimi kontaktami z Hitlerem, a przywódcy Francji i Wielkiej Brytanii spotykali się z nim i podpisywali umowy. Czy trzeba się bezpośrednio spotkać, żeby poprzeć? Stalin podziwiał Hitlera, zwłaszcza manewrowanie celem usunięcia rywali wewnątrz NSDAP.

Putin zdawkowo przyznaje istnienie tajnego układu III Rzesza – ZSRR o zagładzie polskich patriotów i elit. Takich układów przywódcy zachodni nie mieli z Hitlerem. Putin przemilcza wzajemną pomoc finansowo-gospodarczą; III Rzesza kontynuowała niemiecki import surowców z Rosji od schyłku XIX w. Obaj agresorzy wykorzystali stary szablon na nową wojnę. Towarzyszące paktowi Mołotow – Ribbentrop umowy handlowe przesądziły o powodzeniu III Rzeszy przez parę pierwszych lat wojny i inwazji na ZSRR.

Umowa gospodarcza kilka dni przed przed zawarciem paktu była wstępem do poprawy stosunków między obu agresorami. Niemcy dyskutowali uprzednią wzajemną wrogość i obecne wspólne stanowisko: jest wspólny element ideologii Niemiec, Italii i Związku Radzieckiego — opozycja demokracjom kapitalizmu […] ani my ani Italia nie mamy nic wspólnego z kapitalistycznym Zachodem […] wydaje się nam dość nienaturalnym, że państwo socjalistyczne stałoby po stronie zachodnich demokracji. Wyjaśnili sowietom, że niemiecka wrogość bolszewizmowi ustała ze zmianami w Kominternie i sowiecką rezygnacją ze światowej rewolucji. Reprezentant ZSRR ocenił to stanowisko jako niezmiernie ważne. 

 

“Fakt dokonany” — Stalin i von Ribbentrop na okładce “Newsweeka” z 9.10.1939 r.

Stalin uważał umowę gospodarczą za ważniejszą od paktu Mołotow – Ribbentrop. Przy podpisywaniu paktu, Ribbentrop ciepło rozmawiał ze Stalinem, wymienili toasty i omawiali uprzednią wzajemną wrogość. Uznali W. Brytanię za notoryczną przeszkodę w relacjach ZSRR – Niemcy, a pakt przeciw Kominternowi za skierowany nie przeciw ZSRR, tylko zach. demokracjom, wystraszając zasadniczo City of London i angielskich sklepikarzy.

 

Mołotow (z lewej) w Berlinie 14.11.1940 r. Pakt Hitlera ze Stalinem o nieagresji pozostał w mocy do inwazji hitelrowskiej na ZSRR 22.6.1941 r.

 

Mołotow pisał w Prawdzie, że umowa gospodarcza z 19. sierpnia była lepsza niż wszystkie wcześniejsze traktaty […] nigdy nie udało się nam osiągnąć tak korzystnego porozumienia gospodarczego z W. Brytanią, Francją czy jakimkolwiek innym krajem. 

Nie będzie Putin, sukcesor ludobójczego reżimu Stalina, “wykładać” historii. Nie będzie dyktować, które reżimy piętnować i karać za zbrodnie przeciw ludzkości, a które nie. Sukcesor ZSRR ma interes w tuszowaniu zbrodni. Za każdy milion uśmierconych obywateli II RP należy się nam odszkodowanie w wys. kilku bilionów euro, Panie Putin. Do tego cierpienie, szkody materialne, zniewolenie w komunizmie i opóźnienie w rozwoju. Powtórzę się poniżej na tenże temat, tak jak Pan namolnie wciska, że Polska rozebrała Czechosłowację z Hitlerem i doprowadziła do II wś.

 

Udział II RP w “rozbiorze” Czechosłowacji, a ZSRR, Kominternu i Czech — przeciw II RP w wojnie z bolszewią

Putin: Tak, mówią o tajnych protokołach, o rozbiorze Polski. Polska sama wzięła udział w rozbiorze Czechosłowacji. Weszła do dwóch powiatów – cieszyńskiego i jeszcze jednego. I po prostu je zajęła. I tyle. Wystosowała tak naprawdę ultimatum. Stworzyli zgrupowanie wojsk z myślą o tej agresji. Nie przydało się ono, bo Czechosłowacja po prostu poddała się naciskom i oddała swoje terytorium. Ale oni zrobili to samo. I właśnie, wojska radzieckie faktycznie, w zgodzie z tajnymi protokołami, wkroczyły do Polski.

Jakież to tajne protokoły usprawiedliwiają najazd poprzednika Federacji Rosyjskiej na Polskę? II RP odebrała Czechom swoje — uwaga — 900 km2 (jak Rosja Krym) własnymi siłami, uwiązanymi przedtem w wojnie z bolszewią, kiedy to Czesi zabrali polskie Zaolzie. Bez przelewu krwi, bez jeńców na Zbrodnię Katyńską, bez zsyłek do Gułagu, bez wysiedleń i egzekucji.Nie tak, jak ZSRR wzięło Kresy 16 dni po ataku Hitlera na Polskę.

Październik 1938, większość polska Zaolzia wita armię II RP

 

 

 

 

Polska orkiestra z okazji dołączenia Zaolzia do II RP: “600 lat czekaliśmy na Ciebie” Karwina październik 1938

Austriacki spis w 1910 r. ustalił, że na Zaolziu mieszkali głównie Polacy (123 tys.), z mniejszościami czeską (32 tys.) i niemiecką (22 tys.). Poza Zaolziem, w czeskojęzycznej części Śląska Cieszyńskiego żyło 35 tys. Polaków. Wg porozumienia (5.11.1918) rad narodowych polskiej i czeskiej pod tymczasową kontrolą polskiej administracji, a na Konferencji w Spa w 1920 r. po arbitralnym podziale regionu między Polskę i Czechosłowacką Republikę (CSR), mocarstwa zach. przyznały Zaolzie CSR.

W 1920 r. czeski MSZ wykorzystał fakt sowieckiej ofensywy na Warszawę i  przeforsował na konferencji w Spa, by o podziale Śląska Cieszyńskiego mocarstwa zadecydowały bez plebiscytu. Premier II RP zgodził się, licząc na pomoc mocarstw wobec bolszewickiej inwazji. Zachód już wcześniej bardziej popierał Czechów niż II RP i decyzja o podziale Śląska Cieszyńskiego (28.7.1920) była korzystna dla CSR. Wobec sytuacji na froncie bolszewickim, rząd II RP decyzję tę przyjął. Żadna ze stron konfliktu nie była w pełni zadowolona z decyzji podziału Śląska Cieszyńskiego. Po stronie czeskiej pozostało kilkaset tys. Polaków, a Czesi liczyli na plebiscytowe przyznanie całego regionu. Mimo zobowiązania Czechów w Spa, nie przepuścili oni transportów dla wojska polskiego aż do Bitwy Warszawskiej.

Nowe władze wprowadziły antypolonizm względem polskiej większości Zaolzia: fałszowanie spisu powszechnego, likwidacja odrębności administracyjnej,  włączenie Zaolzia w 1928 r. do kraju morawsko-czeskiego, blokowanie Polakom dostępu do władz samorządowych i likwidacja szkół polskich. W 1930 r. liczba uczniów w polskich szkołach spadła o połowę, a w powiatach zmniejszył się odsetek Polaków.

Rosnący ekspansjonizm Niemiec. Na końcu kolejki W. Brytania z koszykiem “Imperium brytyjskie” rozmawia z Francja: “Czemu mamy zabierać stanowisko o kimś wypychającym kogoś drugiego, kiedy to tak daleko od nas…”  Pozostali w kolejce: zach. Europa, Wschód, Kaukaz, Czechy, Austria.

W 1938 r. II RP zajęła obszar 906 km2 z populacją 258 tys., nieco większy niż 805 km2 z 1918 r. Po zakończeniu konferencji monachijskiej (30.9.1938) i uznaniu przez Czechosłowację cesji terytorialnych na rzecz IIi Rzeszy (gwarantowanych przez Francję, Niemcy, W. Brytanię i Włochy), Polska zażądała korekty granicy Zaolzia na zasadzie etnicznej. Po zgodzie rządu CSR, II RP przejęła (2.10.1938) okupowane w 1919 r. i przejęty bez plebiscytu przez CSR obszar zorganizowany przez władze praskie w powiat Czeski Cieszyn (b. Bezirk Teschen oraz części Bezirk Freistadt i Bezirk Friedek).

Wykorzystując trudną sytuację polityczną II RP w l. 1919–1920, CSR zajęła zbrojnie Zaolzie. Na apel Kominternu, czescy kolejarze zatrzymali (12.5.1920) francuskie transporty broni, a 6 lipca ogłosili strajk generalny na linii kolejowej Bogumin–Koszyce. Strajki poparł rząd CSR, ogłaszając (9.8.1920) ścisłą neutralność w wojnie polsko-sowieckiej. Licząc na upadek II RP, korzystne stosunki z Rosją sowiecką oraz utrzymanie zaanektowanego Zaolzia, 11 sierpnia władze CSR zablokowały tranzyt materiałów wojennych z Zachodu. CSR nieprzepuściła 30 tys. wojsk kawalerii z Węgier i próbowała zatrzymać francusko-brytyjską misję.

Rząd III Rzeszy przyjął 25 lipca podobne stanowisko. W sierpniu 1920 dokerzy niemieccy w Wolnym Mieście Gdańsku, jedynym wtedy oknem II RP na świat, odmówili rozładunku statków z pomocą dla Polski. Port zmilitaryzowano na rozkaz dowódcy wojsk Ententy w Gdańsku, a żołnierze brytyjscy, stacjonujący w Gdańsku uczestniczyli w rozładunku. W Armii Czerwonej na froncie zachodnim utworzono z niemieckich robotników ochotniczą brygadę strzelców. Rząd niemiecki udzielił pomocy militarnej Armii Czerwonej, sprzedając bolszewikom broń, amunicję, sprzęt wojskowy i dostarczając ochotników.

Z III Rzeszy wypłynęły okręty z bronią lekką, amunicją, wyposażeniem dla piechoty i kawalerii i częściami samolotów. Firma berlińska sprzedała Rosji 30 aeroplanów. W części sprzedaży militarnej Rosji bolszewickiej pośredniczyła Litwa oraz kupcy rosyjscy i żydowscy. W III Rzeszy organizowano armię z 300 tys. jeńców rosyjskich i oddziały stopniowo transportowano do ZSRR przez CSR. Oddziały sowieckie formowane w Prusach Wsch. przesyłano przez Litwę i Łotwę.

Plakat „Spartakusowiec w pracy”

 

Z wkroczeniem bolszewików w końcu lipca 1920 r.  na ziemie rdzennie polskie, wojska III Rzesza przygotowywała się wkroczyć do Wielkopolski, na Śląsk i Pomorze Gdańskie. Część niemieckiej opinii publicznej myślała, że wojska niemieckie wspólnie z Armią Czerwoną ruszą na Francję. Po stronie bolszewików walczyły całe oddziały niemieckie. W ataku Armii Czerwonej na Sierpc uczestniczył oddział kawalerii niemieckiej, liczący około 1 tys. szabel, wyposażony w karabiny maszynowe, działa polowe i tabory. Wojsko Polskie broniące Sierpca zetknęło się z ok. 2400 żołnierzami piechoty w niemieckich mundurach. Wg wywiadu wojskowego II RP, w sierpniu 1920 r. w Armii Czerwonej przeciwko Polakom walczyło 20 tys. żołnierzy niemieckich i 80 tys. spartakusowców.

Z inicjatywy MSZ III Rzeszy, w lipcu 1920 r. wysłannicy Trockiego i Lenina podjęli  rokowania w Berlinie, zapewniając władze niemieckie, że Armia Czerwona nie przekroczy granicy niemieckiej z 1914 r. po rozgromieniu Wojska Polskiego; 2 sierpnia uzgodniono przydzielenie reprezentanta III Rzeszy do radzieckiej IV Armii, by monitorował posuwanie się bolszewików w głąb Polski. 13 sierpnia sowiecki dowódca IV Armii przekazał Reichswerze Działdowo, zdobyte przez kawalerię Gaja-Chana, a dzień później „Prawda” zapowiedziała zwrot III Rzeszy ziem utraconych w wyniku I wś. Generał niemiecki Erich Ludendorff zaproponował aliantom wystawienie armii przeciw bolszewikom, w zamian za zwrócenie Niemcom  Wielkopolski i Pomorza.

 

II RP “współ-prowokowała” wybuch II wś.

Wg Putina, prędzej dyktat monachijski niż pakt Stalin – Hitler rozpoczął II wś. aneksją części, a potem zajęciem pozostałego obszaru CSR. Hitler otrzymał w Monachium zgodę na aneksję niemal 40% powierzchni Czech, Moraw i Śląska, tj. prawie 29 tys. km2 zamieszkanych przez 2,82 mln Niemców i 727 tys. Czechów. Na terenie CSR pozostało 360 tys. Niemców.

Dla porównania, polskie roszczenie 900 km2 Zaolzia spowodowało zwłokę w decyzji mocarstw zach. Zachód potępił polskie ultimatum wobec CSR, negatywnie wpływając na reputację Polski. Odzyskanie przez Polskę Zaolzia nagminnie wpisuje się od tamtego czasu w roszczeniową politykę III Rzeszy, co pokutuje w wykładzie Putina. Tymczasem wynikło ono z cesji terytorialnych wobec Niemiec, przyjętych przez rząd CSR i zaakceptowanych przez mocarstwa, które zatwierdziły Hitlerowi aneksje na podst. plebiscytu, z początku odmawiając tegoż II RP. Putin wymanipulował tę kwestię, robiąc z Polski potwora kalibru III Rzeczy..

 

 

Selektywne traktowanie powstających po I wś. państw pod egidą Francji i W. Brytanii świadczyłby o sterowaniu procesem przez banksterię. To ona konsekwentnie realizuje swój plan NWO od paruset lat. W tym planie państwa narodowe powstały po I wś. w następstwie burzenia monarchii i imperiów, konkurencji rządzenia światem. Obecnie zachodzi etap przejściowy do NWO: erozja państw narodowych wewnątrz unii kontynentalnych.

Austro-Węgry, grupy etniczne 1910 r. Mapa ilustruje bezsens tworzenia na siłę państw narodowych z melanżu grup etnicznych i religijnych — ingerencji w tradycyjne procesy współżycia odmiennych grup. W imię ich tworzenia z banksterskiego planu ku NWO, dwie wojny światowe doprowadziły do wymuszonych granic, pociągając za sobą dziesiątki mln ofiar śmiertelnych i zniszczeń wojennych, wycenianych na setki bilionów dzisiejszcyh euro, oraz wysiedleń i przesiedleń milionów Europejczyków, na bezprecedensową skalę i kompresję w czasie. Po to tylko, aby na naszych oczach odnaradawiać te państwa w ramach UE, z przymusowym domieszaniem milionami nachodźców, też z planu NWO  

Układ monachijski przewidywał zwołanie konferencji ws. sporu II RP – CSR o Zaolzie, oraz przynależności Wolnego Miasta Gdańska, lecz nie doszła do skutku. Polska wykorzystała sytuację polityczną CSR: w dniu podpisania układu monachijskiego  zażądała od CSR pokojowego przekazania Zaolzia i weszło ono w skład II RP 2.10.1938 r.

Dyktat monachijski dał III Rzeszy graniczne tereny Czech. Hitler najechał póżniej na pozostałe tereny Czech, Moraw i Słowacji i już następnego dnia (16.3.1939) utworzył Protektorat Czech i Moraw, zyskując wykwalifikowaną siłę roboczą, przemysł ciężki, uzbrojenie armii czechosłowackiej i rezerwy złota, w tym trzymane w Banku Anglii — o ironio. Z 227 t złota znalezionego po wojnie w kopalniach soli, tylko 18,4 t powróciły do Czechosłowacji w 1982 r. W Reichstagu, Hitler wyraził znaczenie okupacji CSR dla wzmocnienia militarnego. III Rzesza zyskała 2175 sztuk artylerii polowej, 469 czołgów, 500 dział p-lot, 43 tys. karabinów maszynowych, milion strzelb, 114 tys. pistoletów, ok. miliarda sztuk amunicji i 3 mln sztuk amunicji p-lot — dość na uzbrojenie połowy Wehrmachtu.

Broń CSR pomogła III Rzeszy pokonać II RP i Francję, która — o ironio — nagliła CSR do poddania się Niemcom w 1938 r. O ironio, zasoby naturalne i siła robocza, ani ciężki przemysł Zaolzia, choć niewielkie wzgl. czechosłowackich, to nie przeszły w posiadanie Hitlera, aż napadł na Polskę, co umożliwił Stalin, przywódca poprzednika prawnego Federacji Rosyjskiej.

Aneksja CSR dała też Hitlerowi wiarę, że Alianci nie odważyliby się zaryzykować wojną o Polskę. Oceny lekcji z Monachium przez historyków wahają się od potępienia za przyzwolenie wzrostu III Rzeszy w zbyt wielką siłę, po opinię, że Niemcy były wystarczające silne, by wygrać wojnę, a odwleczenie w czasie najlepiej służyło interesom Zachodu. Z rozdziału o umowie gospodarczej Stalin – Hitler wynika, że III Rzesza nie mogłaby najechać na ZSRR, gdyby nie zaopatrzenie w surowce z ZSRR przez prawie 2 lata. Zatem równie spekulatywnie i nieracjonalnie można twierdzić, że to poprzednik prawny Federacji Rosyjskiej, ZSRR doprowadziło do wybuchu II wś.

Definitywne twierdzenia Putina są subiektywne. Nie mają konsensu naukowego, ani nie uwzględniają możliwości historycznych, przemilczanych przez główny nurt. Bez wzgl. na to, które państwo lub państwa wywołałyby II wś., to jej genezy należy szukać w banksterskim planie NWO z XVIII w., o czym niżej. Zejdę jednak na poziom argumentu naukowego Pana Putina i jego “dowodów” na winę II RP w rozpętaniu II wś. porównując z dokumentami polskiej dyplomacji w Załączniku 2.

Ambasador II RP powiadomił (22.5.1938) MSZ Francji, że Polska nie zareagowałaby, gdyby Francja wystąpiła w obronie CSR, ale przeciwstawiłaby się  próbom sowieckiej obrony CSR przed Niemcami. Oczywiste, że II RP realizowała własny, a nie sowiecki ani francuski realpolitik, żeby zabezpieczyć się przed III Rzeszą i ZSRR. Niemniej jednak rząd II RP wielokrotnie (do sierpnia 1938) dał znać, że gotów byłby walczyć z Niemcami, jeśli Francja zechciałaby pomóc CSR.

Ws. odzyskania Zaolzia. dyplomata II RP Józef Beck powiadomił ambasdora Juliusza Łukasiewicza we Francji, że rząd CSR potraktowałby żądania równych praw dla mniejszości polskiej na równi z in. mniejszościami. Łukasiewicz potwierdził przychylność rządu CRS w tej sprawie oraz zainteresowanie wypracowaniem sojuszu II RP – CRS.

Beck oświadczył (21.9.1938) ambasadorowi Francji w Warszawie, że polski rząd będzie domagać się od rządów CRS, W. Brytanii i Francji ścisłego wykonania klauzuli najwyższego uprzywilejowania, przyznanej mniejszości polskiej. Symetrii traktowania żądał potem Beck dla autonomii mniejszości polskiej w obliczu ustępstw Anglii i Francji dla autonomii Niemców sudeckich wewnątrz CRS i podobnie żądał plebiscytu dla ziem zamieszkałych przez mniejszość polską. Na koniec, gdy wreszcie teraz Anglia i Francja godzą się na bezpośrednią cesję terytorialną, będziemy domagali się jednoczesnego zastosowania jej do Śląska Cieszyńskiego.

O jakim rozbiorze CSR mówi Putin? Porządkowano granice państw powstających po Traktacie Wersalskim. Polska mniejszość Zaolzia nie doczekala się sprawiedliwego traktowania, m.in. wskutek sowieckiej inwazji, więc rząd II RP nalegał na sprawiedliwość przy okazji regulowania sytuacji Niemców sudeckich, na zasadzie równości standardów dla grup etnicznych. A Pan Putin co zrobiłby, gdyby chodziło o rosyjską grupę etniczną? Insynuacja udziału II RP w rozbiorze CSR i współudziału w rozpoczęciu II wś. jest nieuczciwą próbą zrzucenia odpowiedzialności za kształtowanie świata na ofiarę polityki mocarstw okresu II wś.

Polską Racją Stanu, doświadczoną najazdem bolszewickim i Bitwą Warszawską 1920 r. było wtedy strzec się przed inwazją ZSRR ze wschodu i III Rzeszy z zachodu, pilnując interesów przy granicach z in. sąsiadami. Historyk Jerzy Łojek ma rację, że w 1938 r. Hitler nie odważyłby się zaatakować Polski i CSR jednocześnie, a III Rzesza była na to za słaba bez paktu z ZSRR i umowy handlowej. Wspólny atak wyprzedzający miał szansę powodzenia. Ale CSR miało układ ze Stalinem i obaj przywódcy chcieli osłabić II RP. Uznając te uwarunkowania, Łojek wskazuje na obopólne trudności w zbliżeniu II RP – CSR wskutek wabieniu Stalina przez Benesza perspektywą wkroczenia do Polski Armii Czerwonej. Nie była zatem CSR taką ofiarą, jaką sugeruje Putin w stosunkach z Polską, co rzuca negatywne światło na sukcesora ZSRR. I znów o wybielenie roli sowietów w II wś. chodzi.

 

ZSRR a układ monachijski

ZSRR chciało wziąć udział w konferencji w Monachium. Zaoferowało Francji i CRS pomoc wojskową. Francja odmówiła.  Nie wiadomo, czy oferta była szczera. Armia Czerwona była wtedy w stanie częściowej mobilizacji, być może w zw. z ogólnym zagrożeniem wojną. Bez wspólnej granicy, ZSRR niewiele mogło pomóc CSR.

Stalin w 1894 r.

 

 

 

 

 

Chińska Republika Ludowa 1949

 

Od prawej: Stalin, Roosevelt i Churchill, Jałta 1945

 

Narracja historyczna bloku sowieckiego rysowała układ monachijski jako spisek zachodnich demokracji z hitlerowcami. Tezę taką ZSRR stosowało w propagandzie zimnej wojny, by wyrazić opozycję Zachodowi. Z sowieckiego punktu widzenia, demokracje Zachodu dowiodły w Monachium, że poszłyby nawet na współpracę z Hitlerem, żeby tylko politycznie odizolować ZSRR.  Stalin czuł się tym odgraniczony od mocarstw Europy, nie widząc możliwości dalszej współpracy z nimi. Toteż przestawił swą politykę zagraniczną i zabiegał nawet o zbliżenie z Niemcami. Damit gehört das Münchner Abkommen zur Vorgeschichte des deutsch-sowjetischen Nichtangriffspaktes.^[24]

 

Putin: Terytorium Polski zajęły wojska niemieckie, po ich wycofaniu weszły radzieckie

Putin: Chcę zwrócić Państwa uwagę na następującą okoliczność: wojska faktycznie wkroczyły, ale zrobiły to po tym, jak rząd polski stracił kontrolę nad swoimi siłami zbrojnymi i nad sytuacją w Polsce, po tym, jak znalazł się już gdzieś w okolicach granicy polsko-rumuńskiej. Nie było już nawet z kim prowadzić rozmów. Zdajecie sobie z tego sprawę? Więcej. Mówimy tyle o bohaterskich obrońcach twierdzy brzeskiej. Siły faszystowskich Niemiec zajęły Brześć Litewski, a potem po prostu go opuściły i dopiero wtedy weszła tam Armia Czerwona. Czy w ogóle o tym wiecie, czy nie słyszeliście? – chciałbym zapytać tych, którzy przyjmują takie rezolucje w Parlamencie Europejskim. A zatem żołnierze Armii Czerwonej nie zajmowali terytorium Polski. Zajęły je wojska niemieckie, potem się wycofały, i dopiero wtedy weszły radzieckie. Czy coś wam to mówi? Chcę wam to koniecznie uświadomić. A propos, jutro mamy spotkanie w ramach Wspólnoty Niepodległych Państw i chciałbym zapoznać naszych kolegów z WNP z pewnymi dokumentami z naszych archiwów.

Defilada przed Heinzem Guderianem i Siemionem Kriwoszeinem w Brześciu nad Bugiem (22.9.1939)

 

Wg Putina, sowiecka armia nie najechała na teren II RP, gdyż “weszła” tam po opuszczeniu przez (najeźdźcze) siły III Rzeszy.  Fotka po prawej “zapewne” pokazuje “wycofywanie się” hitlerowców z Brześcia nad Bugiem pod okiem inspektorów sił pokojowych ZSRR 🙂

Logiczno-prawna gimnastyka niczym spacerki Wehrmachtu po Polsce. Wojska ZSRR “weszły”, żeby chronić Polaków przed ich własnym rządem. “Gdzieś w okolicy”, czyli jeszcze w Polsce i dlatego żydosowieci “zaopiekowali się” polskim wojskiem? “Nie było z kim rozmawiać”, bo sobie wcześniej pogadali żydosowieci z syjo-hitlerowcami. A czemu nie poczekać na uformowanie rządu RP w Londynie, albo z miejscowymi pogadać jak w Donbasie, asystować w utworzeniu enklaw obywateli polskich? Chyba jacyś rabini dobierali materiał Putinowi 🙂

Panie Putin, wasi prawni poprzednicy najechali na ziemie II RP, legalnego państwa legalnego Suwerena — obywateli II RP. Żołnierze II RP nie zajmowali Zaolzia, bo Czesi się wpierw “wycofali”, po prostu tam nie mieszkali i wojsko polskie weszło na terytorium polskie, a nie jak sowieckie — na cudze. Pan sobie koniecznie to uświadomi, zanim komu wejdzie nieproszony…

 

Plakat propagandowy ZSRR. Żołnierz Armii Czerwonej powstrzymuje czającego się w cieniu polskiego żołnierza

 

Polscy żołnierze, jeńcy wojenni konwojowani przez Armię Czerwoną do kolejowych punktów załadunku za granicą polsko-sowiecką. Żydosowieccy sprawcy Zbrodni Katyńskiej i ich następcy zwalali zbrodnię na III Rzeszę.

 

Putin odnosi się do narodów b. ZSRR milcząc o banksterii

Putin przemówił do przedstawicieli Wspólnoty Niepodległych Państw, wskazując na ignorantów, którzy uchwalili rezolucję UE niesłuszną wg niego, bo obciążającą ZSRR obok III Rzeszy, zamiast napiętnować Polskę i inne państwa:

Putin: Trochę mnie zadziwiła, a nawet oburzyła niedawna rezolucja Parlamentu Europejskiego z 19 września 2019 roku, zatytułowana ‘o znaczeniu europejskiej pamięci historycznej dla przyszłości Europy’. Wszyscy razem staraliśmy się dbać o historię, o jej wierność faktom, przejrzystość i obiektywizm. Chcę jeszcze raz podkreślić, że dotyczy to nas wszystkich, bo wszyscy jesteśmy w oczywisty sposób spadkobiercami dawnego Związku Radzieckiego. Kiedy mówią o ZSRR, mówią o nas – zagaił rosyjski przywódca, jednoznacznie dając do zrozumienia, że problem nie jest tylko rosyjski. Następnie omówił treść rezolucji, zauważając, że europejscy posłowie żądają od Rosji, by zaprzestała działań mających na celu zniekształcanie faktów historycznych, propagowanie tezy, że prawdziwymi prowokatorami wojny była Polska, kraje bałtyckie i Zachód. Wydaje mi się, że nigdy niczego takiego nie mówiliśmy na temat wymienionych krajów.

Jakie ma Putin dowody na zarzut: prawdziwymi prowokatorami wojny była Polska, kraje bałtyckie i Zachód? Putin odnosi się przy tym do Rosjan i do narodów Wspólnoty Niepodległych Państw. Wygląda to na montowanie wspólnego frontu przeciw UE — czyżby dla obrony przed ewentualnymi roszczeniami narodów pokrzywdzonych agresją ZSRR?

Polacy nie poczuwamy się spadkobiercą ZSRR, ani III Rzeszy, a jednak grożą nam uroszczenia na sumę 1 biliona zł za nasze rzekome zbrodnie na ż/Żydach.

Panie Putin, czemu potomek Rosjan czy in. narodów w WNP, skrzywdzonych przez żydosowietów miałby odpowiadać za ich zbrodnie? Pociągnijcie do odpowiedzialności partnjora Netanhajahu’a ze strefy okupacji Palestyny (gdzie czci się Wojnę Ojczyźnianą jak w Rosji), wraz z Wall Street i City of London. Wszak płyną z ust Waszych piękne hasła: wierność faktom, przejrzystość i obiektywizm.

Piskorski: Następnie Putin wyliczył kolejne deklaracje o nieagresji zawarte przez różne kraje europejskie z III Rzeszą, w tym traktat polsko-niemiecki z 1934 roku, określając go mianem „tzw. paktu Piłsudski – Hitler”.

Piskorski: Przyczyn wybuchu II wojny światowej prezydent Rosji, nie bez racji, dopatruje się jednak jeszcze w Traktacie Wersalskim kończącym I wojnę światową. Stwierdza dalej:

Putin: W związku z tym wszystkim proszę was o kilka minut, bym mógł odnieść się do źródeł, do praprzyczyny, która jest – według mnie – niezwykle ważna, do rezultatów I wojny światowej, do warunków, na jakich został zawarty w 1919 roku tzw. pokój wersalski. Traktat Wersalski. Dla Niemiec ten traktat stał się symbolem głębokiej niesprawiedliwości i narodowego poniżenia. W istocie doszło do ograbienia Niemiec. Jako ciekawostkę przytoczę kilka, bardzo interesujących liczb. Niemcy zostały zobowiązane do wypłacenia pastwom Ententy – a Rosja opuściła grono zwycięzców i nie miała żadnego udziału w Traktacie Wersalskim – astronomicznej w tamtych czasach kwoty 269 miliardów złotych marek, co równało się mniej więcej 100 tys. ton złota. Dla uzmysłowienia sobie tej kwoty powiem tylko, że zapasy tego kruszcu na październik 2019 roku wyniosły dla Stanów Zjednoczonych 8130 ton, Niemiec – 3370 ton, Rosji – 2250 ton. A Niemcy miały wówczas wypłacić 100 tys. ton. Według obecnej ceny złota, która wynosi 1464 dolary za uncję, dałoby to kwotę 4,7 tryliona dolarów. PKB Niemiec wyrażone w wartościach za 2018 rok wyniósł, jeśli wierzyć danym, które otrzymałem, zaledwie 4 tryliony dolarów. Ostatnia transza reparacji została wypłacona przez Niemcy stosunkowo niedawno; jeszcze 3 października 2010 roku przekazano 70 mln euro. Niemcy płaciły reparacje za I wojnę światową jeszcze w dniu 20-lecia zjednoczenia dwóch państw niemieckich. Sądzę – i wielu się ze mną zgodzi, w tym uczeni – że to właśnie tzw. duch Wersalu stworzył podglebie dla rozwoju radykalnych i rewanżystowskich nurtów.

Traktat Wersalski eroduje z wymogów reparacji od Niemiec za I wś. w preparacje do II wś.

 

Czemu nie cofnąć się przed Traktat Wersalski? Wojny światowe i rewolucje planowali Rotszyldowie już pod koniec XVIII w. Proponuję cofnąć się do założenia banku pod czerwonym szyldem w Bawarii. Historykowi Putinowi nie dostarczono materiałów…

Bankier Mayer Amszel Rotszyld rzekomo chciał (1770 r.) [37]  unowocześnić kult Lucyfera (iluminati, “Oświeceni”) ku dominacji nad światem i narzucić go “pozostałości po ludzkości” po zaaranżowaniu kataklizmu. [38] Przedstawił (1773 r.) plan “skłonienia Gojów do wzajemnego wyniszczenia się tak, że zostanie tylko proletariat, garstka milionerów oddanych naszej sprawie i wystarczająca liczba policjantów i żołnierzy do ochrony naszych interesów. Nazwijmy to Nowym Porządkiem. Powołajmy wtedy Dyktatora”. [39] W realizacji szatańskiego planu rzekomo zinfiltrowano masonów pod pozorem “pokoju na ziemi” ,  który miał zniszczyć wszystkie istniejące rządy i religie  poprzez “podział mas na przeciwstawne obozy, w coraz większej liczbie”; ludzie “walczyliby i osłabiali się, stopniowo niszczyli rządy i instytucje religijne”. [40] Domniemany plan wymienił narzędzia: masonerię, terror, media, demoralizację i manipulacje gospodarczo-polityczne.

Książka Carra, źródło domniemanego planu NWO, z kolei nie podaje źródła. Jednak inni autorzy  wnioskują podobnie: Bjerknes o judeocentrycznej przyczynie głównych wstrząsów, Sutton o wsparciu hitlerowców i bolszewików przez żydowskich bankierów, David Irving o manipulacjach przez żydowskich bankierów Churchillem, by grał w II wojnie światowej wg planu, [40a] Makow o iluminatach, [40b] czy Pinay o masonerii. [40c] G.E. Griffin i Mullins odnotowują siły rotszyldowskie w historii USA; do tego Des Griffin ujawnia władzę bankierskiej enklawy City of London nad polityką brytyjską. Tak więc jest prawdopodobne, że iluminaci stali się narzędziem Rotszyldów w tworzeniu Jednego Rządu Światowego i to właśnie oni podżegają do największych wojen i rewolucji od tego czasu. Wykład (1969) [40d] też zgadza się z domniemanym planem. Co najmniej od 1990 r. przemowy niektórych osobistości i elitarne konferencje otwarcie wymieniają NWO. [40e] Geostrateg USA, Robert Strausz-Hupe wytyczył drogę do NWO po II wojnie światowej. [40f]

Liczne wydarzenia wskazują na stopniową realizację planu NWO: denacjonalizacja w UE i plany następnych unii kontynentalnych, “wojna z terrorem” przeciw światu arabskiemu i wolnościom obywatelskim na Zachodzie; “kryzysy” finansowe i gospodarcze, “pandemia” AH1N1 w 2009 r.; zatuszowanie katastrofy atomowej Fukuszima (większej niż Czarnobyl). Powstaje Rząd Światowy, a stoi za tym władcza tajna grupa, rozporządzając mediami, polityką, religiami, finansami i instytucjami takimi jak ONZ, Światowa Organizacja Zdrowia, Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej, trybunały sprawiedliwości i organizacje pozarządowe.

Od czasu redakcji powyższego tekstu doszły ludobójcze technologie szczepień obowiązkowych oraz 5G dla całej Planety i w Kosmosie. Putin zaaprobował 5G i Sztuczną Inteligencję, nieodzowne dla NWO, wbrew sprzeciwowi na całym świecie, w tym naród rosyjski. Kto zatem poprowadzi naród rosyjski w Wojnie Ojczyźnianej 2.0 przeciw banksterskiemu panowaniu, Panie Putin?

Pakt z Merkel? Litość dla Niemiec ograbionych na reparacje

4,7 biliona $ (błąd w tłumaczeniu) to bagatela. Długi państw Zachodu wobec banksterii wynoszą obecnie taką proporcję PKB. Do tego reoparacje niemieckie rozłożono rozłożone na okres dziesiątek lat. Przekrętny “ratunek” na “kryzys” banksterii (ang. bail-out)  w 2008 r. zdarł z Zachodu dziesiątki bilionów $ z dnia na dzień w lichwiarskich pożyczkach od tejże banksterii.

W dzisiejszej walucie, straty ludzkie i materialne Polski w wyniku II wś. wynoszą — podobnie — dziesiątki bln euro, wciąż niezapłacone przez sukcesorów żydosowietów i syjo-hitlerowców. Tylko za każdy milion zabitych należy się nam kilka bln euro. Pan Putin litował się, upomniał? Będzie łaskaw sprawdzić u kolegów w archiwach, czy po to sowieci zawłaszczyli polskie straty na ziemiach wchłoniętych przez ZSRR i odpowiednio zainkasowali odszkodowania od sukcesora III Rzeszy.

Antysemicki plakat w Jugosławii okupowanej przez Hitlera, na Wielką Wystawę Antymasońską 

 

Czy aby nie dlatego macha “historyk” Putin rękoma, odwracając uwagę światową od bankstersko-masońskiego sedna II wś.?

Czemu Pan Putin się lituje nad Niemcami, którzy dali się wrobić banksterii w dwie wojny światowe? Asekuracja sukcesora ZSRR przed odpowiedzialnością? Ostatnia transza Niemiec pokryła zaledwie kilkanaście straconych istnień ludzkich. Więc niech bulą sukcerzorzy żydobanksterii, syjo-hitlerowców i żydosowietów za swe zbrodnie przeciw Ludzkości.

Zresztą kto wie, czy banksteria nie wyśrubowała reparacji, aby mieć Niemcy pod kontrolą na kolejną wojnę. Takich dokumentów nawet dla Pana Putina nie ma.

Toteż absolutnie nie zgodzę się z Putinem co do “ducha Wersalu” ani kwoty reparacji, jako niezależny i takoż recenzowany badacz ludobojstwa, więc chyba uczony. Rewanż jak widać, choć “historyczny”, niewinny naród dostanie nawet od współ-sprawcy, który dziś niespodzianie pod żydłackich sprawców odwraca naszą rolę ofiary, na kata.

Putin: Naziści aktywnie wykorzystywali temat Wersalu w swojej propagandzie, obiecując uwolnienie Niemiec od tego kompromitującego ciężaru, a sam Zachód dał nazistom carte blanche do wzięcia odwetu. Dla ilustracji mogę przytoczyć słowa autora francuskiego zwycięstwa w tej wojnie marszałka Ferdinanda Focha, który charakteryzując skutki Traktatu Wersalskiego, przewidział jego konsekwencje, opisując go – cytuję: ‘To nie jest pokój, tylko rozejm na dwadzieścia lat’. Praktycznie nie pomylił się w tej prognozie. Prezydent Stanów Zjednoczonych Woodrow Wilson przestrzegał: ‘Naszym największym błędem jest to, że daliśmy Niemcom powód, by pewnego pięknego dnia się zemścili’. Z kolei znany na całym świecie Winston Churchill pisał, że ‘zapisy ekonomiczne traktatu były do tego stopnia złe i głupie, że aż bezsensowne’.

Z cytatami dobranymi przez kolegów, Panie Putin, to jest jak z Biblią: znajdziesz cytat na poparcie swego czego chcesz. Nie trzeba doktoratu z rakietnictwa, żeby wiedzieć, że za 20 lat można będzie podjudzić ten sam frajerski naród do wojny li tylko zgorzknieniem z płacenia reparacji.

 

Piskorski: W dalszej części Putin zauważa, że także terytorialne decyzje konferencji w Wersalu stanowiły potencjalny zapalnik przyszłego konfliktu, podając przykład pozostawienia Niemców sudeckich w granicach Czechosłowacji.

W kolejnej części wykładu dla szefów państw członkowskich WNP rosyjski prezydent przechodzi do omówienia kolejnych wyciągniętych z archiwów dokumentów dotyczących omawianego okresu. Pierwszym z nich jest szyfrogram radzieckiego ambasadora we Francji do ludowego komisarza spraw zagranicznych ZSRR Maksima Litwinowa z 25 maja 1938 roku, nadany po rozmowie dyplomaty z francuskim premierem Édouardem Daladierem. Putin cytuje:

Putin: “Premier Francji Édouard Daladier w ostatnich dniach starał się ustalić stanowisko Polski.” Chodzi tu o stanowisko w sprawie porozumienia monachijskiego, według którego Niemcy miały uzyskać od Czechosłowacji Sudety. ‘Sondaż strony polskiej dał jednoznacznie negatywny wynik’ – mówił premier Francji. ‘Nie tylko nie mamy co liczyć na polskie wsparcie, ale nie mamy też pewności, że Polska nie zada ciosu w plecy. Wbrew zapewnieniom Polaków, Daladier nie wierzy w ich lojalność nawet w przypadku bezpośredniej agresji Niemiec na Francję. Zażądał od nich jasnego i jednoznacznego określenia się, z kim Polska będzie trzymać w czasie pokoju, ale też i wojny. Zadał w tej sprawie szereg prostych pytań polskiemu ambasadorowi we Francji Łukasiewiczowi. Pytał, czy Polacy zezwolą na tranzyt radzieckich wojsk. Łukasiewicz odpowiedział, że nie. Daladier zapytał wtedy, czy Polacy przepuszczą radzieckie lotnictwo. Łukasiewicz odpowiedział, że otworzą do samolotów ogień. Łukasiewicz odpowiedział przecząco na pytanie, czy Polacy okażą wsparcie, jeśli Francja po niemieckiej agresji na Czechosłowację (Francję i Czechosłowację wiązał traktat o pomocy wzajemnej) wypowie wojnę Niemcom. Daladier uznał, że sojusz francusko-polski i koszty związane z nim, jakie ponosi Francja, nie mają dalszego sensu. O czym to wszystko świadczy? O tym, że Związek Radziecki był gotów udzielić pomocy Czechosłowacji, którą zamierzały napaść Niemcy. Jednak w umowie między ZSRR a Czechosłowacją był zapis, że Związek Radziecki rozpocznie działania wyłącznie wtedy, gdy swoje zobowiązania wobec Czechosłowacji zacznie również realizować Francja. Francja z kolei uzależniła swoją pomoc dla Czechosłowacji od wsparcia ze strony Polski. Polska odmówiła.

Tyle dokumenty historyczne wyselekcjonowane dla historyka Putina.

 

Wynik układu monachijskiego:

1 – zajęty przez Rzeszę Kraj Sudetów
2 – tereny zajęte przez Węgry
3 – Ukraina Karpacka (nadana autonomia, później węgierska)
4 – Zaolzie zajęte przez II RP
5 – późniejszy Protektorat Czech i Moraw
6 – późniejsza Słowacja

Specjalnie dla Gospodina W. W. Putina. Powiększenie mapki układu monachijskiego

Piskorski: Kolejny omawiany przez Putina dokument również dotyczy kwestii rozbioru Czechosłowacji w 1938 roku. Z dalszej części wystąpienia rosyjskiego prezydenta:

Putin: Co zrobiły władze polskie, gdy Niemcy zgłosiły roszczenia terytorialne wobec części Czechosłowacji? Ogłosiły równolegle swoje żądania dotyczące uzyskania własnego udziału w rozbiorze terytorium Czechosłowacji, zażądały przekazania im części Czechosłowacji. Co więcej, były gotowe do użycia siły. Utworzyły specjalną grupę wojskową ‘Śląsk’, w skład której weszły trzy dywizje piechoty, brygada kawalerii i inne jednostki. Mamy w archiwum konkretny dokument: raport dowódcy wydzielonej grupy operacyjnej ‘Śląsk’ pana Bortnowskiego na temat przygotowań do działań ofensywnych, zdobycia okręgu cieszyńskiego i szkolenia wojsk. Władze polskie przygotowały i przerzuciły na terytorium czechosłowackie grupy przygotowane do aktów dywersji i terroru, prowadziły aktywne przygotowania do rozbioru i okupacji Czechosłowacji.

Władimir Putin kontynuuje wątek czechosłowacki także prezentując następny z dokumentów: „ …zapis rozmowy ambasadora Niemiec w Polsce pana Moltke z ministrem spraw zagranicznych Polski panem Beckiem. W tym dokumencie minister spraw zagranicznych Polski pan Beck wyraża nadzieję, że, cytuję: ‘w sprawie terenów, do których roszczenia zgłasza Polska’ – mówi o tym otwarcie – ‘nie pojawi się konflikt z interesami niemieckimi’. Czyli dochodzi do podziału terytorium czechosłowackiego. Od razu, gdy tylko doszło do zawarcia układu monachijskiego 30 września 1938 roku, Warszawa, działając metodami nazistowskimi, skierowała do Pragi ultimatum z jednoznacznym żądaniem przekazania jej części swojego terytorium – okręgu cieszyńskiego. Francja i Wielka Brytania nie udzieliły Czechosłowacji żadnej pomocy, co sprawiło, że ta musiała zgodzić się na dyktat. Równocześnie z Niemcami, które anektowały Sudety 1 października 1938 roku, Polska wkroczyła na terytorium Czechosłowacji, łamiąc tym samym traktat, który sama zawarła z tym krajem. W kolejnym dokumencie – to charakterystyka traktatu pomiędzy Polską i Czechosłowacją o końcowych i obowiązujących ustaleniach granicznych – czytamy rzecz następującą: 28 lipca 1920 roku przy mediacji Wysokiej Rady państw Ententy Polska i Czechosłowacja zawarły końcowy i ostateczny układ graniczny, w myśl którego zachodnia część okręgu cieszyńskiego pozostała pod kontrolą Czechów, a wschodnia przypadła Warszawie. Obie strony oficjalnie uznały tak wyznaczone granice, co więcej – zagwarantowały ich nienaruszalność. W Polsce bez wątpienia zdawano sobie sprawę, że bez poparcia hitlerowskiego wszelkie próby przejęcia części terytorium Czechosłowacji skazane są na porażkę.

W tym kontekście chciałbym zacytować kolejny, bardzo wymowny dokument – zapis rozmowy na temat stosunków polsko-czeskich i stanowiska ZSRR w tej sprawie ambasadora niemieckiego w Warszawie pana Moltke z Józefem Beckiem 1 października 1938 roku. Niemiecki ambasador w Polsce raportuje do swojego kierownictwa w Berlinie. Pan Beck – przypomnę: minister spraw zagranicznych Polski – wyraża m.in. wdzięczność za poszanowanie polskich interesów na konferencji monachijskiej i za szczerość wzajemnych relacji w czasie konfliktu czeskiego. Polski rząd i społeczeństwo z szacunkiem odnoszą się do postawy Führera i kanclerza Rzeszy. Czyli w sumie z wdzięcznością mówi o postępowaniu Hitlera na konferencji w Monachium. Warto przypomnieć, że przedstawiciele Polski nie zostali zaproszeni na konferencję monachijską i tak naprawdę jej interesy reprezentował Hitler. Z kolei Polska też wzięła się za nakłanianie do udziału w rozbiorze: wciągała do niego Węgry, tym samym dążąc do wciągnięcia w łamanie prawa międzynarodowego innych państw. To, że Niemcy i Polska działały w porozumieniu, było wiadome innym krajom europejskim – i Wielkiej Brytanii, i Francji”. Putin uznaje zatem, że Paryż i Londyn w praktyce, pomimo istniejących zobowiązań i systemu wzajemnych gwarancji, ustąpiły pod naciskiem koalicji niemiecko-polsko-węgierskiej w sprawie Czechosłowacji.

Kontynuuje: „ …fakt, że Polska wyartykułowała swoje żądania w chwili, gdy poczuła, że zbliża się czas podziału łupów, nie mógł dziwić tych, którzy znali pomysły pana Becka, ministra spraw zagranicznych Polski, który w tamtym okresie przejawiał już coraz większą czułość na sprawy niemieckie i był znakomicie poinformowany o planach hitlerowskiego kierownictwa. W szczególności dzięki systematycznym kontaktom z Göringiem w ciągu kilku poprzednich miesięcy polski minister spraw zagranicznych uznawał, że rozbiór Czechosłowacji jest nieunikniony, odbędzie się bez wojny i nastąpi do końca 1938 roku. Beck nie ukrywał też polskich zamiarów zażądania Cieszyna, a – jeśli byłoby to konieczne – jego okupacji”.

Wydarzenia jesieni 1938 roku, zdaniem Putina, nie pozostały bez wpływu na stanowisko ZSRR wobec państw regionu biorących w nich udział. Przechodzi do omówienia kolejnego dokumentu: „To odpowiedź Biura Politycznego Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej (bolszewików) na telegram przedstawiciela ZSRR w Czechosłowacji Aleksandrowskiego z 20 września 1938 roku, zaakceptowany przez całe radzieckie kierownictwo polityczne. Na bezpośrednie pytanie prezydenta Czechosłowacji Edvarda Benesza, czy ZSRR okaże Czechosłowacji niezwłocznie wsparcie, jeśli swoich zobowiązań dotrzyma Francja, Biuro Polityczne jednogłośnie udzieliło pozytywnej odpowiedzi. Co więcej, 23 września 1938 roku Związek Radziecki oficjalnie oznajmił Polsce, że w przypadku wkroczenia przez nią do Czechosłowacji radziecko-polski pakt o nieagresji przestanie obowiązywać. Minister spraw zagranicznych Polski pan Beck nazwał ten krok akcją propagandową, nie mającą większego znaczenia. Na dodatek, myśląc już o zajęciu Cieszyna, Polska zrobiła wszystko, by uniemożliwić Związkowi Radzieckiemu realizację swoich zobowiązań wobec Czechosłowacji. Jak pamiętamy, zamierzali zestrzeliwać radzieckie samoloty i nie przepuszczać wojsk idących na pomoc Czechosłowacji”.

Zdaniem Putina, układ monachijski sprawił, że II wojna światowa stała się nieunikniona. Uznaje on przy tym, że rzeczywistym i ostatecznym celem nadciągającego konfliktu będzie opanowanie wielkich przestrzeni radzieckich, zaś wszystkie poprzedzające jego realizację ruchy miały jedynie pomocniczy charakter, choć bez ich realizacji III Rzesza nie byłaby w stanie przejść do realizacji kolejnych etapów wielostopniowego planu. Powołuje się na słowa wypowiedziane podczas procesu norymberskiego przez feldmarszałka Wilhelma von Keitela, który stwierdził, że w 1938 roku z militarnego punktu widzenia Niemcy były zbyt słabe, by stawić czoła szerokiej koalicji. Koalicja taka jednak nie powstała, według niego, także dlatego, że m.in. Polska nadal rozpatrywała możliwość współpracy z III Rzeszą.

„Chcę wam zaprezentować jeszcze jeden dokument – kontynuuje Władimir Putin – zapis rozmowy Adolfa Hitlera z ministrem spraw zagranicznych Polski Józefem Beckiem z 5 stycznia 1939 roku. Jest to dokument bardzo charakterystyczny, zawierający swego rodzaju kwintesencję wspólnej polityki Rzeszy niemieckiej i Polski przed, w trakcie i po zakończeniu kryzysu czechosłowackiego. Jego treść pokazuje cynizm w stosunku do krajów sąsiednich i do Europy jako całości. Przedstawia też kontury polsko-niemieckiego sojuszu jako siły uderzeniowej wymierzonej przeciwko Rosji.

Przytoczę zaledwie kilka jego fragmentów. To trzynasty dokument. Tu jest wszystko napisane drobną czcionką. To kopia dokumentu z 17 maja 1939 roku, więc poprosiłem kolegów, żeby wybrali jego fragmenty w taki sposób, by dało się to czytać. Pierwszy cytat – Führer mówi otwartym tekstem: ‘Okazało się, że nie było tak łatwo uzyskać w Monachium zgody Francuzów i Anglików na dołączenie do układu również polskich i węgierskich roszczeń wobec Czechosłowacji’. Czyli Hitler działał wówczas w interesach obu tych państw. W istocie Hitler był adwokatem polskich władz w Monachium. I drugi cytat – polski minister nie bez dumy stwierdza: ‘Polska nie przejawia takiego niepokoju w sprawach wzmocnienia swojego bezpieczeństwa, jak na przykład Francja i nie przywiązuje żadnej wagi do tzw. systemów bezpieczeństwa, które ostatecznie zbankrutowały po wrześniowym (sudeckim) kryzysie w Czechosłowacji’. Nie chcieli niczego współtworzyć. Minister spraw zagranicznych Polski mówi o tym wprost Hitlerowi. Degradacja systemu bezpieczeństwa nikogo z odpowiedzialnych za decyzje przywódców w Berlinie i w Warszawie nie niepokoi. Martwi ich coś zupełnie innego. I w związku z tym trzeci cytat: Hitler oświadcza – to bezpośrednio słowa Adolfa Hitlera – że ‘niezależnie od okoliczności Niemcy będą zainteresowane w zachowaniu silnej, narodowej Polski, niezależnie od sytuacji w Rosji. Niemcy zawsze będą z ostrożnością spoglądać na Rosję, nieważne, czy będzie to Rosja bolszewicka, carska czy jakakolwiek inna. Istnienie silnej polskiej armii zmniejsza ciężar spoczywający na Niemczech. Dywizje, które Polska musi utrzymywać na rosyjskiej granicy uwalniają Niemcy od dodatkowych wydatków na obronność’. To w sumie coś na kształt sojuszu wojskowego przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Jak widzicie, jest do dokument dość otwarty, nie powstał w próżni, nie jest elementem jakiegoś taktycznego lawirowania, lecz jest odzwierciedleniem konsekwentnej linii wiodącej ku polsko-niemieckiemu zbliżeniu na szkodę Związku Radzieckiego”.

Putin próbuje następnie udowodnić, że w przededniu wojny całkiem realnie rozpatrywano w Warszawie kwestię strategicznej współpracy z III Rzeszą, powołując się przy tym na wybrane wypowiedzi polskich decydentów z tych czasów. Przytacza kolejne dokumenty z archiwów. „Oto fragmenty rozmowy z 5 listopada 1937 roku wiceministra spraw zagranicznych Polski Szembeka z Hermannem Göringiem na temat relacji polsko-radzieckich. Göring jest przekonany, że Trzecie Imperium, czyli III Rzesza, nie może pójść na współpracę nie tylko z państwem radzieckim, ale z żadną Rosją, niezależnie od jej ustroju politycznego. Dodaje, że Niemcom potrzebna jest silna Polska. Napomknął, że Polsce nie wystarcza dostęp do Morza Bałtyckiego, lecz powinna uzyskać również dostęp do Morza Czarnego”.

 

Putin przytacza kolejny cytat z tej serii pochodzący z zapisu rozmowy szefów MSZ Polski i Niemiec 6 stycznia 1939 roku: „Po II wojnie światowej w naszych archiwach znalazło się sporo dokumentów z Europy Wschodniej i z Niemiec. Joachim Ribbentrop wyraził stanowisko Niemiec, które, cytuję: ‘będą wychodzić z założenia, że należy rozpatrywać kwestię ukraińską jako obszar odpowiedzialności Polski, wspierać Polskę we wszystkich przypadkach dyskusji na temat tej kwestii, ale wszystko to pod warunkiem, że Polska zajmie jeszcze bardziej wyraziste stanowisko antyrosyjskie, bo w przeciwnym razie raczej nie może być u nas wspólnych interesów’. Na pytanie Ribbentropa, czy Polacy wyrzekają się historycznych dążeń marszałka Piłsudskiego w stosunku do Ukrainy, pan Beck oznajmił: ‘Polacy byli już w Kijowie i podobne idee niewątpliwie nadal są żywe’”.

Rosyjski prezydent wychodzi z założenia, popartego kolejnymi dokumentami, że na temat tych szczególnych więzi i bliskości między Berlinem a Warszawą wiedziano w stolicach Europy Zachodniej. Jednym z dowodów na to ma być kolejny cytowany dokument, depesza ambasadora Francji w Warszawie Leona Nöela do jego szefa, ministra spraw zagranicznych Georgesa Bonneta po jego rozmowach z polskimi dyplomatami 31 maja 1938 roku. Putin kontynuuje: „Cytuję: ‘Jeśli Niemiec pozostaje przeciwnikiem, to jednak jest to Europejczyk i człowiek porządku’. Polska niebawem się przekona, co to za ‘Europejczyk i człowiek porządku’. 1 września 1939 roku odczuje to na własnej skórze. I dalej: ‘Rosjanin to dla Polaków barbarzyńca i Azjata, element niszczycielski i demoralizujący, kontakt z którym jest groźny, a jakikolwiek kompromis śmiertelnie niebezpieczny’. Można dodać tu jako komentarz, że to typowy przejaw rasizmu, pogardy dla ‘podludzi’, ‘Untermenschów’, do których zaliczono Rosjan, Białorusinów, Ukraińców, i do których wkrótce dołączono samych Polaków”.

Wreszcie, w wypowiedzi Putina na szczycie WNP pojawia się po raz pierwszy wątek oskarżenia międzywojennych władz polskich o antysemityzm, następnie wyeksponowany, o czym wspomnimy nieco dalej: „W związku z tym, na potwierdzenie powyższej tezy – kolejny dokument depesza ambasadora Polski w Niemczech Józefa Lipskiego do ministra spraw zagranicznych Józefa Becka z 20 września 1938 roku. Uważam za konieczne jego zacytowanie. Prowadził on rozmowy z Hitlerem i oto, co napisał na ten temat swojemu ministrowi spraw zagranicznych: ‘W dalszym ciągu rozmowy kanclerz (czyli Hitler) uparcie powtarzał, że Polska jest najistotniejszym elementem obrony Europy przed Rosją’. Z pozostałych wypowiedzi Führera wynikało, że owładnięty był myślą o rozwiązaniu ‘kwestii żydowskiej’ poprzez migrację do kolonii, we współpracy z Polską, Węgrami, być może także Rumunią. Hitler proponował wysiedlenie Żydów z krajów europejskich początkowo do Afryki. Nie zwyczajnie wysiedlić, a raczej w rzeczywistości skazać ich na wymieranie. Wiemy, czym były kolonie w 1938 roku. Na wymieranie. To miał być pierwszy krok ku ludobójstwu, zagładzie narodu żydowskiego, temu, co dziś nazywamy Holokaustem. Jak zareagował na to i co napisał w notatce do swojego ministra spraw zagranicznych na ten temat, zapewne licząc na jego aprobatę i zrozumienie, przedstawiciel Polski? ‘Odpowiedziałem – pisze swojemu ministrowi – że jeśli do tego dojdzie, jeśli uda się tak to rozwiązać, to postawimy mu – Hitlerowi – w Warszawie piękny pomnik’. Tak”.

Wreszcie Putin przechodzi do ogólnej refleksji wiążącej historyczne cytaty ze współczesnymi problemami politycznymi i międzynarodowymi: „Co to w ogóle jest? Co to za ludzie? Kim oni byli? Mam wrażenie, że w dzisiejszej Europie nie chcą o tym pamiętać, świadomie to przemilczają, próbując przenieść winę za wybuch II wojny światowej z nazistów na komunistów. Tak, wiemy, kim był Stalin, daliśmy mu swoją ocenę. Myślę jednak, że faktem pozostaje i ta okoliczność, że 1 września 1939 roku faszystowskie Niemcy napadły na Polskę, a 22 czerwca 1941 roku – na Związek Radziecki. Co za ludzie prowadzili z Hitlerem takie dyskusje? To właśnie oni, dążąc do realizacji swoich wąsko pojmowanych interesów i przerośniętych ambicji wystawili swój naród, polski naród na uderzenie wojennej machiny Niemiec, a na dodatek przyczynili się do tego, że w ogóle wybuchła II wojna światowa. Jak można inaczej myśleć po tym, jak zobaczy się takie dokumenty? A dziś jeszcze widzimy, jak bezcześci się groby, ludzi, którzy zwyciężyli w tej wojnie, oddali swoje życie, także w Europie, wyzwalając te kraje od nazizmu”. Rosyjski przywódca wyraźnie czyni aluzję w kierunku Polski i polskiej polityki historycznej ostatnich lat.

Niejako przygotowując się na głosy krytyki, powraca następnie do kwestii 17 września 1939 roku: „Jeszcze jeden wątek związany z tym, jak zareagował Związek Radziecki po tym, jak Niemcy rozpoczęły wojnę przeciwko Polsce. Przypomnę, że jeśli nawet na zachodzie, w okolicach Lwowa faktycznie polski garnizon stawiał opór, to następnie złożył broń przed Armią Czerwoną. Nawiasem mówiąc, właśnie to, że wkroczyły tam jednostki Armii Czerwonej pozwoliło uratować życie wielu przedstawicieli miejscowej ludności, przede wszystkim mniejszości żydowskiej. (…) Jeśli zaś chodzi na przykład o Brześć, to Armia Czerwona wkroczyła tam dopiero po tym, jak tereny te zajęło wojsko niemieckie. Tam w ogóle Armia Czerwona z nikim nie walczyła, z żadnymi Polakami. Co więcej, w tym czasie rząd polski nie miał już żadnej kontroli nad krajem, nad dowództwem sił zbrojnych i znajdował się gdzieś w okolicach granicy rumuńskiej. Nie było z kim prowadzić jakichkolwiek negocjacji. Powtarzam jeszcze raz: znana nam wszystkim doskonale twierdza brzeska, cytadela obronna interesów Związku Radzieckiego i naszej wspólnej Ojczyzny, jeden z najznamienitszych symboli Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, została zajęta przez Armię Czerwoną dopiero po tym, jak opuścili ją Niemcy. Wcześniej to oni ją zdobyli. I niczego tak naprawdę Związek Radziecki Polsce nie odbierał”.

Spotkanie zakończyła krótka wymiana zdań, w ramach której pierwszy prezydent Kazachstanu Nursułtan Nazarbajew wspomniał o potrzebie propagowania wiedzy na temat wszystkich tych historycznych wydarzeń. Po tym długim wykładzie historycznym, wszyscy oznajmili, że oczekują na zapowiadany przez Władimira Putina tekst artykułu na ten temat, który sam rosyjski prezydent zapowiedział.

 

Załącznik 1. Jedwabne w uścisku hitlerowsko – stalinowskim

Rzadko który naród poza Polakami doświadczył uścisku sowiecko-hitlerowskiego. Przykład Jedwabnego (niedaleko linii Ribbentrop-Mołotow, populacja ok. 3000) ilustruje terror obu najeźdźców:

Hitlerowcy przejęli Jedwabne (2.9.1939), a już cztery tygodnie później oddali je sowietom, którzy okupowali je do czasu ataku Wehrmachtu na ZSRR. Sowieci zastrzelili ok. 20 Polaków z Jedwabnego, aresztowali ok. 250 za działalność opozycyjną. Do Gułagu deportowano ok. 300 osób (w tym do 10 Żydów), gdzie ok. 50 z nich zmarło. Co najmniej 100 młodych Polaków i Żydów wcielono siłą do Armii Czerwonej. Rejon Jedwabnego był pod kontrolą hitlerowców (25.6.1941-26.1.1945), którzy spalili ponad 400 lokalnych Żydów w lipcu 1941 r., zastrzelili lub zagazowali ok. 300 w Treblince od listopada 1942 r. Hitlerowcy zabili co najmniej 220 Polaków: ok. 120 spośród setek Polaków wysłanych z rejonu Jedwabnego zginęło podczas robót i w obozach koncentracyjnych; ok. 60 starców zabito najwyraźniej po to, by wyeliminować potrzebę karmienia ich; zastrzelono w 1943 r. 16 Żydów i polską rodzinę, która ich ukryła. Żołnierze Armii Czerwonej zastrzelili i spalili żywcem 41 wieśniaków (31.12.1944) za schronienie dezertera z Wehrmachtu. II wojna światowa zniszczyła ok. 10% Jedwabnego; co najmniej 50 posiadłości poważnie uszkodzono, zniszczono 13 z 38 wiosek gminy Jedwabne, zburzono 232 z 532 przysiółków dotkniętych działaniami wojennymi.

Załącznik 2. Dokumenty dyplomacji II RP dot. układu monachijskiego i Zaolzia

Rząd II RP wielokrotnie (do sierpnia 1938) dał znać, że gotów byłby walczyć z Niemcami, jeśli Francja zechciałaby pomóc CSR:

Propozycja Becka złożona Bonnetowi [MSZ Francji], jego oświadczenia Ambasadorowi  Drexelowi Biddle’owi, i stanowisko odnotowane przez Vansittarta wskazują, że polski minister spraw zagranicznych zaiste był gotów dokonać radykalnej zmiany polityki, jeśli polityka mocarstw zachodnich zdecydowała się na wojnę z Niemcami. Jednak te propozycje i oświadczenia nie wywołały żadnej reakcji rządów brytyjskiego ani francuskiego, które zdecydowane były na uniknięcie wojny poprzez ułagodzenie Niemiec.

Erik Goldstein, Igor Lukes (1999), The Munich Crisis, 1938: Prelude to World War II, New York, pp. 59–60, ISBN 9781136328398, retrieved 25 August 2019].

Ws. odzyskania Zaolzia. dyplomata II RP Józef Beck powiadomił ambasdora Juliusza Łukasiewicza we Francji, że rząd CSR potraktowałby żądania równych praw dla mniejszości polskiej na równi z in. mniejszościami:

Warszawa, 9 czerwca 1938 r. Receptus 57. W dniu dzisiejszym poseł czeski potwierdził mi kategorycznie zamiar swego rządu traktowania sprawy mniejszości polskiej na równych prawach z jakąkolwiek inną mniejszością w Czechosłowacji. Proszę przy sposobności zakomunikować to tamtejszemu ministrowi spraw zagranicznych. 

Monachium 1938. Polskie dokumenty dyplomatyczne. Wybór i opr. Zbigniew Landau i Jerzy Tomaszewski, Warszawa 1985, wyd. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, ​ISBN 83-01-04614-7​, dokument nr 95, oryginał w Archiwum Akt Nowych, t. 5511 k. 6.

Łukasiewicz potwierdził przychylność rządu CRS w tej sprawie oraz zainteresowanie wypracowaniem sojuszu II RP – CRS.

Paryż, 11 czerwca 1938 r. B(onnet) prosił mnie zakomunikować Panu Ministrowi co następuje:

1. Rząd francuski podziela całkowicie stanowisko rządu polskiego w sprawie mniejszości polskiej w Czechosłowacji i na drugi dzień po mojej rozmowie z B(onnet) polecił swojemu posłowi w Pradze oświadczyć tamtejszemu rządowi, iż mniejszość polska powinna otrzymać te same uprawnienia, które zostaną przyznane Niemcom sudeckim, i że powinno to nastąpić jednocześnie.

2. Rząd francuski przyjął z wdzięcznością do wiadomości oświadczenie Pana Ministra (…) i uważałby za wskazane i pożądane przystąpić do dalszych szerszych rozmów celem rozwinięcia i utrwalenia współpracy sojuszniczej.

Telegram szyfrowy nr 58 J. Łukasiewicza o rozmowie z G. Bonnet nt. polityki Polskiej wobec Czechosłowacji, w: Monachium 1938. Polskie dokumenty dyplomatyczne. Wybór i opr. Zbigniew Landau i Jerzy Tomaszewski, dokument nr 99 oryginał, w: Instytut Sikorskiego, A.11.49/F/38.

Beck oświadczył (21.9.1938) ambasadorowi Francji w Warszawie:

rząd polski będzie domagać się kategorycznie od rządów czechosłowackiego, angielskiego i francuskiego ścisłego wykonania klauzuli najwyższego uprzywilejowania, przyznanej mniejszości polskiej. Beck sprecyzował przy tym, że dopóki Anglia i Francja zamierzały ograniczyć ustępstwa wobec Niemców sudeckich do autonomii wewnątrz Czechosłowacji, domagaliśmy się dla mniejszości polskiej autonomii, gdy zastanawiano się nad zastosowaniem plebiscytu, żądaliśmy go również dla ziem zamieszkałych przez mniejszość polską; gdy wreszcie teraz Anglia i Francja godzą się na bezpośrednią cesję terytorialną, będziemy domagali się jednoczesnego zastosowania jej do Śląska Cieszyńskiego.

Juliusz Łukasiewicz: Dyplomata w Paryżu. 1936–1939. Wspomnienia i dokumenty Juliusza Łukasiewicza Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej. Wydanie rozszerzone, opr. Wacław Jędrzejewicz i Henryk Bułhak, Londyn 1989, Wyd. Polska Fundacja Kulturalna, ​ISBN 0-85065-169-7​, s. 164.

Historyk Jerzy Łojek nt. wpływu układu Benesz (CSR) – Stalin ze wspólnym celem osłabienia II RP:

najkorzystniejsze byłoby wspólne z Czechosłowacją wystąpienie przeciwko Niemcom we wrześniu 1938 roku, gdyby Czechosłowacja była w ogóle skłonna do prowadzenia wojny i takiego współdziałania, przy minimalnym choćby poszanowaniu interesów polskich (trzeba pamiętać o wabieniu Stalina przez Benesza perspektywą wkroczenia do Polski Armii Czerwonej). Pamięć o wydarzeniach roku 1920 [kiedy Czechosłowacja wykorzystała na swą korzyść zaangażowanie Polski na froncie wschodnim a o podziale Śląska Cieszyńskiego zadecydowała Rada Ambasadorów bez przeprowadzania plebiscytu] zbyt jednak ciążyła na stosunkach obu państw, a chociaż jest pewne, że Śląsk Zaolziański nie był wart ryzyka totalnej klęski Polski, to jednak jest również oczywiste, że trudności w zblizeniu między Polską a CSR w nie mniejszym stopniu tkwiły po stronie czeskiej co polskiej.

Jerzy Łojek „Agresja 17 września 1939” Warszawa 1990, s. 14n.

Dyskusja na WPS ws. wypowiedzi Putina

grypa666  3 stycznia 2020 o 05:33 Kto tu na forum przeczytał rezolucję i jej projekt od deski do deski? „Zaczęła” rezolucję PiSiornia, bo za to jej płacą — 18 z Polin i 1 z bałtyków.

Projekt 17.9 br., a już następnego dnia tekst jewrounijnej rjezoljucji jeszcze bardziej pod żydłactfo. Nie mogli tak dużych zmian zrobić w 1 dobę. Końcowa wersja może czekała w bruxelkskiej jaczejce Bnai Brith, przygotowana przez tych samych pejsatych, co klaskali zza pleców Putina.
Na plus dla PiSiorów, wymienili czczenie pamięci Rotmistrza Pileckiego i podali litanię zbrodni masowych od obu reżimów, nie tylko Holokozd.
Końcowy tekst zredukował litanię do Holokozdu, dodał obowiązkowy hejt spicz. Podpisało go parę razy więcej rozmaitych parobków z 3 in. ugłupowań pałlamentałnych.
Flagą rezolucji był słuszny problem nierozliczonych zbrodni komunizmu (nie tylko żydosowieckich). Rezolucja wymienia reżim hitlerowski i sowiecki jak i niesprecyzowane reżimy totalitarne, pod co w swej opinii podpiąłem reżim bankstersko-syjonistyczny II wś. i współczesny USraelski, Izraelski i jewropejsaty 🙂

Myślę, że Putin nie zareagował równie histerycznie już we wrześniu z kombinacji nast. przyczyn:
– uzgodnienie stanowiska i retoryki z partnjorami 🙂
– kolejne czyszczenie pamięci publicznej z bankstersko-syjonistycznej odpowiedzialności za II wś. — skoro nie banksterski Hitler ani Stalin, to „na pewno” Polska… zapis o hejt spicz dekretyzuje knebel badawczy
– okres Świąt w grudniu lepszy do podjudzenia i rozgłosu w merdiach, zafajdanie gojom okresu świątecznego
– podniesienie poparcia Putina w kraju (Nota bene wg Dr Diany Wojtkowiak, FR ma technikę torsyjną do manipulacji opinią publiczną nie tylko u siebie; podobną techniką Rosja rozbroiła satelitarnie broń atomową USraelską wysiudaną z Niemiec do Polski)
– wyklarowanie sytuacji Polski pod pręgierzem 447 — Pompeo oznajmi w marcu br. czy bulimy ile trza
– wyklarowanie położenia wybiurczego Nietenjahu’a, toważysza Putinowi tak wielkiego, że nie użył S-300 ani -400 w Syrii przeciw izraelskim atakom, przy sporych stratach Syrii i Iranu, nigdy Rosji)
– wojenka baksterska (jak wojny bałkańskie) do przemeblowania regionu, albo wojna do pilnie potrzebnego resetu banksterskiego
– przełom na W. Izrael w Syrii.

Może szokować ostatni punkt, śledziłem dokumentując na moich bogach. W Polin panuje żenująca ignorancja, patrz np. tu od „antysemitki”:
https://piotrbein.wordpress.com/2020/01/02/redakcja-wrealu24-potrzebuje-wyostrzyc-sie-w-tematach-miedzynarodowych/

Rosja przyzwoliła USA, Izraelowi, UE i Turcji obrabować Syrię z pól naftowych i osadzić tam ludobójczych Kurdów, spokrewnionych ze starożytnymi Żydami. Koszerni koczownicy (rzeczywiście nomadzi) Kurdowie w wojnie domowej w Syrii jako “umiarkowani” za szekle odcinali głowy, jak w zagładzie Ormian, Greków i Asyryjczyków w banksterskiej rjewoljucji krypto-żyda Atatürka. Za to lokaj najlepszy żydłactfu w historii USA, Trump dał im państwo na polach naftowych Syrii, zwane przez koneserów Izrael 2.0 i strzeże wojskiem. Powiększając Izrael 2.0 ku granicom Wielkiego Izraela, kurdyjskie aniołki zrobią jatkę ludom regionu jak aszkenaziści Palestyńczykom.

Czy były pytania do Putina na ten temat i jak odparł?

Wygląda mi Putin na członka globalnej kliki żydłackiej nie tylko z bież, napaści na Polaków jako agresorów II wś. i antysemitów. Każdy zweryfikuje na moich blogach, że od lat śledzę poczynania Rosji Putinowskiej, radowałem się, że jest iskierka nadziei dla Ludzkości. Potem czar prysł wobec Chin, a ostatnio Putin obnaża się w tejże drużynie, o czym świadczy bieżąca napaść na rzecz “Semitów” oraz aprobata ludobójczych 5G i Sztucznej Inteligencji mimo sprzeciwu Ludzkości i narodu rosyjskiego.

Co do pejsatych klakierów Putina, patrz min. 39:30 ww. „antysemitki”: Efraim Zuroff, dyrektor Ośrodka Wiesenthala w Jerozolimie, mówi: “Największym koszmarem Żydów jest to, aby ludzkość nie odkryła, jaki jest wkład i rola Żydów w komunistycznej zbrodni ludobójstwa. Antysemityzm jest przykrywką mającą odwrócić uwagę od prawdy.”
Koszmar ogranicza się do komunizmu, bo syjohitlerowski koszmar ukryli, m.in. odwracając rolę ofiary z Polaków wyłącznie na Żydów, a następnie na Polaków-rzekomych sprawców.

grypa666 2 stycznia 2020 o 18:52 Zamieściłem pomyłkowo pod innym wpisem, a miało być tu:

Coś jak list Jankowskiego w Aneksie powinien wyjść od grupy polskich patriotów, by reprezentować Polską Rację Stanu. Tylko czy się zgodzimy co do jego zawartości? Kto podjąłby się koordynacji i redakcji?

emjot  29 grudnia 2019 o 17:28  Reblogged this on forumemjot i skomentował(a): „W Putin miał powody skrytykować, a nawet zaatakować Polskę za jej bezmyślną i w rezultacie bardzo niebezpieczną dla Europy Środkowo-Wschodniej politykę w ramach UE i w odniesieniu do polityki USA i Izraela. Nie jest jednak adekwatną reakcja wobec Polski, jako inspiratora, a nawet głównego winowajcy wybuchu II wojny światowej oraz inspiratora rozbioru Czechosłowacji w rezultacie konferencji monachijskiej z września 1938.”

• grypa666 2 stycznia 2020 o 22:47  To nie tak ważne propagandowo dla opinii światowej jak zarzut „antysemityzmu”. Ludziskom wisi, kto zaczął, kto skończył II wś., aby było co na stół postawić rodzinie.

  Dla przeciętnego ludu, rząd = naród, nie interesuje ich czy i dla jakiej obcej agentury jakiś rząd robi, a jeszcze mniej — robił kilka pokoleń temu.
  Natomiast wytresowano przeważającą większość gojów (i Żydów) do stawania na baczność na słowa „antysemityzm” i „Holokaust”, morda na kłódkę, potakiwać.
  Ironią jest tu, że reżim II RP nie był anty- tylko filosemicki i pro-syjonistyczny, co udokumentowałem pracami badawczymi, niezależnymi od żydłackiej tresury.
  Można debatować, czy Putin ma rację z Zaolziem czy nie — punkt widzenia widać z bieżących publikowanych opinii patriotycznych, zależy u Polaków od ideologii ws. Rosji sowieckiej i putinowskiej.
  Natomiast główny kop od Putina, podobno pod adresem tylko (nie)rządu w-szawskiego, odbije się czkawką Suwerenowi, tym większą, że styczny jest z netanjahu’owską i syjonistyczną w ogóle retoryką pod: Bisnis Holokozdu, umacniania W. Izraela, a w dalszej perspektywie — NWO.
  Ująłem to tak w https://piotrbein.wordpress.com/2019/12/29/pisiory-nie-potrafia-odeprzec-konfabulacji-putina-o-historii-polski-ii-ws/
  „Ale bez przesady z “wyzwoleniem”. Zamienił żydosowiecki stryjek narodowy socjalizm na socjalizm globalnego komunizmu, który przepoczwarzył się pod banksterskim okiem w neo-marksizm tzw. kulturowy. Putin załamuje ręce nad niedoszłym (i niedorzecznym) “afrykańskim genocydem” milionów Żydów, ale nie nad przesiedleniem milionów Europejczyków w wyniku powojennej banksterskiej socjo-inżynierii Aliantów ze Stalinem. A co mówić o wysiedleniach Polaków przez hitlerowców!
  .
  Niemniej jednak Putin ma rację co do obecnie rządzących w Polin w porównaniu z sanacją: „To ich naśladowcy. Widać, jak niewiele się zmieniło i powinniśmy o tym pamiętać zwłaszcza w czasie tworzenia naszych Sił Zbrojnych.” Pierwej kupią wyspę Żydom niż sprowadzą do ojczyzny Polaków z b. ZSRR.
  .
  Niewiele się zmieniło, jako że to nie pro-syjonistyczni, pro-banksterscy lokaje typu PiS tępią Żydów, tylko nadal banksteria i syjoniści pociągają sznurkami, tępiąc gojów coraz bardziej wyrafinowanymi środkami. Wzmianka o zbrojeniu Rosji brzmi złowieszczo wobec tego — Wy z uma saszli, Władimir Władimirowicz? Jeśliś Słowianin i prawosławny, to ukarzesz Polaków za wrogi im, zdradziecki rząd w W-awie?
  .
  Ustami marionetek typu Putin, banksteria i syjoniści rozszerzają swą zuchwałą perfidię na cały świat, załgawszy i ukrywszy w narracjach o II wś., że:
  – wpółpracowali z III Rzeszą w terroryzowaniu mas żydowskich do emigracji do Palestyny
  – odmówili ratowania Żydów z Szoa
  – uczestniczyli w eksterminacji swoich (Judenraty, Judenpolizei, Sonderkommanda w obozach zagłady)
  – są współ-twórcami holokaustianizmu, “religii” uzasadniającej bezprawne roszczenia oraz zbrodnicze państwo w Palestynie
  – potrzebują antysemityzmu jak smaru, by osiągać swe cele w okupowanej Palestynie i globalnie.”

   

mgrabas  29 grudnia 2019 o 07:50  to co się stało jest tylko dowodem na to, że ta kukiełka światowego rządu, jak wszystkie inne kukiełki, jest już jawnie proizraelski

źle to wróży
najgorsze, że jest coraz gorzej
idą coraz cięższe czasy dla nas zwykłych ludzi żyjących w tym jednym globalnym więzieniu…

grypa666 3 stycznia 2020 o 05:36  Zgoda, częściowo dlatego, że ludziska pojęcia nie mają o prawdzie II wś., szczepionkach i 5G. Wszysstkie te tematy skopane na WPS, niestety.

ssssssssss 30 grudnia 2019 o 14:58  Kundle są w każdej epoce nie tylko w XXI wieku bo kundle są ozdobą tego świata bo każdy kundel lubi dobre samochody , wille i konta w banku pełne pieniędzy to się sprzedaje jak dziwka jakby powiedział Terencjusz ” „Człowiekiem jestem; nic, co ludzkie, nie jest mi obce” …

• grypa666  2 stycznia 2020 o 18:36  Kundlami są także oszołomy, robiące dobrze tym, co płatne kundle, tylko że za frajer. Skoro o cnotach mowa, Wężu, to jazda: https://piotrbein.wordpress.com/2019/11/01/drowi-glogoczowskiemu-ws-grypa666-czyli-medyczne-i-anty-medyczne-usilowania-depopulacji-swiata/

  Jeśli ciąży Ci coś na punkcie materialnym, weź zakasaj rękawy, zarób i nie truj forów swymi kompleksami.

ALERT for anti-5G activity globally — Stop 5G International: naivety or hijack?

 

On Tuesday, December 31, 2019 6:54 PM, Stop5GAppeal <stop5gappeal@protonmail.com> wrote:

Dear all

Mission successful!  Nicolya had no choice but to withdraw from your team once she’d been rumbled.  Good try, though, Nicolya!  Your six-month stint got you quite far.  Why don’t you try latching on to the “plastics in the oceans” brigade now?  There must be lots of self-loathing people out there ready to take on your eugenics/depopulation agenda.

See my answers below, in blue font.

Now let’s see if we can’t expose Little Greta and the climate change hoax (supported, of course, by Ervin Laszlo, Nicolya Christi and Joe St Clair **) and get that out of the way as well!

** Disclaimer: The combining of these three names in one place should not be taken to imply any collusion or even association between the three (unless of course you’ve done your homework – see below).

‐‐‐‐‐‐‐ Original Message ‐‐‐‐‐‐‐

On Tuesday, December 31, 2019 2:14 PM, Nicolya Christi Official <nicolyachristi@gmail.com> wrote:

Dear Claire, My one and only (final) response below in pink. Please note I will not reply to any further communications from you directly or via the group. I have already asked them not to forward or copy me into any further communications with yourself. Go well and good luck in your life and with your work. Nicolya Christi.

On 31 Dec 2019, at 11:52, Stop5GAppeal <stop5gappeal@protonmail.com> wrote:

Dear Tanja

Nicolya cannot exonerate herself by explaining things and I am not going to waste any more of my time on arguing about this.  If she is really so concerned about stopping 5G, then she should voluntarily withdraw from your group so as not to discredit it.

NC: I have already done so, not because of your totally misinformed accusations but because I do not wish for this group and its Work, or its members, to be tainted by your misguided concerns and directly associated with such as a result. People who are not in the know, such as yourself, may be inclined to believe such inaccuracies. Having now stepped away from the group and 5G altogether, I hope that you will refrain from any further claims against myself so that this group can move forward with a clean name and the respect of the 5G movement going forward.

CE: Glad to hear it.  Please remove my 5G Space Appeal from your site so that all association between yourself and Worldshift and the Appeal is severed. I do not want any association between the Appeal and eugenics/depopulation/sustainable development because I do not want the Appeal to be discredited.  The Appeal is all about life, survival and joy.

And she should stop promoting fibre-optic cable.  

NC: I will not be “promoting” anything further about 5G. The fibre optic info was on the advice of members of this group who know I am not an expert on these subjects. 

CE: From https://frontiertheater.org/nicolya-christi/ AND https://worldshift.earth/the-impact-of-video-streaming-on-smart-phones-and-other-wireless-devices-why-we-really-need-to-care/ – still promoting fibre-optic cable, then!

And if she does not believe in depopulation and “sustainable development”, then she should publicly repudiate the Club of Rome,

NC: I have no awareness of or involvement with them. I am aware that Ervin Laszlo was once a part of it until he recognised that their stance was not in alignment with his own, and so removed himself a long time ago.

CE: Yes, of course he did.  And any resemblance whatsoever between the Club of Rome and the Club of Budapest is entirely coincidental and nothing to worry about.

Ervin Laszlo who is a member, and Joe St Clair, who is UK Director of the World Sustainable Development Forum.

NC: I do not work with Joe, nor am I in contact with him, but do know he has pure intentions, even if he is somewhat naive in regard to the sinister side of this movement you seem to know so much about yourself. 

CE: Well, it’s a jolly good thing that one of us knows about this sinister agenda, then, isn’t it?  Otherwise we might just end up getting entangled with it inadvertently (as one does) and the people who are implementing it while being soooo innocent that we did not realise!  I wonder how came it, then, that you invited a complete stranger, Joe St Clair, to moderate your first conference call on 5G on 13 June 2019!  What a coincidence!

I’ll bet you she is not willing to do that.

NC: I am always willing to uphold the truth in any matter and seek to redress any confusion or misunderstandings in regard to my vocational stance and associations. However, your claims in regard to myself are entirely unfounded.

I notice that 

CE: Well, Im very glad to hear that you desire to uphold the truth in any matter.  Can you then explain the extraordinary coincidence of the similarites in titles and design and dates of publication among your website, and your 2012 book, and Ervin Laszlo’s 2012 book, and his now deleted website? (gosh, I wonder if that website was deleted to give you cover as you penetrated the stop 5G movement??  I could have sworn I found your name there when I looked back in June, before it was deleted).

What is more, she even talks about “regenerative sustainability” on her website and recommends that:

“We need to look inside our kitchen and bathroom cupboards, our fridges and freezers, our garden sheds, at our shopping lists, eating habits, our choices of entertainment, become more aware of our carbon footprint, the origins of the materials and sources (and the excess) of the clothes and shoes we are wearing, and how often we change our cars and electrical and technological devices.”

Very radical!  Yes, let’s promote the carbon footprint meme and punish people for their participation in the consumer society, but let’s not attack the consumer society because we might make corporate enemies.  No – instead let’s not challenge the status quo – let’s just load people up with guilt and tax them and start carbon trading so that Goldman Sachs can make billions.  Please!  How about actually talking about a root and branch transformation of society by empowering individuals and building a truly humane and just society? Re your last sentence, fortunately, we are on the same page then. 

If your group and Arthur Firstenberg are determined to embrace Nicolya Christi, you renounce your right to any credibility with the public and I must continue to oppose your group and question your motives.  I have a duty to tell people the truth since I am responsible for the Appeal.

NC: I have left this group and the 5G movement and will reiterate again, not because of your misguided concerns but because of the damage such will do to the group and its Work.

CE: Wow!  My concerns have really turned out to be quite guided, though, haven’t they?  That is really kind of you to be so concerned for the stop 5G movement.  It couldn’t have anything to do with my (and others) having rumbled you, could it?

Arthur wrote to a Poland group yesterday claiming that he did send recent Appeal messages to me but they must have gone into my spam folder.  This is nonsense because I whitelisted his address after having blocked it in the past, so any Appeal messages from him could not have gone into spam.  So here we have some very dubious manoeuvring.  Not only does your group embrace someone closely connected with eugenicists, [NC: I do not even know the meaning of the word and have no interest in looking it up]  but Arthur abuses the trust of the signatories to the Appeal by promoting your group, despite my warnings – and tries to hide what is going on from me.  It is all far, far too shady.

CE: Strange how a published author would have no idea of the meaning of “eugenics”.  Let me enlighten you: it means depopulation and Ervin Laszlo still talks ceaselessly about overpopulation and the management of planetary resources, regardless of whether he may or may not have severed his links with the Club of Rome and replaced it with his Club of Budapest.  Funny how they sound the same, isn’t it?

I will not discuss this further as I am not prepared to waste any more of my time on it.  I have set out the whole case with great clarity.  It is your responsibility to take action.  So far, you have failed to do so and from these exchanges i deduce that you have no intention of doing so.  As far as I am concerned, I have done my job.  I have warned you and you continue to deny the facts and embrace Nicolya Christi and thereby the eugenics agenda. I have warned Arthur and he continues to promote your group and Nicolya Christi and thereby betray the trust of the signatories to the Appeal. You must all now be written off as controlled opposition. You bring this on your own heads by your action and inaction. Ignorantia Facti Excusat – ignorance of the facts is an excuse under the law. You cannot now claim ignorance because you have been informed and have taken no action – in fact, you have persisted in your course despite my warnings.  

I can do no more and will not engage in any further discussions on it.  The infiltration is doing its job beautifully.  Divide and conquer indeed.

NC: My final word is this: I HAVE NO CONNECTION WHATSOEVER TO THE CLUB OF ROME or THE CLUB OF BUDAPEST. And, WORLDSHIFT.EARTH HAS NO CONNECTIONS WHATSOEVER WITH THE CLUB OF ROME/CLUB OF BUDAPEST/ERVIN LASZLO. I have personally known Ervin Laszlo for over ten years and can vouch for the fact that he is of the highest calibre when it comes to his Work and his hopes for humanity.

CE: Sure you don’t.  The trouble is, Nicolya, that your people forgot that when you delete a website to ensure that connections between people are erased, the web crawlers’ data are not deleted at the same time.  Shucks!  You’ve been rumbled!

CE: I’m still wondering how come the design of Worldshift.earth and the design of the stop5ginternational website are so similar.  Another remarkable coincidence!  They just keep coming, don’t they?  And no one has revealed who funded the stop5ginternational website.  Was it you, Nicolya?

CE: Call me a hateful conspiracy theorist (as Arthur Firstenberg often does), but it does seem to me that there is a remarkable convergence of opinion between the genocidal perpetrators of 5G and the kindly and concerned depopulationists of the Club of Rome/Club of Budapest (aka your friend Ervin Laszlo) and the World Sustainable Development Forum (aka your friend Joe St Clair – oh, sorry, I forgot – you hardly know him, don’t you?)

Good luck with the ocean-plastics or the vaccines activists.  Maybe you will find them more gullible than the people in stop 5G!

The problem with me is that I have this awful aversion to depopulation agendas, whether viciously or kindly meant.  I happen to think that we can sort it all out if we take responsibility for ourselves and grow up, instead of wanting to be led all the time by aged Hungarian pianists or New Age gurus stuck in an exploded and irrelevant paradigm.

I am revolutionary, Nicolya.  I don’t stick with the status quo and try to fiddle with it so as to get the corporate fatcats on board or tell people to stop wasting paperclips.  I say out with all of it!  And that revolution is a revolution of the mind and heart.  Once people wake up to the horror that is 5G perpetrated by the people you want to keep on side by not rocking the boat so they will keep funding you, it’s over for this paradigm.  And thank Source (and enlightened stop-5Gers) for that!

Best regards

Claire

FOR THE INFORMATION OF THE GROUP, MY PREVIOUS EMAIL TO YOU:

Dear Tanja

Nicolya Christi is very closely associated with Ervin Laszlo and the Club of Rome, which is a eugenics organisation, and with Joe St Clair, who moderated her first conference call on stopping 5G, to which Kate Kheel invited me, but which i did not attend once I saw who was involved.  Joe St Clair is UK Director of the World Sustainable Development Forum.  “Sustainable development” is a code word for depopulation.  Joe St Clair also works closely with the former chairman of the International Panel on Climate Change, which is a UN organisation that falsifies data to promote the fake climate change agenda.  You have a cuckoo in the nest.  You say, “Why would anyone from the UN disguise themselves as Stop 5G International or try to fund them?”  17 trillion dollars and world depopulation is the answer.  I think a more appropriate question is, “Why would the perpetrators NOT seek to infiltrate and misdirect the stop5ginternatinal movement?”.  They control everything else and are funding fake news and busy taking down websites and social media and silencing all dissent about 5G.  Of course they would want to infiltrate your movement.

I see that she is advocating fibre-optic cable here (https://frontiertheater.org/nicolya-christi/):

“Wired technology, however, is unquestionably a far better option for sending and receiving data when mobility is not urgent or essential. Fiber is not only safe, but it is faster and more reliable, energy efficient, cyber secure, and able to withstand extreme weather events – (please note that wired connections include not only wired to the premises but also connecting from the router to our laptop, computer, or other device via an ethernet cable, and deactivating the WIFI).”

Fibre-optic cable is FOR 5G, as Arthur Firstenberg has pointed out many times. This woman knows nothing about 5G.  She is a stooge for the eugenics movement, a worm in your apple.  A quote from the Club of Rome’s 1991 publication, The First Global Revolution, where they wrote:

“In searching for a common enemy against whom we can unite, we came up with the idea that pollution, the threat of global warming, water shortages, famine and the like would fit the bill. In their totality and their interactions, these phenomena do constitute a common threat which must be confronted by everyone together, but in designating these dangers as the enemy, we fall into the trap, which we have already warned readers about, namely mistaking symptoms for causes. All these dangers are caused by human intervention in natural processes, and it is only through changed attitudes and behaviour that they can be overcome. The real enemy then is humanity itself.’

I take it that it is was Nicolya Christi who funded the website so generously?  So she gets a big say in what the group does, and can infiltrate the website with any misdirecting messages she wants, can’t she?  Wake up, Tanja!  It is she and her infiltration that destroyed your Christmas holiday, just as slowly but surely the worm will eat you up from the inside out.  That is what infiltrators do.

I have tried my best to warn you, but none of you want to hear it.  If you really understood the cosmic scope of this agenda, you would be expecting to be infiltrated.  That is precisely why I am against organisations that set themselves up to represent people.  Individuals should be acting for themselves and should not be “guided” or corralled by anyone.

Do let me know when you have ejected Nicolya Christi from your organisation.  Then i might start supporting you.  Right now, my loyalty is to the world and I shall not be supporting anyone associated with eugenics.  The whole purpose of my actions is to stop depopulation!

Blessings!

Claire

Claire Edwards

International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space

Video introduction to the 5G Space Appeal

Untroubled, scornful, outrageous – that is how wisdom wants us to be: she is a woman and never loves anyone but a warrior ― Friedrich Nietzsche, Thus Spoke Zarathustra

<Screen Shot 2019-12-31 at 12.31.26.png>

<Screen Shot 2019-12-31 at 12.33.38.png>

<Screen Shot 2019-12-31 at 12.35.44.png

<Screen Shot 2019-12-31 at 12.45.39.png>

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

[Earlier correspondence skipped — PB]

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

 

Redakcja wRealu24 potrzebuje wyostrzyć się w tematach międzynarodowych

Ewa Rzeuska komentuje Święto świec Chanukowych i oszczerstwa Putina ws. RP

…………………….

PB: Ws. krajowych Pani Rzeuska mówi znaną już prawdę o Jedwabnem, sprawstwie bankstersko-syjonistycznym II wojny i Holokaustu. Odgrzebuje po ptokach Bossa Gangsterów Holokozdu, Singera, jak i ministerialny bandytyzm Singera vel Macierewicza. Wszystko to ważne dla edukacji, więc może lepiej byłoby na jeden program poruszyć mniej ale głębiej i wolniej?

Konfuduje jednak Rzeuska państwa z globalną sitwą: Nasi towarzysze amerykańscy grabią nas razem z Żydami — USA jest w globalnej klice żydłackiej.

WSI było “ruskie” (korekta żydosowieckie) jak i patriotyczne, tj. nie godzące się na podpisanie lojalki służbom USraela i Izraela. Antek Singer powywalał patriotów, zostawił tych drugich.

Kondominium niemiecko-ruskie pod żydowskim zarządem — okazuje się że żydowsko żydowskie pod żydowskim zarządem, czyli kolonia żydłacka od początku “niepodległości” 100 lat temu.

Hitler nie chciał wymordować Żydów, wg Netanjahu — Prawda, na początku z syjonistami zaganiał ich do Palestyny, a gdy się opierali, syjo-hitlerowcy z globalnymi syjonistami, sługami banksterii, zdecydowali się na Endlösung. Nie wyłuskano dokumentów wśród ton zarekwirowanych przez Aliantów i ż-sowietów, że Hitler planował exterminację Żydów. Planował Umsiedlung do okupowanej Polski i Rosji, syjusie Netanjahu wiedzą jak było naprawdę. Bidotę wierną Torze w pozostawaniu w diasporze w zgodzie z gospodarzami-narodami, syjusie likwidowali jako bezużyteczną dla przyszłego Izraela. Zasymilowanych przesiedlali na miejsca autonomii na Wschodzie (np. k. Niska w lubelskiem) i likwidowali w obozach zagłady. Czy zlikwidowali 6 mln czy 0,6 mln — popełnili bratobójstwo, oni najlepiej wiedzą.

Celne słowa w min. 39:30: Efraim Zuroff, dyrektor Ośrodka Wiesenthala w Jerozolimie, mówi: “Największym koszmarem Żydów jest to, aby ludzkość nie odkryła, jaki jest wkład i rola Żydów w komunistycznej zbrodni ludobójstwa. Antysemityzm jest przykrywką mającą odwrócić uwagę od prawdy.”

Koszmar ogranicza się do komunizmu, bo syjohitlerowski koszmar ukryli, m.in. odwracając rolę ofiary z Polaków wyłącznie na Żydów, a następnie na Polaków-rzekomych sprawców.

……………..

Nt. zagraniczne Pani Rzeuska często plecie, host nie poprawia.

Chiny nie są nastawione na wojnę — poza wojną dynamiczną jest wiele in. form. Chiny są globalnym imperialistą gospodarczo-informatycznym:

– konsekwentna budowa banksterskiego Nowego Jedwabnego Szlaku dla NWO (Rzeuska nie widzi, że port Haifa jest tego częścią)

– od czasu przeniesienia produkcji globalnej do Chin przez żydobanksterię i zalewania świata towarem 1-razowego użydku

– globalne wprowadzanie banksterskiego 4G i 5G z Izraelem i ż-korporacjami “zachodnimi” (Ericsson jest własnością Huawei od kilku lat)

Także zbrodniczym imperialistą demograficznym:

– np. zalew Kanady “chińskimi” milionerami, wykupują wszystko co przedstawia wartość. Sieć subsydiowanych przez podatnika domów starców jest już ich, eutanazyjne bytowe warunki, bo jest co i komu kraść.

Na “Chiny” żydłactfo szykuje anty-tezę Indie — szybszy wzrost ludności i gospodarczy, wprowadzanie bezprzewodówy, bezgotówy, e-zamordyzmu… Współpraca Modi z mosiadem i Izraelem. Synteza — nowy żandarm świata (Chiny + Indie) w miejsce USraela?

Wywędrowaszy z Persji ok. IX w., przebierańcy dziś już skośnoocy siedzą w Chinach od grubo ponad tysiąca lat. Globalnie dziś jest 60 – 80 mln chińskich Żydów (Haka), w elitach handlowych i politycznych. Mafia “chińska” prześciga Koszer Nostra choćby liczbowo. Wg patriotów w bezpiece Kanady, potrzeba KILKU pokoleń, by odwrocić szkody gospodarczo-finansowo-społeczne popełnione przez “kitajską” mafię w Kanadzie. Co rok umierają tysiące Kanadyjczyków od dragów wciskanych przez tę mafię, setki u nas w prowincji Brytyjskiej Kolumbii. Do tego podróbkowe wyroby: tytoń, herbata, “leki”…

Kwestia przewagi broni ruskiej. Putin o tym mówi i straszy, a mocarstwo nie zdradza tajemnic wojskowych. USA i Chiny też mają broń hiper-soniczną, torsyjną i kto wie jaką — banksterskie technologie pod kontrolą banksterską 20 – 40 lat zanim wejdą na gojowskie szpalty. Wystarczy, że Rosja dzieli się tajnikami z Chinami i Turcją, oba “państwa” w globalnej klice żydłackiej. A nawet gdyby nie, to co za problem skopiować z uprowadzonego lub zakupionego egzemplarza (np. układ handlowy do paktu Ribbentrop – Mołotow, oba mocarstwa w kieszeni ówczesnej banksterii).

Impiczment Trumpa — Takaż szopka co wybiury “patrioty narodowca” Trampka: teza sorosowo-clintonowa + anty-teza lubawiczery-syjusie-korpo oliparchate = synteza panowania nad Amerykanami.

Putin jest w tejże drużynie, o czym świadczy bieżąca napaść na rzecz przebranych “Semitów” oraz aprobata 5G i Sztucznej Inteligencji mimo sprzeciwu narodu. Runęły deklaracje Rosji, obrończyni Syryjczyków, gdy wspólna akcja USraela, Izraela, UE, Turcji i Rosji obrabowała Syrię z pól naftowych i osadziła  tam ludobójczych koczowniczych Kurdów, spokrewnionych ze starożytnymi Żydami. Ruskie S-300 i 400 ani razu nie zestrzeliły izraelczyka, a niemal co dzień była okazja.

Rzeuska twierdzi, jakoby Kurdowie zostali sprzedani, opuszczeni mimo zasług. Koszerni Kurdowie w wojnie domowej w Syrii jako “umiarkowani” bandyci za szekle odcinali ludziom głowy. Praktyka z masakr Ormian, Greków i Asyryjczyków w banksterskiej rjewoljucji krypto-żyda Atatürka. Za to lokaj najlepszy żydłactfu w historii USA, Trump dal im państwo na polach naftowych Syrii, zwane przez koneserów Izrael 2.0 i ochrania wojskowo. Powiększajc Izrael 2.0 w kierunku granic Wielkiego Izraela, kurdyjskie aniołki zrobią jatkę ludom regionu jak aszkenaziści Palestyńczykom.

No ale pan Bartosiak 🙂 mówił, nawet na stronie Pentagonu było :)))

Rzeuska i host miotają się po państwach od A do Z  … wszystkie w ż-rodzince.  Stąd zdziwienie Turcją i jej rzekomą mocą w naszym regionie. Banksteria kocha pszywutcuf-psychopatów — są najłatwiej manewrowalni pod plan A, a jak nie to B. Amerykanie nas wyruchali — chyba stepowi :))

Atak atomowy z Kaliningradu na Polskę. — Jak osiedliliby się koledzy Putina znad Jordanu? A po co dostęp bandytom NATO do Polin, skoro już tam siedzą. Jak trza więcej, wlezą przez jewrounię. Polin weszło do UE i NATO, żeby się żyło lepiej żydłactfu np.  upychając szmelc F-35 i patrioty.

Żydłactfo “ruskie” strzela do tejże bramki co “zachodnie” wg żydłackiej “dialektyki”: teza zydłacka + antyteza żydłacka = synteza żydłacka. Vide gaz jamalski skraplany przez oliparchę w St. Petersburgu (nie w Bostonie!), dostarczany do Polin z fakturą oliparchy USraelskiego parę razy wyższą.

…….

Redakcja wRealu nie zrobiła dość dla edukacji narodu o atomie czy o 5G, początku końca Ludzkości. I mamy najwyższe w świecie napromieniowanie radiofalowe, qrevsko wysoką śmiertelność na raka, tajne umowy na żydłackie testy pełnej skali psychotroniką i bezprzewodówką, sprzężone z obowiązkowymi szczepieniami do wstrzykiwania nano- i neuro-pyłu. Ale patry-joci rzucą na tacę im więcej o menorach.

Edukacja o zagrożeniach egzystencjalnych Polaków zażegnana. Kto dobiera hosta i płaci za robienie kefiru menorami? Rzetelny program porównałby wydatki na chanukowy koncert i na obchody Bożego Narodzenia i Szczodrych Godów, a Bożicia za kilka dni przez ok. pół mln polskich prawosławnych.

Nie zgadzam się na Polskę kościelną, bom prawosławny

PB: Nie zgadzam się, bom prawosławny. Bo już to jest: zzydłacone waadze manipulują religijnie milionami katodebili… i jedzie zniewolenie, katrupienie narodu jak po maśle.

Nie wiem czemu pęczek debili miałby dyktować milionom Polaków. Kandydzior na prezydęta podjudzi z ambony, prezes uklęknie na bolące kolano w koździele, Moraw-icek zjawi się kopterem na Jasnej Górze, a Macierewicz vel Singer wystąpi w radiu co ma ryja rydzykowego rebbe — i jazda!

Nawet kato-oszołom Braun spuścił z religionizmu, zmiarkowawszy, że ma reprezentować Polską Rację Stanu:

• Hańba Panu, Panie przewodniczący! – Grzegorz Braun vs Komisja Obrony Narodowej
• Skandal w KneSSejmie ws. uhonorowania obżydliwej załganej antypolskiej Tokarczuk: (P)oślica SScheurig-Wielgus kontra erudyta elokwentny piekną polszczyzną historyk prawdy Poseł Grzegorz Braun
• Konfederacja i Poseł Grzegorz Braun bronią Jacka Międlara
• Bezprzewodówka [4:41:0] Poseł Grzegorz Braun

W wątku katolicy Dziąba i Garland  jątrzą podziałami na prawilnych katolików i resztę, nie daj Boże “żydów”. Dziąba podzielił wg niego pożyteczną konferencję na git-katolików i Żydów. Garland “czyta” świadkowie Jechowy = Żydzi, a wpycha łacinizm od zarania wykorzystywany do manipulacji ludem. Cytowany przez Garlandową masonski katolik Korab-Karpowicz z wściekłości na parę słów prawdy o sobie, kandydziorze  na porezydęta Polin, chlusnął “Bein to Żyd”, a potem jeszcze gorzej, jak to śmieciowy prosor na garnuszku żydo-“Arabów”.

Garlandowej pasują bzdety u Korab-Ki: Państwo narodowe, związane z jedną cywilizacją i kulturą, tworzy silną organizację polityczną. — A czemu musi być państwo narodowe? Wprowadzone przez żydobanksterię do rozwalenia monarchii, imperiów (otomańskie, carskie, habsburskie) stojących na drodze do ich NWO. Tylko po to, żeby rozwalać “narody” w kolejnym rozdaniu unii dla “równych” zboczeńców i ciapatych wśród odnaradawianych “Białych uprzywilejowanych supremacjonistów”.

Najmocniejsza organizacja polityczna oparta jest na powiązaniach grup społecznych, które współpracują ze sobą ze względu na to, że posiadają wspólny język, tradycje, obyczaje i wartości. — Ani wśród Żydow ani wśród gojów. Żydostwo światowe jest nie mniej zróżnicowane rasowo itd. niż np. multi-kulti społeczeństwo Kanady czy USA.  W judaizmie jest więcej sekt i odprysków niż w chrześcijaństwie; wszystkie kolory skóry; świeccy tacy i owacy; obyczaje od A do Z. Jedyna różnica: przywódcy Żydów, z tradycji terroryzmu talmudycznych rabinów, potrafią utrzymać w ryzach większość owieczek, w tym świeckich. Wynikiem jest zadziwiająca konwergencja na wspólny cel — panować nad Ludzkością.

Goje owszem, nawet z ż/Zydami i samymi sobą potrafią żyć w pokoju (Kresy, Ziemia Święta, Irak, Iran…) przy różnej cywilizacji, kulturze i wartościach każdego “narodu”. Aż przylezą syjonistyczne lokaje ż-banksterii NWO.

Może istnieć zgodnie w jednym państwie kilka narodów, które choć posiadają różne kultury, oparte są na jednej cywilizacji; nie może zaś być kilku wykluczających się wzajemnie cywilizacji bez napięć wewnętrznych i zagrożeń dla jedności państwa. — Słowianie nie mieli państw ani narodu, tylko plemiona i żyli całkiem całkiem, aż przylazła łacinnicza zaraza. Wygląda na to, że bardziej niż lud, państwa potrzebuje władza jako aparatu przemocy.

Wrogie sobie cywilizację zdobyć się mogą w najlepszym wypadku na wzajemną obojętność, jeżeli chodzi o ich działania. Ich konflikt w jednym państwie prowadzi do wewnętrznego rozdarcia społeczeństwa, a w konsekwencji do osłabienia państwa i jego ewentualnego upadku. — To na rękę państwu, co dzieli by rządzić. Cywilizacje były bardziej cywilizowane przed koneczną typologią i wykorzystaniem jej przeżutej u Huntigtona w żydomasońskiej “wojnie cywilizacyj”.

W przypadku odmiennych cywilizacji, jedyna możliwa forma współpracy pokojowej to dominacja jednej bardziej tolerancyjnej cywilizacji nad resztą lub poddanie wszystkich jednakowej dyktaturze, mającej na celu spokój społeczny. — Tera qrva my katodebile…

 

Doświadczenia historyczne wskazują, że wobec odmienności cywilizacyjnej utrzymanie jedności państwa jest na ogół niemożliwe”. — Doświadczenia “cywilizacji” ż-masońskiej… W Kanadzie można zauważyć i docenić jak ludzki człowiek odnosi się do drugiego o tak po prostu z przyczyn ludzkich, niesmotrja na pochodzenie, status, rasę, cywilizację z której pochodzi. Tylko że żmasonerii popieprzyło się — głosi jedno, robi drugie dla globalnej władzy poprzez “cywilizacyjno-kulturowe” dziel i rządź.

Łacinnicy w Polin tacy bystrzy, że niezauważyli jak im Watykan i przebranaa waadzunia wprowadzili prawo talmudyczne dla gojów, z karą ścięcia za każdy paragraf. A że szykują jednocześnie genocydy “tachnologiczne” to też nie przypadek ani godne uwagi religionistów:

Ks. Prof. Guz i in. duchowni oświeceni (dlatego prześladowani przez ż-katolicką instytucję) powtarzają katolikom: przywrócić rozum, wyczyść moralność.

Obsesja ż/Żydami obrzezuje wam mózgi, zaślepiając na kwestie, które trzeba niezwłocznie ciągnąć dla obrony przed egzystencjalnymi zagrożeniami narodu:

• [uaktualnienia] PiSiory nie potrafią odeprzeć konfabulacji Putina o historii Polski II wś.
• Do Ministra Zdrowia, wspólnika w spisku ludobójczym przeciw Suwerenowi
• Polska i Watykan zatwierdzili zagrożenie narodowe i światowe — ludobójcze talmudyczne Prawo Noachidzkie

Dziękuję, postoję. Nie! dla dyktatury religioznych! Wcale nie lepsza od obecnej ż-masońskiej.

Nie życzę nawet identycznego jak odchodzący, Nowego Roku.

Bo 2019 pokazał, że na katodebili nie masz lekarstwa.

.

Teresa Garland: Ale zasady i prawa w państwie tj. w jego życiu społeczno-politycznym które wynikają z wierzeń ludu na których opiera się ich filozofia
myślenia, powinny się opierać na JEDNEJ RELIGI I JEDNEJ CYWILIZACJI! Bo
inaczej będzie wielki CHAOS i NIEPORZĄDEK czyli to co mam teraz gdzie
nasze prawo jest oparte przynajmniej na trzech cywilizacjach
(żydowskiej, bizantyńskiej,  turańskiej) całkowicie nie przystających do
wierzeń ludu polskiego oraz na dwóch religiach: protestanckiej i
talmudyźmie.
Przytoczę kilka bardzo ważnych cytatów do przemyśleń związanych z
kwestią cywilizacyjną z  „Traktatu polityczno-filozoficznego” Prof.
Włodzimierza Juliana Koraba-Karpowicza. Cytuję:

Państwo narodowe, związane z jedną cywilizacją i kulturą, tworzy silną organizację polityczną. Najmocniejsza organizacja polityczna oparta jest na powiązaniach grup społecznych, które współpracują ze sobą ze względu na to, że posiadają wspólny język, tradycje, obyczaje i wartości. Może istnieć zgodnie w jednym państwie kilka narodów, które choć posiadają różne kultury, oparte są na jednej cywilizacji; nie może zaś być kilku wykluczających się wzajemnie cywilizacji bez napięć wewnętrznych i zagrożeń dla jedności państwa. Wrogie sobie cywilizację zdobyć się mogą w najlepszym wypadku na wzajemną obojętność, jeżeli chodzi o ich działania. Ich konflikt w jednym państwie prowadzi do wewnętrznego rozdarcia społeczeństwa, a w konsekwencji do osłabienia państwa i jego ewentualnego upadku. W przypadku odmiennych cywilizacji, jedyna możliwa forma współpracy pokojowej to dominacja jednej bardziej tolerancyjnej cywilizacji nad resztą lub poddanie wszystkich jednakowej dyktaturze, mającej na celu spokój społeczny. Doświadczenia historyczne wskazują, że wobec odmienności cywilizacyjnej utrzymanie jedności państwa jest na ogół niemożliwe.   

Tyle z cytatów. A teraz konkrety. Ręka w górę kto zgadza się z tym abyśmy budowali nasze państwo polskie w oparciu o normy cywilizacji łacińskiej.”

https://akademiapolityczna.wordpress.com/2017/10/30/moj-projekt-konceptualny-dzialan-wroclaw-28-i-29-x-2017r-zlot-wolnych-ludzi/
https://www.youtube.com/watch?v=6zfFIqn7Ni8&t=1s

.

Andrzej Dziąba: Słusznie.
.

Walerian Dąbrowski: W Polsce nikt nikomu nie broni być wyznawcą jakiejkolwiek religii ale ma to być osobista wola człowieka bez wpływania na innych. Agitacja jedynie prywatna a nie publiczna.
Ich sprawa i nie radzę naśladować. Słowianie i Polska to inna mentalność i cywilizacja. Znacznie różniąca się od tej Chazarskiej czy Izraelskiej i to
zasadniczo.

.

Teresa Garland: Świadkowie Jechowy czytaj Żydzi nie mają problemu żeby łączyć ICH satanistyczną religię z urzędami państwowymi…
.

Walerian Dąbrowski: Religia ma być oddzielona całkowicie od Administracji Państwowej. Na przestrzeni wieków zapisała sobie złą kartę.
.

Andrzej Dziąba: Panie Walerianie! Nie wiem, kto Panu dokuczył. Na pewno nie ja. Przekazując ten materiał, chciałem zwrócić uwagę na dwie kwestie:

1. Obecność uczciwych polskich kapłanów (arcybiskup Jan Paweł Lenga, ksiądz profesor Tadeusz Guz, ksiądz Tomasz Jochemczyk, których wcześniej znałem oraz zapewne pozostali, których wcześniej nie znałem) oraz ich wysoki poziom moralny i naukowy, a także liczna obecność ludzi świeckich co najmniej trzech pokoleń;

2. Próba wykorzystania tego ogromnego potencjału przez Żydów (Marcin Rola, Robert Winnicki, czy Grzegorz Braun, którego wystąpienia jeszcze nie wysłuchałem). Arcybiskup Jan Paweł w swoim krótkim wystąpieniu wspomniał o współczesnych  prorokach takich jak chociażby ojciec Augustyn Pelanowski oraz zwrócił uwagę kapłanom, że nie zachowują się jak pasterze. Ksiądz profesor Tadeusz Guz w sposób wnikliwy i wszechstronny przedstawił współczesny wymiar siedmiu darów Ducha Świętego.
.

Walerian Dąbrowski: Nie zajmuję się judaizmem ani Watykańskim ani Talmudycznym i proszę mnie nie wywoływać. Jestem zbyt zajęty i na plotkowanie nie mam czasu ani na użeranie się z chamstwem Pana podopiecznych vide Dominik + inni.
.

Andrzej Dziąba: https://youtu.be/40v032fAqP8

Naukowcy zachodni teleportują info między kompami w laboratorium, a Chiny “teleportują” stałym łączem do satelit od paru lat

Naukowcy dokonali teleportacji informacji pomiędzy dwoma czipami komputerowymi

Dr Diana Wojtkowiak: Chwalą się jakie to mają wielkie osiągnięcie, nie wspominając, że Chińczycy wyprzedzają ich o wiele lat. Wspomniane pzesłanie informacji na 1200km drogą satelitarną, to nie próba laboartoryjna, ale stałę łącze przez chińskiego satelitę pracujące od trzech lat i oparte na teleportacji fotonów. Jednocześnie pochwalili się wówczas 600km łączem światłowodowym opartym na teleporacji fotonów. Pierwszego dnia po uruchomieniu systemu przesłali kilka kilobitów informacji i podali że to pierwszy taki satelita, że będą budować cały system satelitarny dla wojska, banków itp. dostępny w pewnym zakresie komercyjnie.

Widać, że nauka zachodnia rozwija się niezależnie od chińskiej, podobnie jak kiedyś rosyjska niezależnie od zaachodniej.

Te doświadczenie też pewnie na fotonach (w podczerwieni, którą lubią półprzewodniki)

.

PB: Pola torsyjne?

.

Dr Diana Wojtkowiak: Ruskie są bardziej analityczni i napisali, ze chodzi o fotony światła, dla Polaczków wystarczy napisać cząstki. I tak  nie wiedzą co to fotony. Pola torsyjne to nie, brak przetworników na sygnał elektryczny, choć dużo łatwiej byłoby nimi manipulować.